Η είδηση του θανάτου του αμερικανού ψυχολόγου Τζορτζ Γουάινμπεργκ απασχόλησε (σε σχετικό βαθμό) τα ΜΜΕ, μόνο και μόνο επειδή ήταν ο «νονός» του «πολιτικά ορθού» όρου της «ομοφοβίας». Αναφερόμενος ο ίδιος για τους λόγους γέννησης του συγκεκριμένου όρου είχε δηλώσει ότι «Επινόησα τη λέξη ομοφοβία εννοώντας ότι αφορούσε μια φοβία για τους ομοφυλόφιλους. Ένα φόβο που φαινόταν να σχετίζεται με το φόβο της μόλυνσης, ένα φόβο για την υποτίμηση της οικογένειας. Ήταν ένας θρησκευτικός φόβος και είχε οδηγήσει σε μεγάλη βαρβαρότητα, όπως πάντα ο φόβος οδηγεί».
Από τον τρόπο αιτιολόγησης και μόνο της επινόησης του όρου «ομοφοβία» φαίνεται ξεκάθαρα το κενό στην θεωρία του εν λόγω ψυχολόγου. Ένας όρος, ο οποίος, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν έχει καμία επιστημονική βάση, καθώς δεν μπορεί να συγκριθεί με τις υπαρκτές φοβίες ορισμένων ανθρώπων για τα ύψη, τα φίδια, τα τρωκτικά, τις κατσαρίδες κ.τ.λ. Πιθανά αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να γεννήσει η ομοφυλοφιλία είναι η απέχθεια, η αηδία, η δυσφορία, ο θυμός, αλλά όχι ο φόβος. Θα μπορούσε, λοιπόν, ως δεύτερο συνθετικό στην λέξη «ομο» να προστεθεί μια από τις προαναφερθείσες λέξεις, όχι όμως αυτή του φόβου.
Φερόμενος σαν… κομπογιαννίτης και… αλμπάνης ο Γουάινμπεργκ όχι μόνο δεν πείστηκε για το ανύπαρκτο περιεχόμενο της θεωρίας του, αλλά αντεπιτέθηκε λέγοντας ότι η «ομοφοβία» είναι μια παράλογη φοβία. Το θράσος του, μάλιστα, έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε να υποστηρίζει ότι ο συγκεκριμένος όρος θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στον επίσημο κατάλογο με τις ψυχικές διαταραχές(!), κάτι το οποίο βεβαίως και δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Και χρησιμοποιούμε την χρονική έκφραση «μέχρι σήμερα», καθώς τίποτα δεν αποκλείεται στην σημερινή εποχή της κυριαρχίας της «πολιτικής ορθότητας».
Από κάτι τέτοιους αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας «επιστήμονες» φτάσαμε πλέον σ’ ένα σημείο, που το περιεχόμενο της θεωρίας της «ομοφοβίας» έχει ξεχειλώσει (και ξεσαλώσει) σε απίστευτο βαθμό. Μια προέκτασή της είναι και η θεωρία της αποδόμησης, η οποία θέλει να καταργήσει την κλασική φυσική αντίληψη του κόσμου και φτάνει μέχρι του σημείου άρνησης της ύπαρξης των βιολογικών φύλων, καθώς σύμφωνα με το θεώρημα αυτό δεν υπάρχει κάτι φυσικό, αλλά όλα είναι ένα κοινωνικό, ιστορικό και εκπαιδευτικό κατασκεύασμα.
Σύμφωνα με την αντιφυσική αυτή θεώρηση, τα πάντα αποτελούν γέννημα της κοινωνικής ανάγκης για ρόλους και ταυτότητες, ενώ τα άτομα γεννιούνται «ουδέτερα»(!) και δεν τους επιτρέπεται το… δικαίωμα να επιλέξουν στην πορεία το φύλο τους! Οι «καθιερωμένες» (γι’ αυτούς) αντιλήψεις, οι οποίες συνδέουν τον πόλεμο, τον στρατό, το κυνήγι με το ανδρικό φύλο και την θηλυκότητα και την μητρότητα με το γυναικείο φύλο, πρέπει να καταργηθούν ως προϊόν καταπίεσης αιώνων. Ένα μικρό αγόρι δεν θα πρέπει να παίζει αποκλειστικά με ψεύτικα ξίφη ή να του αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά μπορεί να ντύνεται όπως τα κορίτσια και να παίζει κι αυτό με κούκλες… Να μην κατευθύνονται, δηλαδή, τα παιδιά με βάση το φύλο που τους έδωσε η Φύση, αλλά να αφήνονται «ελεύθερα» να επιλέξουν με τον καιρό την ερωτική τους ταυτότητα και επιλογή.
Πριν από μερικά χρόνια κάτι τέτοιες απόψεις θεωρούνταν απλώς ανεδαφικές και ευρισκόμενες στο πλαίσιο μιας, νοσηρού περιεχομένου, δομής επιστημονικής φαντασίας. Σήμερα, είναι έτοιμες να επιβληθούν στο νομικό πλαίσιο και να επεκταθούν αργότερα στον εκπαιδευτικό τομέα.
Μέσα σ’ όλα αυτά είχαμε και την δημόσια εμφάνιση, για πρώτη φορά, ενός ομοφυλόφιλου αστυνομικού, ο οποίος είναι αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. – υπαστυνόμος Α’. Υπηρετεί ως αναπληρωτής τμηματάρχης στο Τμήμα Δίωξης Ρατσιστικής Βίας της Ασφάλειας Αττικής, με σαφές περιεχόμενο στο αντικείμενο ενασχόλησής του. Έχει ενδιαφέρον η αναφορά σε κάποιο «Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας» κατά την διάρκεια συνέντευξης που έδωσε πριν από λίγο καιρό στην «Καθημερινή». Αναφερόμενος στην μεγάλη απόκλιση που υπάρχει ανάμεσα στα στοιχεία που καταγράφει η ΕΛ.ΑΣ. και σ’ αυτά που δίνει η προαναφερθείσα οργάνωση διαβάζουμε τα εξής: «Το Δίκτυο δημιουργήθηκε το 2011, από την Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του υπουργείου Δικαιοσύνης σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες». Ενώ αμέσως μετά ακολουθεί η… εξομολόγηση του ομοφυλόφιλου αστυνομικού: «Δεν έχει χτιστεί ακόμη ικανό κλίμα εμπιστοσύνης προς την ΕΛ.ΑΣ., παρότι συνεργαζόμαστε ήδη με την Color Youth, το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, την πακιστανική κοινότητα της Αθήνας και το ΚΕΕΡΦΑ».
Αφήνουμε στην άκρη τόσο τους ομοφυλόφιλους της «χρωματισμένης νεολαίας», όσο και τους τρανσέξουαλ και τους πακιστανούς, και στεκόμαστε στην (και όχι «το») ΚΕΕΡΦΑ. Από πού κι ως πού η ΕΛ.ΑΣ. συνεργάζεται με μια αμφιβόλου νομιμότητας ανθελληνική οργάνωση λίγων δακτυλοδεικτούμενων ελληνοφώνων «γενίτσαρων», η οποία εκτός από τις παράνομες αντισυγκεντρώσεις σε βάρος νομίμων πολιτικών συγκεντρώσεων, συνεργάζεται ανοιχτά με το τουρκόφιλο DEB, δεν καταδικάζει το κάψιμο της Ελληνικής Σημαίας από «αντιφασίστες» που είχαν ως «μανδύα» το κουρελόπανό της και ζητεί την αθώωση των αλβανικής καταγωγής στρατιωτών, που σχημάτισαν με τα χέρια τους τον αετό της «Μεγάλης Αλβανίας»; Επίσης, πώς συνεργάζεται με μια ομαδούλα, η οποία πριν λίγα χρόνια είχε χαρακτηρίσει περίπου ως δολοφόνους τους Αστυνομικούς που εξουδετέρωσαν οριστικά έναν επικίνδυνο αλβανό εγκληματία; Μέχρι εκεί φτάνει η παράνοια της «πολιτικής ορθότητας»; ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/politikh-orthothta-kai-omofobia#ixzz4eaqxwdwf