Γράφει ο Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε στα οχυρά του Ρούπελ η ετήσια εκδήλωση μνήμης και τιμής υπέρ των ηρώων πεσόντων υπερασπιστών του, που τον Απρίλιο του 1941 έγραψαν νέες σελίδες δόξας αφού ανέδειξαν με την σθεναρή τους αντίσταση την πολεμική αρετή και το ηθικό του Έλληνα στρατιώτη. Παρά το γεγονός ότι τα οχυρωματικά έργα στο Ρούπελ αποτελούν ένα από τα σύγχρονα θαύματα της νεότερης ελληνικής στρατιωτικής ιστορίας, καθώς θεωρούνται πολύπλοκα στην κατασκευή και αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των σφοδρών επιθέσεων των Γερμανών, η πολιτεία κατάφερε να μετατρέψει και αυτή την εκδήλωση σε κάτι λιγότερο από αγγαρεία -και όπως θα αποδείξουμε- σκόπιμα.
Η παρουσία των τοπικών στελεχών των κομμάτων και των εκπροσώπων τους ήταν φέτος μικρότερη από κάθε άλλη χρονιά. Συγκεκριμένα, όμως, η εικόνα που δείχνει το κράτος δια της απουσίας των εκπροσώπων του συμπίπτει με την πολιτική οδό που έχουν ακολουθήσει οι πολιτικοί αρχηγοί, που παρά τις φαινομενικές τους διαφορές βρίσκουν σημείο σύγκλισης σε ένα πράγμα: στην απαξίωση της ιστορίας των Ελλήνων και στην ανάδειξη νέων προτύπων και ηρώων.
Φερ’ ειπείν, οι κατ’ εξοχήν «αντιφασίστες» της Αριστεράς, που σε κάθε ευκαιρία αποδίδουν στην Χρυσή Αυγή κατηγορίες περί «ναζισμού» και «ναζιστικών» πρακτικών, θα περίμενε κανείς να τους δει στην πρώτη σειρά για να τιμήσουν τους Έλληνες που πολέμησαν τους Γερμανούς. Αντ’ αυτού τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ έλαμψαν δια της απουσίας τους, προφανώς θεωρώντας τους στρατιώτες του Ελληνικού Στρατού που πολέμησαν για ελεύθερη Ελλάδα ασήμαντους μπροστά στον προδότη Μπελογιάννη, που ρουφιάνευε στους Βούλγαρους τις θέσεις του στρατού κατόπιν εντολών της πάλαι ποτέ κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης.
Βέβαια, η παρουσία των μπολσεβίκων σε μια τέτοια εκδήλωση θα αποτελούσε πολιτικό οξύμωρο γιατί είναι ασύμβατο να τιμάς τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων έναντι των κατακτητών όταν η ιστορία σε βαραίνει με το έγκλημα να καλείς μέσω επίσημων κομματικών οργάνων την αποχή από τον «ιμπεριαλιστικό» πόλεμο του Μεταξά.
Ας μη ξεχνάμε ωστόσο ότι μέχρι τον Ιούνιο του 1941 οι μπολσεβίκοι ουδόλως ενοχλούνταν από την δράση των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Μακεδονία, εφόσον είχε υπογραφεί με διαταγή του πατερούλη Στάλιν το σύμφωνο μη επιθέσεως ανάμεσα σε Γερμανία και Ρωσία και η Μακεδονία αποτελούσε για τους εν Ελλάδι υποτακτικούς του… ξένο, αυτόνομο και ανεξάρτητο κρατίδιο.
Το ίδιο παράδειγμα ακολούθησε και το νεοφιλελεύθερο κόμμα της ΝΔ, που παρά το γεγονός ότι στο νομό Σερρών εκλέγει βουλευτές «μεγάλου» βεληνεκούς, όπως ο Καραμανλής ο νεότερος, αρκέστηκε στο να κάνει πηγαδάκια στα καφενεία και να κατηγορεί το ΣΥΡΙΖΑ που αργεί να εφαρμόσει να μέτρα του μνημονίου που η ίδια ψήφισε. Απ’ ότι φαίνεται η ΝΔ ασπάζεται το δόγμα της Αριστεράς που κάνει λόγο για «γιορτές μίσους» και με χαμηλούς τόνους προσπαθεί να αποφύγει την «μήνιν» των μπολσεβίκων.
Το όραμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για μια νέα ΝΔ είναι πλέον γεγονός, αφού κατάφερε να τη μετατρέψει σε απολογητή και τιμητή των πάντων και -κυρίως- σε «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Αυτό προς αποκατάσταση της αλήθειας και για να επιστραφεί άπαξ δια παντός η κατηγορία της πατριδοκαπηλίας, που αν βαραίνει κάποιον σε αυτή τη χώρα, αυτός είναι ο νεοταξίτικος συρφετός του «δημοκρατικού τόξου».
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/giorth-misous-kai-to-roupel-gia-tous-patridokaphlous-tou-suriza-kai-ths-nd#ixzz4e7ngQa7p