Το ευρώ θα συνεχίσει να υπάρχει μόνο όσο συμφέρει την Γερμανία και οι εκάστοτε εκλογές στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη της ευρωζώνης πάντοτε θα φοβίζουν τους γερμανούς εκμεταλλευτές για την περίπτωση που θα σταματήσει να υπάρχει το μόνο για τη Γερμανία τεχνητά υποτιμημένο ευρώ. Η Γερμανία ασκώντας ένα ασφυκτικό έλεγχο στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας απολαμβάνει χαμηλά επιτόκια, υπερκέρδη από εξαγωγική δραστηριότητα και πολιτική ηγεμονία στην ευρωζώνη.
Στις 20 Απριλίου 2017, στα πλαίσια των συναντήσεων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με δηλώσεις του στο δίκτυο CNBC προσπαθούσε να υποβαθμίσει τις ανησυχίες του γερμανικού τραπεζικού συστήματος αναφορικά με τον αντίκτυπο που θα μπορούσαν να έχουν στο ευρώ οι επικείμενες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία.
Συγκεκριμένα ο Σόιμπλε δήλωνε ότι πιστεύει ότι οι Γάλλοι θα λάβουν μια “λογική απόφαση”, δηλαδή ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι “το ευρώ μπορεί να επιβιώσει και ακόμα άλλη μια εκλογική διαδικασία”. Στην ουσία ο Σόιμπλε έκανε αυτή την δήλωση επειδή ήξερε ότι ένας από τους δύο επικρατέστερους υποψήφιους για την θέση της Γαλλικής Προεδρίας θα ήταν σίγουρα η Μαρίν Λεπέν. Και η πολιτική της Λεπέν έχει επίκεντρο την ευημερία της Γαλλίας αφού εκφράζει βάσιμες ανησυχίες για την αρνητική επιρροή της παγκοσμιοποίησης στην καθημερινή ζωή των Γάλλων. Άρα η “λογική απόφαση” του Σόιμπλε είναι η εξασφάλιση της διαιώνισης ενός ευρώ που να δίνει μεγάλο οικονομικό πλεονέκτημα στην Γερμανία μέσω μιας Γαλλικής προεδρίας με “λογικούς” δηλαδή άκρως ελεγχόμενους από το τραπεζικό σύστημα πολιτικούς.
Αναλυτικά η κατάσταση του ευρώ που να δίνει το οικονομικό πλεονέκτημα στην Γερμανία οφείλεται τουλάχιστον σε δυο πυλώνες: την πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για παράδειγμα στις 13 Ιανουαρίου 2017 ο Σόιμπλε κατηγορούσε την ΕΚΤ ότι η νομισματική πολιτική της είναι χαλαρή! Σίγουρα χαλαρή για την Γερμανία αλλά εντελώς καταστροφικά ασφυκτική για την Ελλάδα. Η νομισματική πολιτική περιγράφει τη διαχείριση της προσφοράς χρήματος ενός έθνους από την κεντρική τράπεζα του προς την αγορά. Άρα μια χαλαρή νομισματική πολιτική συμβαίνει όταν η προσφορά χρήματος έχει μεγάλη έκταση και άρα το νόμισμα είναι εύκολα προσβάσιμο στους πολίτες ενθαρρύνοντας έτσι την οικονομική ανάπτυξη. Παράλληλα όμως ανεβάζει και τον πληθωρισμό και ο Σόιμπλε, ως υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, ακριβώς αυτό θέλει να αποφύγει διαφυλάττοντας τα συμφέροντα της χώρας του σε βάρος βέβαια της οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδος.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2017 ο Σόιμπλε κατηγορούσε την ΕΚΤ, που η έδρα της είναι στην Φρανκφούρτη, ότι αυτή ευθύνεται που η σημερινή συναλλαγματική αξία του ευρώ είναι τόσο χαμηλή και εξυπηρετεί την εξαγωγική δραστηριότητα της Γερμανίας. Δηλαδή το σημερινό ευρώ είναι βαθιά υποτιμημένο για την γερμανική οικονομία και αν υπήρχε στην θέση του το γερμανικό μάρκο θα είχε πολύ μεγαλύτερη ισοτιμία με το δολάριο. Αντίστοιχα το ευρώ για την Ελληνική οικονομία είναι υπερτιμημένο με αποτέλεσμα να ευνοούνται οι εισαγωγές και να καταποντίζονται οι εξαγωγές και η εγχώρια πρωτογενής παραγωγή.
Εδώ άξια αναφοράς κρίνονται τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο ότι περίπου στις 14 Φεβρουαρίου 2017 η Γερμανία επαναπάτριζε με πολύ γρήγορους ρυθμούς τον χρυσό που έχει κατατεθειμένο στην Αμερική και την Γαλλία. Η μετάφραση αυτής της κίνησης είναι ο φόβος της κατάργησης του ευρώ από μια εκλογική εξέλιξη στην Γαλλία που θα ευνοούσε το εθνικό στοιχείο και θα δυσαρεστούσε τους τοκογλύφους των Βρυξελλών. Δηλαδή ο επαναπατρισμός του χρυσού της Γερμανίας γινόταν για να υποστηριχθούν σχετικές διαδικασίες διαχείρισης κρίσης του ευρώ και μελλοντικά πλάνα επαναεισαγωγής ενός γερμανικού μάρκου.
Άλλωστε θα ήταν απίθανο να άφηνε το διεθνές τραπεζικό σύστημα να διεξαχθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο ένα δημοψήφισμα όπως αυτό του περασμένου Ιουνίου, δηλαδή με καθαρή την επιλογή της παραμονής ή της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση εάν είχε ήδη υιοθετηθεί το ευρώ στην Γηραιά Αλβιόνα.
Άρα συνοπτικά αυτές οι κατηγορίες του Σόιμπλε προς την ΕΚΤ παίρνουν το πρώτο βραβείο υποκρισίας. Η Γερμανία, αλλά και η Γαλλία, μπορούσαν να επηρεάζουν από την πρώτη στιγμή τις κύριες πολιτικές της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλιώς θα ήταν ακατόρθωτο να δεχτούν να υπαχθούν κάτω από το ίδιο νόμισμα. Και δύο από τις κύριες πολιτικές της ΕΚΤ ήταν η απαγόρευση της αγοράς ομολόγων από τις κυβερνήσεις-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και η απαγόρευση της διάσωσης για κράτη-μέλη που θα ερχόντουσαν σε δύσκολη οικονομική θέση και θα απειλούνταν με πτώχευση.
Και στις 19 Φεβρουαρίου 2017 ο Σόιμπλε αρνιόταν ότι είχε κάνει νύξεις σχετικά με την ύπαρξη απειλής για Grexit. Για την ακρίβεια ο Σόιμπλε δήλωσε ότι εάν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, δηλαδή αποδεχθεί την άλωση της από το διεθνές τραπεζικό-πιστωτικό σύστημα, τότε θα μπορέσει παραμείνει στην ευρωζώνη. Επίσης ο Σόιμπλε έδωσε τα εύσημα στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και υποστήριξε ότι η Ελλάδα είναι στον “σωστό δρόμο”. Φυσικά στον σωστό δρόμο για την πλήρη εξαθλίωση της και για την αρπαγή όλων των δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων, φυσικών πόρων και ενεργειακών αποθεμάτων από την Γερμανία και τους διεθνείς τοκογλύφους.
Τελικώς σημαντική ήταν η δήλωση του Σόιμπλε στις 7 Μαρτίου 2017 ότι η Γερμανία δεν μπορεί μόνη της να κρατήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά χρειάζεται υποχρεωτικά και την Γαλλία.
Συμπερασματικά αποδεικνύεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στενά δεμένη στο άρμα της Γερμανίας πιστά εξυπηρετώντας τα πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα της. Όμως τα πρόσφατα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία βυθίζουν το μέλλον του ενιαίου νομίσματος του ευρώ σε μια δίνη επαυξημένου ρίσκου και μεγάλης αβεβαιότητας. Το αντιευρωπαϊκό αίσθημα έχει σημαντικά ισχυροποιηθεί λόγω των πολύ σοβαρών προβλημάτων της ανεργίας, της εσωτερικής ασφάλειας και της μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης που αντιμετωπίζει καθημερινά η γαλλική κοινωνία.
Στις 23 Απριλίου 2017 το Εθνικό Μέτωπο έλαβε 7,64 εκατ. ψήφους υποβιβάζοντας το ελάχιστο προβάδισμα του τραπεζίτη Μακρόν και προστατευόμενου των Ροθτσάιλντ, αφού σχεδόν το ήμισυ του γαλλικού πληθυσμού ψήφισε υποψήφιους που υπόσχονταν επιστροφή στο ισχυρό εθνικό κράτος. Ειδικότερα η Λεπέν σε περίπτωση εκλογής της έχει υποσχεθεί δημοψήφισμα για την παραμονή της Γαλλίας στο ευρώ.
Άραγε μια εκλογή της Μαρί Λεπέν ως Προέδρου της Γαλλίας θα μπορέσει να τρίξει τα θεμέλια της γερμανικής κλεπτοκρατίας;
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ektimhseis-gia-to-mellon-tou-eurw-meta-tis-gallikes-ekloges#ixzz4fNnnGu7U