Οι απροκάλυπτες επιθετικές ενέργειες των Ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών προς βοήθεια των τζιχαντιστών του ISIS στην περιοχή της Παλμύρας αδιαμφισβήτητα ξεσκεπάζουν τον ύπουλο ρόλο του Ισραήλ στον πόλεμο εκ αντιπροσώπων στη Συρία.
Στις 9 Μαρτίου 2017 πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του Προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου στο Κρεμλίνο με ατζέντα τις εξελίξεις στην Μέση Ανατολή, δηλαδή στην Συρία.
Συγκεκριμένα ο εβραίος πρωθυπουργός θέλησε να συζητήσει τις ανησυχίες του με την Ρωσία για την παρουσία του Ιράν και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου κατόπιν άδειας του νόμιμου Προέδρου Μπασάρ Αλ-Άσσαντ στην κυρίαρχη επικράτεια της Συρίας.
Στην ουσία ο Νετανιάχου πήγε να παραπονεθεί γιατί η η Ρωσία μαζί με τον νόμιμο Συριακό Στρατό του προέδρου Άσσαντ, το Ιράν και την Χεζμπολάχ κερδίζουν τον πόλεμο εναντίον της συμμορίας των τρομοκρατών τζιχαντιστών του ισλαμικού κράτους (ISIS) που υποστηρίζεται με όλους του δυνατούς τρόπους ιδιαίτερα από το Ισραήλ και την Τουρκία και που εγκληματεί καθημερινά εις βάρος του Συριακού Λαού από τον Μάρτιο του 2011.
Ο Νετανιάχου είπε στους Ρώσους ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ειρήνη στην Συρία όσο το Ιράν βοηθάει στην εκκαθάριση και εξουδετέρωση του ISIS και στις 17 Μαρτίου το Ισραήλ έστειλε τα μαχητικά αεροσκάφη του να βομβαρδίσουν αρκετές περιοχές μέσα στην καρδιά της Συρίας, δηλαδή γύρω από την Παλμύρα.
Ο σκοπός αυτών των βομβαρδισμών ήταν η στενή αεροπορική υποστήριξη (close air support) των εγκληματιών του ISIS που είχαν εγκλωβιστεί γύρω από την Παλμύρα και ήταν θέμα χρόνου η πλήρης εξόντωση τους.
Όμως με την απροκάλυπτη αυτή επίθεση στην Συρία το Ισραήλ έχασε και την οποιαδήποτε αμφιβολία ότι είναι ένας από τους κύριους τροφοδότες των τρομοκρατών του ισλαμικού κράτους στην Συρία. Ο υβριδικός πόλεμος (ασύμμετρος πόλεμος ή τέταρτος τύπος αψιμαχιών – proxy war) στην Συρία, δηλαδή μεταξύ των νόμιμων στρατιωτικών δυνάμεων του Άσσαντ και ανταρτών-στασιαστών αμφιβόλου ταυτότητας μεταπήδησε σε ξεκάθαρες πολεμικές επιχειρήσεις μεταξύ δύο κρατών (τρίτος τύπος αψιμαχιών), του επιτιθέμενου Ισραήλ και της αμυνόμενης Συρίας.
Αναλυτικά η Συρία εξαπέλυσε πυραύλους τύπου S-200 (ονομασία ΝΑΤΟ SA-5 Gammon) για την αντιμετώπιση της παράνομης εισβολής των μαχητικών του Ισραήλ στην Συρία. Το σύστημα S-200 προσχεδιάστηκε το 1967 και έχει ανάγκη από ένα ραντάρ εκτός του πυραύλου που να εγκλωβίζει συνεχώς τον στόχο με ένα σήμα συνεχούς κύματος (continuous wave) στην επιχειρησιακή μπάντα των 6Ghz έως 8 Ghz (NATO Η Radar Band). Η λειτουργία του είναι τύπου Semi-Active-Radar-Homing SARH), δηλαδή ανήκει σε προηγούμενη τεχνολογική γενιά. Για παράδειγμα το σύστημα S-300 είναι σε ανώτερη κλίμακα δυνατοτήτων με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (electronically scanned radar) και το S-400 προσφέρει ακόμη περισσότερες δυνατότητες σε τομείς έλεγχου και ανίχνευσης στόχων χαμηλής παρατηρητικότητας.
Άρα η Συριακή πλευρά χρησιμοποίησε αντιαεροπορικά συστήματα παλιότερης μεν τεχνολογίας αλλά ακόμη αρκετά αποτελεσματικά στην καταδίωξη μαχητικών αεροσκαφών ιδιαίτερα σε έλλειψη συστημάτων αυτοπροστασίας, γεγονός το οποίο δεν ισχύει για την Ισραηλινή Αεροπορία. Και οι αναφορές για την ακριβή εξέλιξη αυτής της αντιπαράθεσης εκδόθηκαν αντικρουόμενες.
Η Συριακή πλευρά βέβαια εξέδωσε ανακοίνωση ότι οποιαδήποτε επόμενη εισβολή ισραηλίτικων αεροσκαφών θα αντιμετωπιστεί δυναμικά με αντιαεροπορικά συστήματα πιο προηγμένων τεχνολογιών, υπονοώντας τα συστήματα S-300 και S-400 της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας που βρίσκονται στην Συρία.
Η εύθυμη νότα αυτής της ιστορίας είναι ότι σε αντίλογο της Συριακής προφανούς δήλωσης υπεράσπισης της εθνικής της κυριαρχίας, ο εβραίος υπουργός άμυνας Άβιγκντορ Λίμπερμαν απείλησε να καταστρέψει την Συριακή αντιαεροπορική άμυνα εάν εγκλωβίσει ξανά ισραηλινά μαχητικά πάνω από τον εναέριο χώρο της Συρίας!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-siwnistes-bombardizoun-tis-suriakes-dunameis-sthn-palmura-anoikth-sthrij#ixzz4btzYE8Js