Γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν με την νοοτροπία ότι η εκφώνηση και μόνο της φράσης «θα φωνάξω την αστυνομία» ήταν ικανή ακόμη και να εκφοβίσει τον γείτονα του πάνω ορόφου, ο οποίος έκανε φασαρία σε ώρες κοινής ησυχίας. Εδώ και πολλά χρόνια είναι ολοφάνερο ότι μια τέτοια αντίληψη ανήκει σε παρελθοντολογικές σφαίρες, καθώς οι εκάστοτε ηγεσίες της Αστυνομίας του «συνταγματικού τόξου» έχουν ταυτιστεί πλήρως με την αδράνεια και την ανικανότητα. Είναι ξεκάθαρο ότι η μαλθακότητα και οι αναμνήσεις του παρελθόντος δρουν σήμερα ως οφθαλμαπάτη και ψευδαίσθηση, που αποπροσανατολίζουν από την σημερινή (τραγική) πραγματικότητα.
Τα τελευταία γεγονότα στις Αχαρνές δείχνουν ότι οι κάτοικοι αναγκάζονται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, ακριβώς επειδή η Αστυνομία είτε δεν μπορεί είτε (που είναι το πιθανότερο) δεν αφήνεται να αντιδράσει όπως της αρμόζει από τον θεσμικό της ρόλο, φροντίζοντας έτσι να τηρηθεί ο Νόμος και η Τάξη. Από τα πιο «απλά» πράγματα, όπως είναι η μουσική στην διαπασών μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, μέχρι τις ληστείες σπιτιών, μαγαζιών, περιπτέρων, το εμπόριο ναρκωτικών και την επίδειξη όπλων με πυροβολισμούς στον αέρα (οι οποίοι μόνο ως «άσκοποι» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν όταν υπάρχει νεκρός, εξαιτίας ακριβώς αυτών των πυροβολισμών), η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. έχει αποδειχτεί εντελώς ανίκανη να διαχειριστεί την κατάσταση όπως της αρμόζει και να «τελειώνει» με την κραυγαλέα παραβατικότητα που διέπει ένα μεγάλο ποσοστό των ρομά, “τσιγγάνων” ή “γύφτων”, όπως τους αποκαλεί ακόμη ένα πολύ μεγάλο μέρος του Λαού μας, όσο κι αν αυτό ενοχλεί τον Δημητρά και τους ομοίους του.
Και μιας και αναφερθήκαμε στον εθνομηδενιστή αυτόν, είναι πολύ εύκολο από την Αγία Παρασκευή, στην οποία διαμένει, να πουλά επί χρόνια «ανθρωπισμό» και φιλορομανική διάθεση σ’ όσους γειτνιάζουν με μια εκ των αγαπημένων του «ευπαθών κοινωνικών ομάδων» και αντιλαμβάνονται σε 24ωρη βάση την… ανταλλαγή πολιτισμών. Τα ίδια ισχύουν και για τον «δικαιωματάκια» Κωστή Παπαϊωάννου, ο οποίος διδάσκει σε ιδιωτική σχολή της Αγίας Παρασκευής και όχι σε δημοτικό σχολείο των Αχαρνών, του Ζεφυρίου, των Λιοσίων. Και βεβαίως, ο γιος του (τον οποίο όταν κοιμίζει φροντίζει να ασχολείται με την κρασοκατάνυξη μαζί με την σύζυγό του, όπως εκμυστηρεύθηκε σε συνέντευξή του) δεν πάει σχολείο εκεί που ήταν μαθητής και ο άδικα χαμένος Μάριος, αλλά προφανώς σε περιοχή που δεν εμπεριέχει το ρίσκο «άσκοπων» πυροβολισμών. Αν, μάλιστα, πληροφορηθούμε ότι πάει και σε ιδιωτικό σχολείο δεν θα εκπλαγούμε καθόλου…
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Άντα Ψαρρά, με (ένα ακόμη) κατάπτυστο κείμενό της, το οποίο υπό ομαλές συνθήκες, δίχως νεκρό, θα προκαλούσε ξανά τον γέλωτα, λόγω του γνωστού «επιπέδου» γραφής της. Με τίτλο «Μισαλλόδοξο ξέσπασμα στην πλάτη ενός δολοφονημένου παιδιού» φροντίζει και πάλι να προκαλεί την νοημοσύνη μας. Θα συμφωνήσουμε μόνο ως προς την φράση «ενός δολοφονημένου παιδιού», γιατί ο 11χρονος Μάριος όντως ήταν ένα παιδί. Όχι «νεαρός» όπως κάποιος 37χρονος τρομοκράτης, ούτε «μωρό στο εδώλιο» όπως οι μαντράχαλοι τρομοκράτες στο Βελβεντό.
Από εκεί και πέρα, ας γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι θα πρέπει οι ρομά να αντιμετωπίζονται και ως άτομα τα οποία εκτός από δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις. Από τα παλαιότερα άτοκα δάνεια, μέχρι τα 300 ευρώ (το κεφάλι) που τους δινόταν ως κίνητρο(!) προκειμένου τα παιδιά τους να πηγαίνουν στα σχολεία, καθώς και τα χρήματα που παίρνουν μέσω διαφόρων επιδομάτων στις πλάτες των υπολοίπων, βλέπουμε να εγκρίνονται και να επιβραβεύονται συγκεκριμένες συμπεριφορές και καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν στην αντίληψη ότι είναι δυνατόν να βγάζεις λεφτά χωρίς να χρειάζεται να εργάζεσαι.
Όσο για την μη ένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο, αυτό γίνεται γιατί πρωτίστως οι ίδιοι δεν το επιθυμούν. Δεν θέλουν να απεμπολήσουν έναν τρόπο ζωής ο οποίος τους χαρακτηρίζει επί δεκαετίες και να φερθούν όπως όλοι οι υπόλοιποι. Η «γκετοποίησή» τους αποτελεί ξεκάθαρα δική τους επιλογή, με συμπεριφορές, ήθη και έθιμα που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με όσους γειτνιάζουν μαζί τους. Βεβαίως και δεν έχουν όλοι οι ρομά παραβατική συμπεριφορά. Είναι γεγονός, όμως, ότι το ποσοστό παραβατικότητας είναι ιδιαίτερα αυξημένο σ’ αυτούς, με τους υπόλοιπους ρομά ως επί το πλείστον να μην βγαίνουν ανοιχτά να καταγγείλουν αυτή την παραβατική συμπεριφορά για διάφορους λόγους.
Όσο για τους κατοίκους της περιοχής των Αχαρνών, γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν η ιστορία με τον τραγικό θάνατο του Μάριου καταλαγιάσει και τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν κάπου αλλού, θα μείνουν και πάλι απροστάτευτοι και έρμαια στα χέρια αυτών που εντελώς ανενόχλητοι ποζάρουν με καμάρι κρατώντας όπλα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και τους φωτογραφικούς φακούς. Και τότε κανένας πωρωμένος «αντιρατσιστής» δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί γι’ αυτούς.
Διαβάστε επίσης: Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες από το Μενίδι σχετικά με την εγκληματική δράση των ρομά: Κάτοικοι ανοίγουν το στόμα τους και εκθέτουν την πολιτεία – ΒΙΝΤΕΟ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-alhtheies-pou-krubontai-gia-tous-roma#ixzz4k3lqhkMo