Γράφει ο Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Σε έναν μήνα συμπληρώνονται 7 ολόκληρα χρόνια από τότε που ο πρώην πρωθυπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, ανακοίνωνε από το ακριτικό Καστελόριζο τα «ευχάριστα» νέα της υπαγωγής της χώρας στο μνημονιακό καθεστώς και της παροχής έκτακτης οικονομικής βοήθειας από τον Μηχανισμό Στήριξης. Τα χρόνια αυτά αποτελούν ικανοποιητικό διάστημα για να διερευνηθεί με ψύχραιμη ματιά το εάν και κατά πόσο τα μνημόνια βοήθησαν ή κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και να αποτελέσουν έναν ασφαλή οδηγό για την βιωσιμότητα του αμέσως επόμενου, που κατά κοινή ομολογία προετοιμάζεται από την τωρινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι όποιες αναπροσαρμογές επί των βασικών μνημονιακών διατάξεων, τα αντίμετρα και τυχόν προσθήκες ή παραλείψεις που έγιναν επί οποιασδήποτε σύμβασης ουδόλως αλλοιώνουν τον χαρακτήρα τους, αφού, όπως εύκολα διαπιστώνεται, το τελικό αποτέλεσμα αποδεικνύει πως η επίτευξη των στόχων των δανειστών πραγματοποιούνται χωρίς χρονοτριβές και ενίοτε με μικρές καθυστερήσεις.
Σε ό,τι αφορά τους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων επετεύχθη η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού, της 13ης και 14ης σύνταξης ενώ παράλληλα η οριζόντια περικοπή των επιδομάτων κι άλλων συναφών εργασιακών κεκτημένων ολοκλήρωσε την μισθολογική σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Το διαμορφωθέν φορολογικό πλαίσιο με τις κλιμακωτές αυξήσεις του συντελεστή φορολόγησης οδήγησε στην κατακόρυφη αύξηση των ειδών πρώτης ανάγκης, εκτίναξε στα ύψη το κόστος διαβίωσης, κατάστρεψε τον τουρισμό, διέλυσε την επιχειρηματικότητα και βύθισε στην φτώχεια εκατομμύρια νοικοκυριά. Με τη σημερινή μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 5.000 ευρώ, όπως προέβλεπε το Μεσοπρόθεσμο του 2011, αναμένεται περαιτέρω φτωχοποίηση των Ελλήνων και επιδείνωση των φαινομένων που αναφέρονται παραπάνω.
Στον τομέα της υγείας και της άμυνας τα μνημόνια κατάφεραν ένα καίριο πλήγμα στους εν λόγω τομείς, μετατρέποντας τους σε ένα πρόσθετο δημοσιονομικό βάρος χωρίς ουσιαστική υπόσταση, καθώς οι αλλεπάλληλες περικοπές στη φαρμακευτική δαπάνη και στα εξοπλιστικά προγράμματα οδήγησαν τη χώρα σε πλήρη εξάρτηση από ξένους «προμηθευτές», οι οποίοι ως σύγχρονοι μαυραγορίτες θησαυρίζουν από την πώληση και των πλέον στοιχειωδών.
Σε απόλυτα μεγέθη η μνημονιακή κρίση αποδεικνύει το μέγεθος της καταστροφής που επέφερε στη νεολαία και στις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Η ανεργία κυμαίνονταν για το έτος 2009 στις 9,6 μονάδες, ενώ σήμερα εκτιμάται ότι η επίσημη ανεργία ξεπερνά και το 26%, γεγονός που οδηγεί μέχρι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες σε μετανάστευση στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας και ενός καλύτερου μέλλοντος. Τέλος, από το σύνολο των δαπανών του δημοσίου προκύπτει ότι το μεγαλύτερο μέρος των δανεικών κεφαλαίων καταβάλλεται για την πληρωμή τόκων και χρεολυσίων του προηγούμενου έτους, για τη στήριξη των τραπεζών (μέσω ανακεφαλαιοποιήσεων) κι έπειτα για την καταβολή μισθών και συντάξεων, γεγονός που στερεί από πολύτιμους πόρους τη στήριξη και ανασύσταση καίριων τομέων όπως αυτόν της παιδείας, της πρόνοιας κοκ.
Ενδεικτικά, το ΑΕΠ της Ελλάδος έχει συρρικνωθεί, το αντίστοιχο σε συνάρτηση με το εξωτερικό χρέος έχει πολλαπλασιαστεί και εν τέλει το χρέος χαρακτηρίζεται μη βιώσιμο, ακόμα και αν απαλείφονταν όλοι οι κατασταλτικοί παράγοντες που κρατούν την ελληνική οικονομία σε ύφεση ή στασιμότητα. Γίνεται, λοιπόν, εύκολα αντιληπτό ότι η συνταγή του μνημονίου έχει αποτύχει παταγωδώς και πως η ολοκλήρωση της επικείμενης αξιολόγησης θα δρομολογήσει εξελίξεις που απλώς θα επιταχύνουν τη διαδικασία αποδόμησης της κοινωνίας και της οικονομίας.
Μοναδική λύση για την αντιμετώπιση της μνημονιακής και πολιτικής κρίσης είναι η στήριξη της μοναδικής δύναμης αντίστασης απέναντι στα εθνοκτόνα μνημόνια και την συσπείρωση γύρω από τη Χρυσή Αυγή, που από το 2012, όταν και εισήλθε στο ελληνικό κοινοβούλιο για πρώτη φορά, καταγγέλλει τα προφανή και τα αυτονόητα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/epta-chronia-sto-mnhmonio-epta-chronia-ejathliwshs#ixzz4dXikuMyM