Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα που κατοχυρώθηκε ως αργία από το καθεστώς του Ι. Μεταξά. Παραγνωρίζοντας αυτή την ιστορική λεπτομέρεια, το κατεστημένο της Αριστεράς που έχει επιβληθεί ιδεολογικά στην πατρίδα μας από την μεταπολίτευση και μετά και που μόλις 2 χρόνια βρίσκεται στην εξουσία υπό τη μορφή κυβέρνησης, έχει αποπειραθεί να εκφυλίσει τη σημασία της ημέρας αυτής, εκμεταλλευόμενη στο έπακρο το συμβολικό της χαρακτήρα, ως μοναδική δήθεν, εγγυήτρια των εργασιακών δικαιωμάτων και κεκτημένων.
Η εξέλιξη ανά τα χρόνια των εορταστικών εκδηλώσεων ανά την επικράτεια, όμως, αποτυπώνει μια σκληρή πραγματικότητα που οριοθετεί την πραγματική απόσταση της απήχησης των μαρξιστικών ιδεών στην εργατική τάξη, που κατά κοινή ομολογία, όχι μόνο απέχει από τις προαναφερόμενες εκδηλώσεις, αλλά τις αντιμετωπίζει με απέχθεια, για τον απλούστατο λόγο ότι νιώθει προδομένη και την κυβέρνηση ανίκανη και υπαίτια για τα δεινά που αντιμετωπίζει.
Κι έχει απόλυτο δίκιο γιατί, τι ακριβώς μπορεί να γιόρτασε ο μαρξιστικός συρφετός την ημέρα της 1ης Μαΐου; Την πάλη της εργατικής τάξης απέναντι στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας; Την υπεράσπιση των κεκτημένων των εργαζομένων όπως το 8ωρο, το δικαίωμα στην απεργία, η υποχρεωτική ασφάλιση, η αξιοπρεπής εργασία και οι επίσης αξιοπρεπείς μισθολογικές απολαβές;
Πέραν του γεγονότος ότι με απόλυτη ευθύνη της Αριστεράς αλλά και όλων των κυβερνήσεων που υπηρετούν τον ίδιο αφέντη η εγχώρια εργατική τάξη έχει αντικατασταθεί ως ένα μεγάλο ποσοστό από αλλοδαπούς εργάτες, που ως φθηνά εργατικά χέρια παρεισέφρησαν ως «ταξικά αδέρφια» στους κόλπους της, όλα τα παραπάνω αποτελούν σημεία της διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης με τους δανειστές ως προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.
Υπό τη σκιά της υπογραφής ενός νέου μνημονίου οι αριστεροί γιόρτασαν την Εργατική Πρωτομαγιά και ουσιαστικά, την ώρα που παρήλαυναν από κεντρικούς δρόμους των μεγάλων και επαρχιακών πόλεων με συνθήματα υπέρ των εργαζομένων, ανυπομονούσαν να υπογράψουν τη νέα σύμβαση για να ξεπουλήσουν τα συμφέροντα τους για την παραμονή στην εξουσία. Σήμερα, εργοδότης είναι η κυβέρνηση της Αριστεράς. Με δική της πρωτοβουλία καταργήθηκε το 8ωρο, επιβλήθηκαν οι «ελαστικές» εργασιακές συνθήκες, καταργήθηκε η υποχρεωτική ασφάλιση, αυξήθηκε η ανεργία, διαιρέθηκαν στο μισό οι μισθοί και θεωρείται πολυτέλεια ο μισθός πείνας, και -όπως διαβάζουμε στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο- συζητάται και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας!
Ας μην απορούν οι εργατοπατέρες και οι φαντασιόπληκτοι μαρξιστές για την μικρή συμμετοχή των Ελλήνων εργαζομένων στα πανηγυράκια που στήνουν κάθε χρόνο. Η υποκρισία τους έχει ένα τίμημα, όπως και τα πεπραγμένα τους, για τα οποία σύντομα θα τιμωρηθούν από τους «προλετάριους» αυτού του τόπου.
Α. Μ.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/poia-prwtomagia-giortase-fetos-h-aristera#ixzz4g9VzoVjx