Η σημερινή κοινωνία, με βάση το πλήθος των υλικών αγαθών και ανέσεων που περιλαμβάνονται στον δυτικό τρόπο ζωής, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ευδαίμων. Ραγδαία ανάπτυξη στον τεχνολογικό και ιατρικό τομέα, ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο, πλήθος υπηρεσιών που διευκολύνουν την καθημερινότητα, όλα αυτά αποτελούν τα χαρακτηριστικά των κρατών του λεγόμενου ανεπτυγμένου κόσμου.
Και αν στην Ελλάδα η οικονομική κρίση όντως αποτελεί ένα υπαρκτό πρόβλημα, παραλλήλως εξωθεί τους πολίτες να αγωνίζονται κατ’ εξοχήν για τα υλικά αγαθά, αδιαφορώντας για την τροφή του πνεύματος και της ψυχής. Η ημιμάθεια, αν όχι η απόλυτη αμάθεια τείνουν δυστυχώς να επικρατήσουν, με μια Παιδεία σχεδόν διαλυμένη, με πρότυπα στα ΜΜΕ προς αποφυγήν, με την ευτέλεια να εξαπλώνεται σε κάθε τομέα της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής.
Μια αναγωγή λοιπόν στο παρελθόν και τις παραδόσεις του τόπου μας και ταυτοχρόνως μια νέα ερμηνεία πάνω στην «Γέννηση της Τραγωδίας» μπορεί όχι μόνο να ρίξει φως στην κατανόηση της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας αλλά και να δείξει τον δρόμο προς την κάθαρση και εν τέλει την πρόοδο του Γένους των Ελλήνων.
Κατά τον Νίτσε λοιπόν, ο Απόλλων εκφράζει το μέτρο, την αρμονία, την λογική, την στέρεη δομή, κάτι το οποίο μεταφράζεται με την ανάπτυξη των επιστημών σε μια κοινωνία, την τεχνολογική άνοδο και την οικονομική ευμάρεια. Εν τούτοις, είναι ο Διόνυσος αυτός που συμβολίζει το πάθος, την ορμή, την ενέργεια, που οδηγεί στην άνθηση των τεχνών και την αναγέννηση του πολιτισμού.
Αν όμως κάποια από τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν παραπέμπουν στον Απόλλωνα, με την τεχνολογική πρόοδο και τα επιτεύγματα των δυτικών κοινωνιών, η αλήθεια εντούτοις είναι διαφορετική. Στην πραγματικότητα, όπως ακριβώς οι τιτάνες φόρεσαν προσωπεία με σκοπό να πλησιάσουν και να φονεύσουν τον θεό Διόνυσο όταν ήταν ακόμα βρέφος, με τον ίδιο τρόπο και η σημερινή κοινωνία φοράει ένα πολιτικά ορθό προσωπείο, με σκοπό να φονεύσει κάθε μορφή αντίδρασης, την φωνή της αλήθειας και το ένστικτο της περηφάνειας και της ελευθερίας-που ενυπάρχει σε κάθε Έλληνα.
Η σημερινή ελληνική κοινωνία βρίσκεται δυστυχώς μακριά από το απολλώνιο ιδανικό. Η ραγδαία τεχνολογική άνοδος δεν συνεπάγεται απαραίτητα και επιστημονική πρόοδο, ενώ η παιδεία βρίσκεται σε απόλυτη παρακμή, μακριά από τα κλασσικά γράμματα, τις παραδόσεις, την ηθική και πνευματική καλλιέργεια. Και αν κατά τον φιλόσοφο του Βορρά ο Απόλλων και ο Διόνυσος αποτελούν δυο καταστάσεις αντίρροπες αλλά και εξίσου αναγκαίες για την πρόοδο ενός Έθνους, τότε ίσως το διονυσιακό πάθος, η τόλμη και «τρέλα» αποτελεί το αναγκαίο σκαλοπάτι για την «απολλώνιο λόγο».
Αυτό που λείπει σε αυτήν την σκοτεινή και γεμάτη προσωπεία και υποκρισία περίοδο που διανύει η χώρα, είναι η τόλμη και η αντίσταση, η ορμή, το ψυχικό σθένος και η έξαρση των συναισθημάτων, η δημιουργική έμπνευση, η οποία ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο που πέρα από ύλη είναι και ψυχή, σε κάθε Εθνικιστή που βιώνει το μεγαλείο και τους κινδύνους της χώρας του, σε κάθε Έλληνα που επιζητεί την αυγή της Ελλάδος, πέρα από την κάλυψη των φυσικών αναγκών του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-apollwn-o-dionusos-oi-titanes-kai-to-mauro-chali-tou-pseutorwmaiikou#ixzz4VXJLrZWS
