Στις εκλογές του 1958, λόγω της διασπάσεως των κομμάτων του κέντρου είχε έλθει δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση η ΕΔΑ και το γεγονός αυτό θορύβησε τόσο τους εγχώριους, όσο και τους διεθνείς παράγοντες της ψυχροπολεμικής τότε πολιτικής της Δύσεως. Τότε, λοιπόν, αποφάσισαν να ενώσουν τα κόμματα του κέντρου, προκειμένου να παραμεριστεί πολιτικά η ΕΔΑ.
Ο αμερικανικός παράγοντας έπαιξε τον πρώτο ρόλο σαν κυρίαρχος τότε του πολιτικού παιχνιδιού στην Ελλάδα και γράφει σχετικά για αυτό ένας από τους πλέον γνωστούς συγγραφείς και δημοσιογράφους της αριστεράς, ο Βασίλης Ραφαηλίδης:
“«Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974», εκδόσεις «Του Εικοστού Πρώτου», σελ. 361, «Η δημιουργία της Ένωσης Κέντρου»:
«Όμως η περίφημη Ένωση Κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, ήταν καθαρά και απροκάλυπτα αμερικανικό δημιούργημα και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό αποκρύπτεται τεχνηέντως… Τον Ιούνιο του 1961, έρχεται στην Αθήνα ο Αμερικανός υφυπουργός των Εξωτερικών Μακ Γκη και με την εκπληκτική δραστηριότητα που αναπτύσσει καταφέρνει να πείσει συντομότατα όλους τους φιλόδοξους ηγέτες των κεντρώων κομμάτων και αποκομμάτων πως έχουν υποχρέωση, για το καλό του τόπου και της Δημοκρατίας, ελληνικής και αμερικανικής, να ενωθούν υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον αναμφισβήτητα ικανότερο κεντρώο πολιτικό. Και ούτω πως, με αμερικανική επέμβαση δημιουργείται η θρυλική πλέον Ένωση Κέντρου, που θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Το γεγονός πως η Ένωση Κέντρου είναι αμερικανικό δημιούργημα δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, αλλά ούτε και προβλήθηκε ποτέ ιδιαίτερα, για ευνόητους λόγους. Θα θιγόταν η «υπερήφανη και ανεξάρτητη» ελληνική πολιτική και του Κέντρου»”.
Αυτά που συνέβησαν τότε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 τα βλέπουμε να συμβαίνουν και στις ημέρες μας σχετικά με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και το ΠΑΣΟΚ. Τόσο οι εγχώριοι ολιγάρχες, όσο και ο διεθνής παράγοντας, κυρίως ο ευρωπαϊκός, θέλουν ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ και προσπαθούν με κάθε τρόπο να το δημιουργήσουν, αλλά μέχρι στιγμής οι προσπάθειές τους αποτυγχάνουν και απ’ ό,τι φαίνεται θα αποτύχουν και στο μέλλον.
Το πρόβλημά τους είναι μεγάλο γιατί θέλουν στις επόμενες εκλογές με κάθε τρόπο να βγει μία αξιόπιστη κυβέρνηση, η οποία θα υπηρετεί τα συμφέροντά τους, και αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ. Η άλλη περίπτωση, την οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να επιβάλλουν είναι μία συγκυβέρνηση της Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος, κίνδυνος ορατός και μάλλον δεδομένος, να είναι τρίτο κόμμα η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, οπότε μοιραία θα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση!
Αυτό που προκύπτει με απλά λόγια, είναι ότι όπως ακριβώς ήταν τότε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 πρόβλημα η ΕΔΑ σαν αξιωματική αντιπολίτευση, έτσι και σήμερα, το πρόβλημά τους είναι η περιθωριοποίηση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ενός κόμματος σίγουρα όχι μαρξιστικού, το οποίο όμως είναι ελεύθερο από διεθνείς δουλείες και δεν έχει την οποιαδήποτε σχέση με τον διεθνή παράγοντα, με την ξενοκρατία η οποία κυριαρχεί και θέλει να κυριαρχεί και στο μέλλον στην Πατρίδα μας.
“Υ”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/otan-h-istoria-epanalambanetai-to-1961-to-2017-h-eda-h-chrush-augh-kai-h-pr#ixzz4XMwAfFNW
