Γράφει ο Οδυσσεύς Πατεράκης
Ν’ απευθύνεσαι εις ώτα μη ακουόντων, δεν είναι το βασανιστικότερο. Πιο βασανιστικό είναι να επιχειρηματολογείς για το αυτονόητο. Και τούτο, διότι οι μη ακούοντες, έτσι κι’ αλλιώς δεν έχουν την απαίτηση ν’ αποκαλούνται συζητητές.
Οι έχοντες όμως την αξίωση να συνομιλήσουν μαζί σου, ομοίως έχοντες κατά νουν να σε κάμουν ν’ αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου τύχει. Οι πρώτοι, δεν ενδιαφέρονται καν να σ’ ακούσουν. Όμως, οι δεύτεροι επιδιώκουν να… σε στήσουν απέναντι κι έχουν και την απαίτηση να δεχτείς κι’ από πάνω τους όρους του διαλόγου, που θέτουν.
Προδιαγράφουν τα όρια κι απαιτούν να θεωρείς δεδομένη την όποια αφετηρία συζήτησης καθορίζουν οι ίδιοι. Είναι οι όροι οι επαχθείς που το εθνικιστικό Κίνημα σήμερα, είναι αναγκασμένο ν’ αποδεχθεί, προκειμένου «να δικαιούται» ν’ αρθρώνει τον λόγο δημόσια. Κοντολογίς, υπάρχει μια πάγια τακτική αυτών που κατέχουν το βήμα, να επιδιώκουν να «πάρουν τον αέρα» του συνομιλητή τους εθνικιστή, κάνοντάς τον ν’ απολογείται διαρκώς για το ο,τιδήποτε. Ας μην πανηγυρίζουμε λοιπόν…
Διαβάστε την συνέχεια στο ethnikismos.net
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/logos-katharos-ki-asumbibastos#ixzz4dPHiRVUb
