“Η υπόθεση είχε ξεκινήσει το 2005, όταν διαπιστώθηκε ότι το γνωστό φάρμακο Anastin, το οποίο χρησιμοποιείτιι ενδοφλεβίως για τη θεραπεία του καρκίνουν του παχέος εντέρου, θεραπεύει και τους ασθενείς με βλάβε της ωχράς κηλίδος, οι οποίοι παλαιότερα έχαναν την όρασή τους.
Όσον αφορά τις επακολούθησε, αναλυτικό υπόμνημα παρέδωσε το 2013 ο καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Λαδάς στον τότε πρόεδρο του ΚΕΣΥ (και πρώην υφυπουργού της ΝΔ) Παναγιώτη Σκανδαλάκη, κοινοποιώντας το στον τότε πρόεδρο του ΕΟΦ, Ιωάννη Τούντα, και στον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Κατά την περιγραφή Λαδά, μόλις η ανακάλυψη αυτή έγινε αντιληπτή, μέσα σε χρόνο ρεκόρ για τα ιατρικά χρονικά, η ίδια εταιρεία, η Genetech, παρασκεύασε (το 2006) παραλλαγή του φαρμάκου, το Lucentis, το οποίο κυκλοφορεί από την Novartis.
«Από κάθε φιαλίδιο του Anastin μπορούν να εξαχθούν 40 – 50 δόσεις για κάθε ενδοφλέβια έγχυση, με αποτέλεσμα το κόστος ανά θεραπεία να είναι περίπου μόλις 10 – 20 ευρώ. To Lucentis κυκλοφορεί σε συσκευασία μιας δόσης για ενδοφλέβια έγχυση και τιμολογήθηκε αρχικά 1900 ευρώ ανά δόση, ενώ σήμερα τιμολογείται στην Ευρώπη περίπου 1000 ευρώ ανά δόση. Το ελληνικό Δημόσιο προχώρησε σε μείωση του ποσού που πληρώνει ανά δόση σε περίπου 700 ευρώ», αναφέρει το υπόμνημα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, ο αριθμός των θεραπευομένων στον ελληνικό πληθυσμό με συναφείς παθήσεις ανέρχεται σε 150 – 200.000 άτομα. Δεδομένου ότι καθένας θα χρειαστεί 6 -12 δόσεις ετησίων το κόστος πλησιάζει το εκπληκτικό ποσό του 1 δισ. ευρώ ετησίως. Το αντίστοιχο κόστος του Anastin θα ήταν 5 ή το πολύ 7 εκ. ευρώ.”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/efhmerida-dhmokratia-to-megalo-pliatsiko-ths-novartis#ixzz4bmjT9QJX