Συνέντευξη στους Ειρήνη Δημοπούλου- Κωνσταντίνο Μποβιάτσο για την εφημερίδα “Εμπρός”
– Κύριε Zanni, φημολογείται έντονα ότι το κόμμα στο οποίο μέχρι πρότινος ανήκατε και με το οποίο εκλεγήκατε στο Ευρωκοινοβούλιο, θα είναι κυβερνών κόμμα στο προσεχές μέλλον. Γιατί επιλέξατε να εγκαταλείψετε το κόμμα αυτήν την στιγμή;
Το κίνημα Cinque Stelle είναι πράγματι το επικρατέστερο στις μελλοντικές ιταλικές εκλογές. Η αλλαγή των κυρίαρχων ιδεών πάνω στις οποίες ιδρύθηκε συνέβη ακριβώς μετά την άνοδό του στις δημοσκοπήσεις. Μάχες, όπως αυτή για το ευρώ, εγκαταλείφθηκαν. Ένα ήταν σαφές: Το κίνημα γινόταν όλο και πιο μετριοπαθές προκειμένου να αποκτήσει αξιοπιστία ως κόμμα διακυβέρνησης στο διεθνές περιβάλλον.
– Τι ελπίζατε να επιτύχετε, και τι άλλαξε με τον καιρό;
Στην αρχή ήμουν ενθουσιασμένος με αυτήν την νέα πολιτική δύναμη: τον αγώνα για την μείωση του υπερβολικού κόστους της πολιτικής, την μάχη για την νομιμότητα, γιατί έχουμε ένα εθνικό κοινοβούλιο γεμάτο υπόπτους ακόμη και καταδικασμένους πολιτικούς, και τον στόχο της απλούστευσης, μια πολιτική ανοικτή σε όλους τους πολίτες, χωρίς διακρίσεις, με την ευκαιρία για τον καθένα να αναλάβει έναν πολιτικό ρόλο. Όταν εξελέγην στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είχα την ευκαιρία να κάνω τον δικό μου αγώνα εναντίον του Ευρώ, αλλά μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Βρετανία, βιώσαμε μια γενική αλλαγή κατεύθυνσης που επιβλήθηκε από την πολιτική ηγεσία: ο ευρωσκεπτικισμός δεν ήταν ευπρόσδεκτος πλέον και η μάχη μας ενάντια στο Ευρώ έπρεπε να μαλακώσει.
– Τι σας ώθησε να ενταχθείτε στο ΕΝF, μια αμφιλεγόμενη ένωση-ομπρέλα, που περιλαμβάνει διαφορετικές τάσεις;
Μπορεί κανείς να κάνει πολιτική χωρίς σαφή ιδεολογική ατζέντα; Έγινα μέλος του ENF ως ανεξάρτητος. (σ.σ. Η Ευρώ-πη των Εθνών και της Ελευθερίας είναι μια πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην οποία συμμετέχουν το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας, η Εναλλακτική για την Γερμανία της Φράουκε Πέτρι, το Vlaams Belang από το Βέλγιο, βουλευτές του οποίου επισκέφθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο την Λέσβο και μίλησαν στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν από την Γαλλία, η Λέγκα του Βορά από την Ιταλία, το Κομμα της Ελευθερίας του Γκερτ Βίλντερς από την Ολλανδία, το Κογκρέσο της Νέας Δεξιάς από την Πολωνία και ανεξάρτητοι από την Ρουμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο). Σε αυτό υπάρχουν κινήματα από διάφορες χώρες. Επέλεξα να ενταχθώ σε μια ευρωσκεπτικιστική ομάδα.
– Η Ιταλία και η Ελλάδα αντιμετωπίζουν ένα μεγάλο αριθμό κοινών προβλημάτων, παρότι η Ιταλία έχει διαφορετική δομή και εμφανείς διαφορές μεταξύ βορά και νότου, οικονομικές και πολιτισμικές. Εσείς φοβάστε ότι μια μέρα όχι μακρινή, η Ιταλία θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει μια κατάρρευση όμοια με αυ- τήν που περνά η Ελλάδα;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως έχει συλληφθεί και ως τώρα, είναι απλώς ένα σύνολο από περιορισμούς που επιβάλλονται στις κυβερνήσεις, και δεν έχει ως σκοπό, όπως θα έπρεπε, να βελτιώσει την ζωή των ευρωπαίων πολιτών. Ξεκινώντας από την αρχή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αποτύχει στην αντιμετώπιση των πολλαπλών κρίσεων που οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν (οικονομική κρίση, προσφυγικό και ασφάλεια), πιστεύω ότι το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει μέλλον και δεν είναι επωφελές για τα κράτη μέλη της. Θα αρχίσουμε την επανεξέταση της Ευρώπης ως μιας κοινότητας συνεργαζόμενων και πιστών κυρίαρχων εθνών.
– Υπάρχει ένα κίνημα σε όλη την Ευρώπη, πολιτικών κομμάτων με βάση την «ταυτότητα». Ποια είναι η Ευρωπαϊκή ταυτότητα για σας, και πώς μπορεί να επιτευχθεί σε επίπεδο ΕΕ;
Δεν πιστεύω στην ύπαρξη μιας μοναδικής και ενιαίας ευρωπαϊκής ταυτότητας, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ο «δήμος» και ο «λόγος» (σ.σ. απαντά στα ελληνικά), αλλά πιστεύω στην ταυτότητα των διαφόρων ευρωπαϊκών κυρίαρχων λαών που μοιράζονται κοινές αξίες. Αυτές οι ταυτότητες θα πρέπει να προστατεύονται και να διατηρούνται από εσωτερικές (Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης) και εξωτερικές (μη ελεγχόμενες μεταναστευτικές ροές) απειλές.
– Από την άλλη, υπάρχουν πολλά κοινά θέματα που ενώνουν εκείνους που δεν είναι πρόθυμοι να δεχτούν την διακυβέρνηση της Ευρώπης από μη εκλεγμένες μειοψηφίες. Ποιες είναι αυτές κατά την άποψή σας και πώς μπορούν οι λαοί της Ευρώπης να τις αντιμετωπίσουν;
Η ΕΕ είναι απολύτως μη δημοκρατική και, δυστυχώς, ουσιαστικά διοικείται από απρόσωπους μη εκλεγμένους γραφειοκράτες. Ως μέλη του Κοινοβουλίου, είναι κύριο καθήκον μας να επιστρέψει η δημοκρατία στο αρχικό της επίπεδο, και αυτή δεν μπορεί να εκπροσωπείται από αυτήν την Ευρωπαϊκή Ένωση.
– Ως νέος άνθρωπος, και, κρίνοντας από την εμπλοκή σας με την πολιτική, αισιόδοξος για το μέλλον, ποιο είναι το όραμά σας για την Ευρώπη και ποιος είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει σε αυτό;
Πρέπει να εργαστούμε για να αλλάξει η παρούσα ΕΕ πριν καταρρεύσει. Το «Σχέδιο Ευρωπαϊκή Ενωση» απέτυχε, καθώς έγινε κάτι τεχνοκρατικό, περίπλοκο και μακριά από τις ανάγκες των πολιτών. Πήρε πάρα πολλές αποφάσεις χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις τους στην καθημερινή ζωή. Η προσέγγιση «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους» δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλες τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι τα 28 κράτη μέλη, παρά τις κοινές ρίζες τους, είναι πολύ διαφορετικά σε μέγεθος και σε φιλοδοξίες. Πιθανότατα θα πρέπει να σκεφτούμε μια νέα Κοινότητα Ευρωπαϊκών Εθνών, μαθαίνοντας από τα λάθη του σχεδίου της ΕΕ, ενισχύοντας μια ισχυρή συνεργασία, αλλά δίνοντας πίσω στα κράτη μέλη την κυριαρχία τους.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-anejarthtos-italos-eurwbouleuths-marco-zanni-mila-apokleistika-sto-empros#ixzz4XRHwr1pq