Στην αρχαία Σπάρτη η έννοια της «μητρότητας» καταλάμβανε εξέχουσα σημασία, για αυτό και οι Σπαρτιάτισσες τύγχαναν απόλυτου σεβασμού και εκτίμησης, καθώς και την μέγιστη αναγνώριση του ιερού έργου που επιτελούσαν για την πατρίδα τους, εξασφαλίζοντας την συνέχεια του λαού και της φυλής. Ο σύζυγος της κάθε Σπαρτιάτισσας αποκτούσε μέσω αυτής γνήσιους απογόνους και η πολιτεία ελεύθερους πολίτες και ταυτόχρονα γενναίους πολεμιστές, που θα μάχονταν για αυτή με κάθε τίμημα.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο ο θεσμός του γάμου ήταν υποχρεωτικός, για όλο τον ελεύθερο και υγιή πληθυσμό, ενώ η επιλογή του συντρόφου ήταν καθαρά προσωπική υπόθεση και όχι υπόθεση των γονέων. Χρέος των νέων γενεών ήταν να υπερβούν τους πρεσβύτερους σε γενναιότητα και σε πολεμικά κατορθώματα, όσο και σε ειρηνικά έργα. Ενδεικτική υπόμνηση αυτού του στόχου αποτελούσε και η υπόσχεση «Άμμες δε γ’ εσόμεθα, πολλώ κάρρονες», που σήμαινε «εμείς θα γίνουμε πολλοί καλύτεροι σας», την οποία έδιναν οι έφηβοι στις μεγαλύτερες γενεές.
Διαβάστε περισσότερα στην “Αντεπίθεση”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-thesmos-tou-gamou-sthn-archaia-sparth#ixzz4brtiv45p
