Ανά τακτά χρονικά διαστήματα υπάρχουν πολιτικοί όροι, οι οποίοι αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής που (επιχειρεί να) ακολουθεί μια κυβέρνηση, τόσο στα χρόνια των Μνημονίων όσο και στην μεταπολιτευτική περίοδο γενικότερα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον όρο «success story», ο οποίος είχε χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και αν δεν είχε «καεί» από τον Σαμαρά, είναι πολύ πιθανόν να χρησιμοποιούνταν και από τον Τσίπρα, την παραμονή της ψήφισης του τέταρτου Μνημονίου από τα συντεταγμένα βουλευτικά «πρόβατα» του κυβερνητικού «μαντριού».
Αλλά όπως και να έχει, ακόμη κι αν δεν χρησιμοποιεί με ακρίβεια τον όρο, φροντίζει να το λέει περιφραστικά χρησιμοποιώντας μεγάλες-πλαδαρές προτάσεις, οι οποίες όμως περιγράφουν το ίδιο πράγμα. Παρά την όλη κυβερνητική προπαγάνδα των τελευταίων εβδομάδων, θα αρκούσε ένα απλό (όσο και ρητορικό) ερώτημα για να κάνει θρύψαλα και σκόνη την φτηνή προπαγάνδα των συριζοανελαίων-πειναλέων (για εξουσία): Αφού η συμφωνία ήταν τόσο καλή στο περιεχόμενό της (όπως ισχυριζόταν μετά μανίας η κυβερνητική προπαγάνδα) γιατί άραγε άργησαν τόσο πολύ να την δώσουν στην δημοσιότητα;
Τώρα που η συμφωνία είναι πλέον γνωστή, ο καθένας μπορεί να δώσει την πρέπουσα απάντηση. Το τέταρτο Μνημόνιο βρίσκεται πλέον προ των πυλών, σε πολύ χειρότερη μορφή από τα προηγούμενα τρία, ακολουθώντας έτσι μια αναμενόμενη πορεία. Επομένως, το (μη ειπωθέν) «success story» δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρξε άλλωστε και το 2014 που το επικαλούνταν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο. Την εκλογική και πολιτική τύχη των δύο τελευταίων θα έχουν και οι Τσίπρας-Καμμένος, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές, είτε καταφέρουν να εξαντλήσουν την τετραετία είτε τις κάνουν μέσα στο 2018, για να μην έχει εφαρμοστεί ακόμη το πετσόκομμα των συντάξεων.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής διαχείρισης των εναλλασσόμενων κυβερνήσεων την εποχή των Μνημονίων. Το πολιτικό κόστος από την εφαρμογή αυτών των Μνημονίων λειτουργεί σαν ένας σύγχρονος Μινώταυρος, ο οποίος καταβροχθίζει και εξαφανίζει κόμματα, αρχηγούς και στελέχη του «συνταγματικού τόξου». Στις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί, ο Τσίπρας θα αμφισβητηθεί έντονα από τις εσωτερικές φράξιες του μορφώματος, ο Καμμένος και οι ΑΝΕΛ θα καταποντιστούν, αλλά αυτά έχουν ελάχιστη πολιτική σημασία, με την ουσιαστική έννοια του όρου.
Αυτό που μετράει είναι ότι τα Μνημόνια όχι μόνο θα παραμείνουν, αλλά θα επεκτείνουν ακόμη περισσότερο τα δεσμά τους, η κατοχή της Χώρας θα διευρυνθεί, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας θα συνεχιστεί, η φτωχοποίηση των Ελλήνων θα προελαύνει, ενώ το χρέος θα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως εργαλείο αποικιοποίησης της Χώρας. Η πολιτική διαχείριση αντιμετώπισης όλων αυτών των δεινών βρίσκεται στον απαραίτητο μονόδρομο της συνταύτισης και (κυρίως) της συμπόρευσης του Ελληνικού Λαού με το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-politikh-diacheirish-antimetwpishs-tou-tetartou-mnhmoniou#ixzz4hQYXe322