Το ατέλειωτο μίσος των νεομπολσεβίκων ενάντια σε κάθε τι εθνικό
Αφορμή για το κείμενο αυτό μου έδωσε ένα άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην μόνιμα γεμάτη συκοφαντίες για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ “Εφημερίδα των Συντακτών” και συγκεκριμένα στο άρθρο με τίτλο “Νεοφιλελεύθερος εθνικισμός”, που δημοσιεύθηκε στην στήλη “ΑΠΟΨΕΙΣ”.
Ας αρχίσουμε κατ’ αρχάς από τον τίτλο του άρθρου, ο οποίος δεν είναι απλά αντιφατικός, αλλά κυριολεκτικά σχιζοφρενικός! Πως είναι δυνατόν να υπάρχει εθνικισμός νεοφιλελεύθερος όταν αρχή και πάγια επιδίωξη του νεοφιλελευθερισμού είναι η κατάργηση των εθνικών κρατών και των εθνικών οικονομιών; Αυτό που υπάρχει και το ζούμε σήμερα είναι ο “νεοφιλελεύθερος μπολσεβικισμός” του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνδυάζει θαυμάσια τον μαρξισμό με τα μνημόνια και την ανοικτή κοινωνία της παγκοσμιοποίησης.
Θα σας παραθέσω ένα απόσπασμα του άρθρου για να αντιληφθείτε περί τίνος πρόκειται, σημειώνοντας ότι αυτό που κυρίως με ενόχλησε και θα απαντήσω είναι η απαξιωτική αναφορά σε έναν μεγάλο Έλληνα, τον Ιωάννη Βαρβάκη! Ιδού το σχετικό απόσπασμα:
«ΑΠΟΨΕΙΣ: Νεοφιλελεύθερος εθνικισμός» του Θωμά Ψήμμα
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση-«πολιτικό κόμμα» (Χρυσή Αυγή) συνεχώς εξαίρει σε κοινοβουλευτικές της παρεμβάσεις την «εθνική ευεργεσία» του ναυτιλιακού κεφαλαίου της χώρας, το οποίο επιμένει «ελληνικά», ταξιδεύοντας τη «γαλανόλευκη σημαία» στις θάλασσες του κόσμου.
Δυστυχώς ζούμε πλέον ως real life τη νεοφιλελεύθερη εθνικιστική προπαγάνδα του «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι», όπου ο «άριστος» Έλληνας ναυτίλος φτάνει μέχρι την αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης (ραγιαδισμός) και συμβάλλει «ανιδιοτελώς» τα μέγιστα στην Επανάσταση («εθνικός ευεργέτης»), με το αζημίωτο φυσικά (προνόμια), κάτι που ο σκηνοθέτης κ. Σμαραγδής φυσικά αφήνει στο περιθώριο της αγιογραφίας του πρωταγωνιστή Ιωάννη Βαρβάκη.”
Αφήνω κατά μέρος την αναφορά στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και το πως θα μπορούσε το ναυτιλιακό κεφάλαιο της χώρας να είναι εθνικό. Θα περιοριστώ μόνο στην αναφορά του συντάκτη στα όσα αναφέρει για τον Ιωάννη Βαρβάκη (νεοφιλελεύθερη εθνικιστική προπαγάνδα του «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι»…), ο οποίος έπραξε ό,τι έπραξε με το αζημίωτο σύμφωνα με τον αριστερό αρθρογράφο και ήταν κατά την άποψη του συντάκτη της “Εφημερίδας των συντακτών” και … ραγιάς!
Ας πάρουμε, λοιπόν, τις σελίδες της Ιστορίας για να δούμε ποιος υπήρξε ο Ιωάννης Βαρβάκης, τον οποίο οι Έλληνες γνωρίζουν μόνον από τα κληροδοτήματά του σαν έναν πλούσιο Έλληνα που προσέφερε στο Έθνος. Ήταν όμως μόνον αυτό; Όχι βεβαίως!
Και πριν αναφερθώ στον Ιωάννη Βαρβάκη ας ρωτήσω πόσοι γνωρίζουν ότι ο Ευάγγελος Ζάππας, ένας άλλος μεγάλος εθνικός ευεργέτης, υπήρξε ένας αγνός και άδολος πολεμιστής της Επαναστάσεως του 1821 και μάλιστα παλληκάρι του Μάρκου Μπότσαρη;
Ο Ιωάννης Βαρβάκης υπήρξε ένας θαλασσόλυκος από τα Ψαρά που γεννήθηκε στα 1745 και από τα 18 του χρόνια ήταν καπετάνιος με δικό του πλοίο, με το οποίο όχι λίγες φορές ασκούσε πειρατεία κατά των Οθωμανών. Τα αρχεία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας τον χαρακτηρίζουν αεικίνητο κουρσάρο.
ΕΙΧΕ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ
Ήταν στα 1770 όταν ξέσπασε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος, τα περίφημα Ορλωφικά, και ο Ιωάννης Βαρβάκης πούλησε όλη του την περιουσία και εξόπλισε πλοίο με 29 κανόνια για να λάβει μέρος στον πόλεμο κατά των Τούρκων. Αναζητώντας τον ρωσικό στόλο στο Αιγαίο έφτασε αρχές Μαρτίου στη Μάνη και από εκεί στην Κορώνη όπου συναντήθηκε με τον Πρίγκιπα Ορλώφ. Στην συνέχεια έσπευσε στο Βόρειο Αιγαίο για αναζήτηση του τουρκικού στόλου και ήταν αυτός που τον εντόπισε απέναντι από την Χίο και ενημέρωσε τους Ρώσους και έτσι το βράδυ της 26ης Ιουνίου του 1770 ο Ιωάννης Βαρβάκης με το πλοίο του συμμετείχε μαζί με τον ρωσικό στόλο στην πυρπόληση του τουρκικού στόλου στον όρμο του Τσεσμέ. Στις 21 Οκτωβρίου του 1772 με επίσημο έγγραφο η Αυτοκράτειρα Αικατερίνη τον εντάσσει στις στρατιωτικές δυνάμεις της Αυτοκρατορίας.
Μετά την λήξη του ρωσοτουρκικού πολέμου, ο Βαρβάκης επικηρυγμένος από τους Οθωμανούς, ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη, αλλά γίνεται αντιληπτός από τις τουρκικές αρχές. Κατορθώνει και δραπετεύει και πάμπτωχος καταφεύγει στην Πετρούπολη όπου γίνεται δεκτός σε ακρόαση από την Αικατερίνη, η οποία του παρέχει ενίσχυση οικονομική και το δικαίωμα ατελούς αλιείας στην Κασπία. Εκεί ο Ιωάννης Βαρβάκης κατορθώνει να κάνει εξαγώγιμο το περίφημο χαβιάρι και μετά από λίγα χρόνια γίνεται πάμπλουτος. Δεν λησμόνησε όμως ποτέ την εθνική υπόθεση. Είναι από τους πρώτους που γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και χρηματοδότης της και ο μοναδικός ο οποίος στα έγγραφα της αναφέρεται με το κανονικό του όνομα και όχι με ψευδώνυμο.
ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΤΟΥ 1821
Όταν ξεσπάει η Επανάσταση στα 1821 ο Βαρβάκης είναι παρών, είναι ο κύριος χρηματοδότης των ομογενών που πολεμούν με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και διαθέτει μεγάλα χρηματικά ποσά για να εξαγοράσει την ελευθερία πολλών Ελλήνων που είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι! Όταν άκουσε την καταστροφή της Πατρίδας του, των Ψαρών, έρχεται στην Ελλάδα σε ηλικία 79 ετών για να βοηθήσει με κάθε μέσον τους πρόσφυγες. Κατά την παραμονή του στην χώρα, τιμάται με ψήφισμα του Βουλευτικού ως μέγας ευεργέτης του Έθνους. Είναι αρχές του 1825 και ο 80χρονος Ιωάννης Βαρβάκης ασθενεί και πηγαίνει στην Ζάκυνθο να θεραπευτεί. Εκεί και πεθαίνει… Τι ρόλο έπαιξαν κάποιοι σημαντικοί παράγοντες της αγγλοκρατούμενης Ζακύνθου (οι οποίοι και είχαν άμεση ανάμειξη στα περίφημα τοκογλυφικά δάνεια του αγώνα!) στον θάνατό του ουδείς γνωρίζει.
Πόση σχέση αλήθεια να έχει ο θάνατός του με τα περίφημα δάνεια του αγώνα, τα οποία υποδούλωσαν την Πατρίδα μας όπως την υποδουλώνουν σήμερα τα μνημόνια;
ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Στην διαθήκη του ο Ιωάννης Βαρβάκης άφησε κληροδότημα ένα εκατομμύριο ρούβλια για την ίδρυση του Βαρβακείου Λύκειου και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό δημόσιο. Το τεράστιο αυτό χρηματικό ποσόν θα μπορούσε να γλιτώσει την Ελλάδα από την υποδούλωση στους τραπεζίτες του Σίτι. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι την κληρονομιά του Βαρβάκη προς το έθνος άρχισε να την χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος 32 χρόνια μετά τον θάνατό του! Στα 1857 συγκεκριμένα άρχισε να κατασκευάζεται το κτίριο της Βαρβακείου Σχολής!
Αυτός ήταν ο Ιωάννης Βαρβάκης ένας θαλασσομάχος, ένας μεγάλος Έλληνας, ο οποίος περιφρόνησε τα πλούτη και έγινε κυριολεκτικά θυσία στην εθνική υπόθεση. Που είδαν τώρα τα “προνόμια” που έλαβε ο Βαρβάκης από το ελληνικό κράτος αυτό κανένας δεν το γνωρίζει και δεν θα το μάθει ποτέ γιατί πολύ απλά δεν υπήρξαν! Υπάρχουν μόνον για τους εθνομηδενιστές και όχι μόνον… Υπάρχουν και γι’ αυτούς που προσπαθούν με κάθε τρόπο να απλώσουν ένα θανάσιμο πέπλο λησμονιάς στην Ιστορία μας βυθίζοντας στην λήθη τους μεγάλους εθνικούς αγωνιστές αυτού του λαού.
Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου – Χρυσή Αυγή