Άρθρο του Γιώργου Μάστορα από την εφημερίδα «Χρυσή Αυγή» στην στήλη «Το Μυστικό του Ατσαλιού»
«Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη» κλασική ρήση, η οποία είναι ταιριαστή με το δίδυμο Τσίπρα-Μητσοτάκη. Πριν από λίγο σχετικά διάστημα ο Μητσοτάκης επισκέφτηκε την Μέρκελ στην έδρα της CDU στο Βερολίνο (και όχι στην καγκελαρία). Γνωστό, επίσης, είναι και το ρητό «μια φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις». Και, αν μη τι άλλο, η χαρακτηριστική φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΝΔ θύμιζε σκηνικό αγωνιούντος υποψηφίου, ο οποίος δίνει συνέντευξη στο επίδοξο αφεντικό μιας επιχείρησης. Ο τελευταίος τον ακούει με αυστηρό, αλλά ταυτόχρονα και συγκαταβατικό, ύφος, κρατάει τις απαραίτητες σημειώσεις και στο τέλος αφού του πει «σας ευχαριστούμε» του δίνει την (μάλλον ψεύτικη) ελπίδα ότι θα του τηλεφωνήσει.
Στην συγκεκριμένη φωτογραφία ο Μητσοτάκης γουρλώνει (ως συνήθως) το μάτι του, σκύβει ελαφρώς σε ένδειξη υποταγής, προσπαθεί να δείξει στην Μέρκελ πόσο την θαυμάζει ως καγκελάριο και με πόση προσοχή δίνει σημασία και στην τελευταία της λέξη. Από την μεριά της, η Μέρκελ χαμογελά ελαφρώς, αλλά δείχνει εμφανώς και βαριεστημένη με το «γλείψιμο» ενός ακόμη υποτακτικού της από την «αποικία» της Ελλάδας.
Πραγματικά, η απεικόνιση του Μητσοτάκη ήταν τόσο άθλια στην εμφάνιση και τόσο γλοιώδης στην συμπεριφορά που ακόμη και η Γεννηματά (ποια, η Γεννηματά…) άδραξε την ευκαιρία για να τον χαρακτηρίσει «υποτακτικό». Ατάραχος ο επίδοξος διάδοχος του άλλου «υποτακτικού», του Τσίπρα, ανακοίνωσε ότι «ενημέρωσε την καγκελάριο της Γερμανίας για το εθνικό σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας για την έξοδο από την κρίση στην ελληνική κοινωνία». Γιατί, άραγε, θα έπρεπε να ενημερώσει ο Μητσοτάκης την γερμανίδα καγκελάριο για ένα σχέδιο που υποτίθεται ότι θα θέσει υπόψη του Ελληνικού Λαού; Για να πάρει πρωτίστως την έγκρισή της; Ή για να πείσει ότι θα είναι ακόμη πιο υπάκουος και συνεργάσιμος σε σχέση με τον Τσίπρα;
Επί του προκειμένου, δεν μας ενδιαφέρει η απάντηση που έδωσε η Μέρκελ (του είπε να περιμένει, γιατί δεν θα ήθελε εκλογικές περιπλοκές στην Ελλάδα καθ’ όλη την διάρκεια της γερμανικής προεκλογικής περιόδου), αλλά η ενέργεια του Μητσοτάκη να πάει στο Βερολίνο για να παρουσιάσει ο ίδιος αυτοπροσώπως στην Μέρκελ και τον Σόιμπλε το πρόγραμμα της ΝΔ. Μια ενέργεια αθλιότατη και κατάπτυστη, η οποία αποκαλύπτει δουλικότητα του αίσχιστου είδους. «Προσόν», στο οποίο άλλωστε έχει ασκηθεί εδώ και δεκαετίες η οικογένεια Μητσοτάκη, καθώς φρόντιζε να διαφημίζει πάντοτε την ξενοδουλεία, όταν άλλα πολιτικά «τζάκια» προνοούσαν να την κρύβουν επιμελώς πίσω από νέφη δήθεν αυτονομίας και ανεξαρτησίας.
Επί της ουσίας, όμως, η συμπεριφορά του Μητσοτάκη δεν διαφέρει απ’ αυτή άλλων «κολώνων» του οικοδομήματος του μεταπολιτευτικού «συνταγματικού τόξου». Ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος, με την πολιτική του «ανήκομεν εις την Δύσιν», ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος υπήρξε ο «άρχοντας» της παραπλάνησης και της δημαγωγίας, τηρώντας ταυτόχρονα όλες τις δεσμεύσεις της Χώρας έναντι των ΗΠΑ και της ΕΟΚ. Τα ίδια έπραξαν στην συνέχεια και οι Μητσοτάκης (πατήρ), Σημίτης, Καραμανλής (ανηψιός), Τζέφρυ, Σαμαράς για να φτάσουμε στην πιο πρόσφατη εκδοχή του προσκυνημένου «ηγέτη», η οποία απεικονίζεται στο πρόσωπο του Τσίπρα, και αποδεικνύει την μακρόχρονη και μόνιμη πορεία της Χώρας μας στον δρόμο υποτέλειας.
Μετά το πέρας της εθνεγερσίας του 1821 το μικρό σε έκταση μέρος της Ελλάδας που απελευθερώθηκε, μπορεί να μην υπήρξε αποικία με την τυπική έννοια του όρου, αλλά επί της ουσίας δεν διέφερε και πολύ απ’ αυτήν. Η πολιτική και οικονομική εξάρτηση ήταν ασφυκτική από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, ενώ στην πρώτη περίοδο ύπαρξής του τα πολιτικά κόμματα της Χώρας έφεραν ως τίτλο την εθνικότητα της «μεγάλης δύναμης» στην οποία ήταν υποτελή (αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό). Έκτοτε, η Χώρα κινήθηκε στην επιρροή της Μεγάλης Βρετανίας, για να περάσει στην συνέχεια στην ζώνη επιρροής των ΗΠΑ ύστερα από το μοίρασμα του κόσμου στην Γιάλτα το 1945. Ταυτόχρονα, η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ, την Ε.Ε. και τον ΟΗΕ δημιούργησε και τις ανάλογες εξαρτήσεις από συγκεκριμένους τοκογλυφικούς κύκλους.
Από το 2010, όταν η κυβέρνηση του Γιωργάκη Παπανδρέου προσέτρεξε στους ευρωπαίους «εταίρους» και στο ΔΝΤ για δανεισμό, ο ορισμός της αποικίας έγινε περισσότερο ταιριαστός για την σύγχρονη κατάσταση του Ελληνικού Κράτους. Ανεξαρτήτως του αν κάποιοι εγχώριοι πολιτικάντηδες έσπευσαν να δηλώσουν εκ των προτέρων την δουλικότητά τους ή αν κάποιοι άλλοι χρειάστηκε να περάσουν «ένα εφιαλτικό 17ωρο» (κατά δήλωσή τους), στην λήξη του οποίου βγήκαν με ένα τρίτο Μνημόνιο παραμάσχαλα, η ουσία είναι μια και απαράλλαχτη. Ότι, δηλαδή, ανεξάρτητα από την εποχή και τα πρόσωπα, οι σχέσεις εξάρτησης και υποτέλειας όλου του «συνταγματικού τόξου» από ξένους εντολείς αποτελεί έναν απαράβατο κανόνα, ο οποίος οδηγεί την Πατρίδα και τον Λαό σε ολοένα και πιο δυσχερή θέση. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-diachronikoi-entolodochoi-twn-jenwn#ixzz4aXAX4Stg
