Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η φυλλάδα των εθνομηδενιστών, των τρομοκρατών και η διαχρονική γελοιότητα που την διέπει

Η φυλλάδα των εθνομηδενιστών, των τρομοκρατών και η διαχρονική γελοιότητα που την διέπει

Η φυλλάδα που αυτοτιτλοφορείται «Εφημερίδα των Συντακτών» αποτελεί ένα ρυπαρό έντυπο, το οποίο νιώθει την επιτακτική ανάγκη να ταυτίζεται με ό,τι περιθωριακό και (κυρίως) παρακμιακό υπάρχει στον ορίζοντα. Είναι η φυλλάδα των εθνομηδενιστών, των δολοφόνων τρομοκρατών, των φωτομοντάζ, καθώς και της υπεράσπισης κατηγορουμένου για το επαίσχυντο κακούργημα της παιδεραστίας. Ως εκ τούτου, είναι απολύτως αναμενόμενο να βρίσκεται αρνητικά διακείμενη απέναντι σε κάθε τι το Εθνικό, σε κάθε τι το Φυσιολογικό.

Η μόνη «δεοντολογία» που αναγνωρίζει η φυλλάδα αυτή είναι στους δολοφόνους και εμπρηστές των ακροαριστερών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως φυσικά και σε κάθε ανθελληνικό στοιχείο.

Ακόμα και μέσα στις ίδιες της τις εσωτερικές δομές εφαρμόζει πιστά το δόγμα των σταλινικών εκκαθαρίσεων. Ο δημοσιογράφος του αθλητικού ρεπορτάζ Ασημακόπουλος υποχρεώθηκε ουσιαστικά σε εκδίωξη γιατί τα γραφόμενά του για ένα συριζαίο δημοσιογράφο της «Αυγής» δεν ήσαν αρεστά στην διεύθυνση της εφημερίδας. Το τμήμα των σκιτσογράφων αποχώρησε, επειδή δεν ανέχτηκε την λογοκρισία σε βάρος ενός συναδέλφου τους. Και έχουν ύστερα το θράσος να μας ομιλούν περί «δημοκρατίας» αυτοί οι θλιβεροί τύποι.

Η προσήλωσή της προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται το ημιεπίσημο ημερήσιο όργανο του κόμματος και της κυβέρνησης (μετά την «επίσημη» «Αυγή»), οδήγησε σε μια πτώση της κυκλοφορίας χιλιάδων φύλλων, με αποτέλεσμα να «φλερτάρει» πλέον με μια κυκλοφορία κοντά στα μόλις 7.000 φύλλα σε ημερήσια βάση.

Δεν πρόκειται φυσικά να ανοίξουμε διάλογο ούτε με το σύνολο της φυλλάδας αυτής ούτε μεμονωμένα με κάποιους υπαλλήλους της, το επίπεδο «επιχειρηματολογίας» των οποίων θυμίζει αυτό που οι νεολαίοι χαρακτηρίζουν ως «IQ ραδικιού». Με υποκριτές και «νούμερα», που την ίδια ώρα που όχι μόνο δεν λένε το παραμικρό αρνητικό για τους εγκληματίες των ακροαριστερών τρομοκρατικών οργανώσεων, αλλά και τους υποστηρίζουν ανοιχτά, τους έπιασε ξαφνικά «ο πόνος» για τα Ιερά και Όσια του Έθνους μας… Οι μόνιμοι συνοδοιπόροι και υπερασπιστές των απάτριδων «αντιεξουσιαστών» κανονικά θα έπρεπε να το βουλώνουν και όχι να πουλάνε «πνεύμα» και «πατριωτισμό» του χειρίστου είδους.

Ερχόμενοι, λοιπόν, κατά κάποιο τρόπο, στον δικό τους τρόπο αντίληψης, έχουμε να πούμε ότι κανείς πλέον δεν μπορεί να παίζει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου με το ζήτημα της φυλλάδας αυτής. Έχει καταγραφεί ως ανθελληνικό έντυπο, το οποίο, συν τοις άλλοις, δίνει το βήμα στον Κουφοντίνα, τον Μαζιώτη, τον Γουρνά και άλλους καταδικασμένους τρομοκράτες. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία ούτε για τους δημόσιους φορείς που σχετίζονται με τον τομέα της ενημέρωσης (ΕΣΡ, ΑΠΕ, ΕΡΤ). Οφείλουν κι αυτοί να αναγνωρίσουν ότι δεν πρόκειται για μια «κανονική» εφημερίδα ενημέρωσης, αλλά για όργανο μέσα από το οποίο δίνεται βήμα στους οπαδούς του ερυθρού ολοκληρωτισμού και πολύ χειρότερα σε καταδικασμένους από την Ελληνική Δικαιοσύνη ακροαριστερούς δολοφόνους.

Αν πάλι κάποια άλλα ιδιωτικά ΜΜΕ θέλουν να παίρνουν στα σοβαρά τις γελοιότητες της ανθελληνικής και αντιχρυσαυγίτικης προπαγάνδας που διέπει την φυλλάδα αυτή και να την διασπείρουν, ας μην κρύβονται πίσω από μια κάποια δήθεν συμβατική υποχρέωση απέναντι σε ημερήσια εφημερίδα. Ας επωμιστούν κι αυτοί ανοιχτά τον ρόλο του συνοδοιπόρου στην γελοιοποίηση και την επιλεκτική στόχευση της καταγεγραμμένης για τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις Τρίτης Πολιτικής Δύναμης της Χώρας. Μιας Δύναμης η οποία έχει περίπου 50 φορές παραπάνω καταγεγραμμένους ψηφοφόρους σε σχέση με την ημερήσια αγοραστική δύναμη της φυλλάδας αυτής.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Υ.Γ. Έκανε τέτοια «θραύση» το «ντοκουμέντο» της φυλλάδας αυτή, ώστε μόλις κάτι παραπάνω από 1000 φύλλα έδωσε την ημέρα της «αποκάλυψης», σε σχέση με την αντίστοιχη ημέρα της περασμένης εβδομάδας. Φυσικά, τις επόμενες ημέρες προσγειώθηκε και πάλι στα γνώριμα ποσοστά πωλήσεων, καθώς μάλλον κανείς αναγνώστης δεν πήρε στα σοβαρά τα όσα διάβασε εκείνη την ημέρα, προκειμένου να μονιμοποιηθεί ως αγοραστής. Αλλά μόνο 1.000 φύλλα (και κάτι) παραπάνω για τέτοιο «ντοκουμέντο»;

Υ.Γ. (2) «Όταν το φεγγάρι έδειχνε το δάχτυλο, ο ηλίθιος κοίταζε το δάχτυλο». Μια διαχρονική ρήση, η οποία ταιριάζει πάντοτε για κάθε «ηλίθιο», αλλά και κάθε «πανηλίθιο»…

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-fullada-twn-ethnomhdenistwn-twn-tromokratwn-kai-h-diachronikh-geloiothta#ixzz4ZgiN3hBP

Exit mobile version