Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Βρέθηκαν Έλληνες να πουν ένα δεύτερο ΟΧΙ, μέσα σε δυο χρόνια, κι έπεσαν οι «προοδευτικοί» να τους αποκαλέσουν «κράτος εν κράτει». Ενοχλούν, γιατί δεν επιτρέπουν, με ελαφριά την καρδιά και βαριά την τσέπη, τις «επενδύσεις» που θα αλέσουν την Ιστορία μας, πράγμα πολύ βολικό για τους ιερομάγους της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Γνωστή εταιρεία ζήτησε να πραγματοποιήσει επίδειξη μόδας. Και δεν της άρεσε ούτε η Μύκονος, ούτε τα Ζαγοροχώρια, ούτε το γραφικότατο Γαλαξείδι, η υπέροχη Ύδρα, το Ζάππειο, το βασιλικό Κτήμα Τατοΐου, ή και η Βουλή, τέλος πάντων, που ταιριάζει κιόλας με τα φίδια, τους τίγρεις και τα άγρια θηρία που ξεπροβάλλουν από τα κατασκευάσματα του οίκου. Αλλά αιτήθηκε την Ακρόπολη των Αθηνών.
Κακώς δεν πήραμε τα λεφτά, βοά ο δημοκρατικός στρατός των κατασκευαστών κοινής γνώμης. Οι ιθύνοντες νόες της εταιρείας «δικάστηκαν για την τόλμη της σκέψης τους», έγραψε σχολιάστρια, αναφερόμενη στην απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, να μην πραγματοποιηθεί το ντεφιλέ στο πλέον εμβληματικό μνημείο της Ελλάδος και του πολιτισμού. Είδαμε και φωτογραφίες του ’50 με μοντέλα του οίκου Ντιορ να ποζάρουν στον Ιερό Βράχο, ως άλλοθι για το… ανιστόρητο της αποφάσεως. Φαντάζομαι ότι οι όψιμοι υποστηρικτές του Ντιόρ -που παρουσίασε, τουλάχιστον, τουαλέτες υψηλής αισθητικής-, θα έφριτταν αν τους θυμίζαμε ότι η ανηψιά, συνεργάτις και κληρονόμος του εμβληματικού μόδιστρου, η Φρανσουάζ, ήταν εθνικοσοσιαλίστρια και σύζυγος του μεταπολεμικού βρετανού εθνικοσοσιαλιστή ηγέτη, Κόλιν Τζόρνταν. Η κομψότατη κυρία Ντιόρ, μάλιστα, φωτογραφήθηκε πολλάκις να χαιρετά δημοσίως με τεταμένη την δεξιά.
Κακώς, λοιπόν, δεν πήραμε τα λεφτά. Θα μπορούσαμε να πούμε ΝΑΙ και να τους «δέσουμε» τους ιταλούς, για το κάτι τις παραπάνω, με αναφορές στην ιταλική εισβολή του 1940, στην οποίαν είπε ΟΧΙ ένας «φασίστας» που χαιρετούσε με το χέρι ψηλά. Από τις τουαλέτες της μόδας, στις «άλλες» τουαλέτες, για τις οποίες, έτερη σχολιάστρια, από την ίδια «προοδευτική» ιστοσελίδα «protagon», προτείνει να τυπώσουμε την ελληνική σημαία σε καλύμματα για τουαλέτες, χαλάκια εισόδου και πιγκάλ, σκουπιδοτενεκέδες και καλάθια για τα άπλυτα. Γιατί έτσι, λέει, γίνεται και με την αγγλική και την αμερικανική σημαία, που έχουν γίνει σύμβολα του design και «πουλάνε». Και ως γνωστόν, για τους νεοραγιάδες η εθελοδουλεία και ο μαϊμουδισμός, είναι δευτέρα φύσις.
Θυμάμαι πως πριν από μερικά χρόνια, η σύζυγος του επίδοξου διαδόχου Παύλου, είχε σχεδιάσει και πωλούσε για φιλανθρωπικό σκοπό πουλόβερ με την ελληνική σημαία. Είχε γίνει μάλιστα και ρεύμα, και μπλούζες με την ελληνική σημαία κοσμούσαν τα στήθη των Ελληνίδων. Παρ’ όλα αυτά η Μαρί Σαντάλ είχε ακούσει τα εξ αμάξης. Να πουλήσουμε, λοιπόν, τον Παρθενώνα; Να τον δώσουμε επί χρήμασι για μια βραδιά, δύο, ή μήπως για 99 χρόνια σαν τον Πειραιά; Και με τι πρόσωπο θα ζητήσουμε αύριο, να μην γίνει σώου στην Αγιά Σοφιά, ή μήπως και η Κωνσταντινούπολη κείται μακράν;
Λένε κάποιοι πως η Ακρόπολη δεν είναι εκκλησία, αλλά μουσειακός τόπος. Κάνουν έτσι την επανάστασή τους απέναντι στους θεούς του Ολύμπου, λες και με τις προσβλητικές τους ατάκες θα βλάψουν την Ιστορία αυτών που όμνυαν στο όνομά τους. Σε αυτή την χώρα όπου επιδιώκεται η συλλογική μνήμη χρυσόψαρου, και αυτή επιλεκτική, κάποιοι επιλέγουμε να θυμόμαστε τα ουσιώδη και, κυρίως, να σκεφτόμαστε από μόνοι μας, και με κριτήρια διαφορετικά. Είναι, ας πούμε, εξίσου αισχρό να παρελαύνουν μοντέλες στον Παρθενώνα, όσο και το να χαριεντίζονται τουρίστες με τους Ευζώνους στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Είναι ακόμη-ακόμη ενοχλητικό να σκαρφαλώνουν στον Ιερό Βράχο τουρίστες με σορτσάκια, εκεί που οι κόρες των Αθηνών ύφαιναν και πλούμιζαν τον πέπλο της Αθηνάς. Τουλάχιστον, δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον και αντίληψη της ιερότητος του χώρου, από την πληθώρα των σχολιαστών που θα πουλούσαν και την ψυχή τους για δυο εκατομμυριάκια, και, κυρίως την τηλεθέαση και την προβολή σαν «ρομά σκερπάρνια».
Καλώς λοιπόν, δεν δόθηκε ο Παρθενών. Και με την αφορμή αυτή, καλόν είναι να αντιμετωπίζονται οι αρχαιολογικοί μας χώροι, τα μνημούρια και τα ιερά των Ελλήνων προπάππων μας, με την αρμόζουσα ιερότητα και σεβασμό.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/toualetes-kai-toualetes#ixzz4Z7KMbQQt