Άρθρο στην εφημερίδα “Χρυσή Αυγή”
Σε πεδίο σκληρής πολιτικής αντιπαράθεσης έχει μετατραπεί η εκκρεμότητα της επικείμενης δεύτερης αξιολόγησης και το αναπόφευκτο ενδεχόμενο της προληπτικής θέσπισης νέων μέτρων ανάμεσα σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση. Με μία πρωτοφανή αναισθησία τα αντίπαλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τη μία και ΝΔ με το λοιπό μνημονιακό τόξο από την άλλη, επιδίδονται σε έναν ανταγωνισμό αναισθησίας για τις ραγδαίες εξελίξεις που αναμένεται να πυροδοτήσει η ανυποχώρητη στάση του ΔΝΤ και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την χώρα και την οικονομία της.
Στο εντωμεταξύ και εν αναμονή της έγκρισης του ελληνικού προγράμματος από τους διεθνείς τοκογλύφους συζήτηση γίνεται για τις περιβόητες «κόκκινες γραμμές» και την αδυναμία σύναψης συμφωνίας ανάμεσα σε κυβέρνηση και ΔΝΤ για τη διευθέτηση τους πάνω στη βάση μιας αμοιβαίας συνεννόησης, που ουσιαστικά θα σημάνει μια νέα ηχηρή υποχώρηση των μνημονιακών του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις απαιτήσεις των τοκογλύφων. Ενώ όλες οι προηγούμενες «κόκκινες γραμμές» ξεθώριασαν μία προς μία και από κόκκινο πανί μετατράπηκαν σε νομοθετική πρωτοβουλία του κράτους κι αφού κάθε παράλογη απαίτηση των δανειστών από αιτία «επανάστασης» έγινε το στρατηγικό σχέδιο της χώρας, ερχόμαστε ξανά στο σημείο μηδέν ευρισκόμενοι προ του 4ου μνημονίου.
Αυτή τη φορά οι δανειστές ζητούν την περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου, δηλαδή την καταβολή φόρου από περισσότερους Έλληνες και την ακόμα μεγαλύτερη καταβολή φόρου από τα κοινωνικά στρώματα που μέχρι σήμερα επωμίζονταν το βάρος της «δημοσιονομικής προσαρμογής». Το ότι τα ελληνικά νοικοκυριά αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους δεν είναι κάτι που χρήζει επίκλησης σε στατιστικές μελέτες, αλλά η κυβέρνηση είναι αυτή που «εξετάζει» το ενδεχόμενο αυτό με… πάσα ψυχραιμία, προφανώς θεωρώντας ότι τα περιθώρια για επιβολή μεγαλύτερης οικονομικής στενότητας είναι ανεξάντλητα.
Όσο όμως η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για επικίνδυνους χειρισμούς που μπορεί να μας οδηγήσουν ακόμα και στην δραχμή, αποφεύγει να προτείνει τη δική της εναλλακτική λύση, που -προφανώς- δεν απέχει κατά πολύ από αυτήν που εκφράζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πριν λίγο αναφέραμε ότι η επικείμενη αξιολόγηση αποτελεί πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Ποια είναι αυτή; Η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ όχι επειδή υποχωρεί μπροστά στους δανειστές, αλλά επειδή καθυστερεί να υποχωρήσει μπροστά στους δανειστές, θεωρώντας πως καθήκον της εκάστοτε κυβέρνησης είναι η παραχώρηση λευκής επιταγής στους τοκογλύφους προς ικανοποίηση κάθε τους αιτήματος, ανεξαρτήτως αποτελέσματος που θα έχει αυτό στην ήδη φτωχοποιημένη ελληνική κοινωνία. Κι όσο καθυστερεί ο ΣΥΡΙΖΑ να λάβει πράσινο φως για να ρημάξει ό,τι απέμεινε όρθιο στην Ελλάδα οι της ΝΔ και το λοιπό μνημονιακό σινάφι φωνάζουν που δεν έχουμε ήδη υπογεγραμμένο ένα νέο μνημόνιο, ώστε πάνω στα συντρίμμια της χώρας να μπορέσουν να επανέλθουν ως σωτήρες στην εξουσία.
Για την συντομία χώρου και χωρίς να διαθέτουμε ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες οι προοπτικές για τη χώρα είναι δύο. Ολοκλήρωση της αξιολόγησης και θέσπιση νέων αιματηρών μέτρων ή πρόωρη προσφυγή στις κάλπες και θέσπιση νέων αιματηρών μέτρων από την επόμενη κυβέρνηση. Αυτό, για να καταλάβουν επιτέλους οι Έλληνες ότι αντιπαραθέσεις μεταξύ μνημονιακών δεν ωφελούν κανέναν, παρά μόνο εκείνους που εναποθέτουν την πολιτική τους επιβίωση στην εξαθλίωση του λαού.
Α. Μ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-ajiologhsh-ta-nea-metra-kai-h-sunainousa-antipoliteush#ixzz4YENFgd60
