Διαχρονικό κείμενο του Γ. Δημητρακόπουλου, Συνταξιούχου Εκπαιδευτικού
Από τις 11 έως τις 13 Φεβρουαρίου του 1949, έγινε η μάχη της Φλώρινας («Λερίν» κατά τους πολιτικούς προγόνους των κουκουέδων, στα βουλγαρικά…), ανάμεσα στον Εθνικό Στρατό και στους κομιτατζήδες του ΚΚΕ.
Δοθείσης ευκαιρίας και για να μαθαίνουν οι νεότεροι, θα αναφερθούμε στην καθοριστική αυτή μάχη.
Επιστρέφουμε, λοιπόν, στο 1949! Οι συμμορίτες – κομιτατζήδες του εθνοπροδοτικού ΚΚΕ («Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος» – ΔΣΕ), προσπαθούσαν από καιρό να καταλάβουν μια πόλη, για να την ονομάσουν πρωτεύουσά τους και να εγκαταστήσουν εκεί την έδρα της ψευτοκυβερνήσεως του βουνού. Θα ακολουθούσε η μετονομασία της πόλεως σε «Λερίν» (έτσι όπως την ονομάζουν οι Σλάβοι), η ανακήρυξή της πρωτεύουσα της «Νέας Μακεδονίας» (Νόβα Ματσεντόνια, στην γλώσσα τους…) και η εν συνεχεία παράδοσίς της στα αγαπημένα παιδιά των Σοβιετικών αφεντικών τους, στους Βουλγάρους!
Έτσι, αφού έσπασαν τα μούτρα τους στην Κόνιτσα, την Νάουσα και το Μέτσοβο, επέλεξαν την πόλη της Φλωρίνης, στην ευρυτέρα περιοχή της οποίας ήτο ισχυρό το κομιτατζήδικο στοιχείο.
Περί τους 5.000 συμμορίτες, ρίχθηκαν στην μάχη, με επικεφαλής τον αρχισυμμορίτη Γούσια – το όνομα του οποίου παρέπεμπε στον αρχιπροδότη Πήλιο Γούση. Επικεφαλής των Εθνικών Δυνάμεων στην πόλη, ήτο ο διοικητής της II Μεραρχίας, στρατηγός Νικόλαος Παπαδόπουλος, ή «Παππούς» (από τα ολόλευκα μεγάλα μουστάκια του), που είχε στην διάθεσή του περί τους 3.000 χιλιάδες άνδρες.
Η πρώτη επίθεση εκδηλώθηκε στις 3.30 ώρα την νύχτα της 11ης προς 12ην Φεβρουαρίου του ’49. Το σχέδιο των κομιτατζήδων προέβλεπε την κατάληψη των γύρω υψωμάτων κατά την διάρκεια της νύχτας και την είσοδο στην Φλώρινα τα ξημερώματα.
Διαβάστε την συνέχει στο Εθνικισμός.net
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/11-13-febrouariou-1949-pws-h-flwrina-den-egine-lerin#ixzz4Yb09GGzP