Με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο η εξαιρετική στήλη «Ηρεμολόγιο» στην εφημερίδα «Δημοκρατία» αναφέρεται στον γραικυλισμό και την εθελοδουλεία των ελληνόφωνων πολιτικάντηδων:
«Ελληνόφωνη πολιτική ηγεσία σημαίνει οι Τούρκοι να διαβάζουν το Κοράνι στην Αγια-Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη κι εδώ οι ξεζουμισμένοι φορολογούμενοι να πληρώνουν κατασκευή ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, σε τεράστιας συμβολικής και ιστορικής σημασίας αρχαιολογικό χώρο. Φυσικά, το τέμενος θα “σφραγίσει” την περιοχή και δεν θα μπορούν οι αρχαιολόγοι να ερευνήσουν για τα όσια και τα ιερά μας που κρύβει η γη όπου θα πατήσει πόδι ο ιμάμης.
Ελληνόφωνη πολιτική ηγεσία σημαίνει να χαρίζουν στους απογόνους των σφαγέων των προγόνων μας έκταση του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού για να καρφωθεί ξανά στη γη του Ερεχθέα η ημισέληνος.
Ελληνόφωνη πολιτική ηγεσία σημαίνει εκτουρκισμός, ισλαμικός εποικισμός, μείωση του γηγενούς πληθυσμού και χρέος που δεν θα μπορούν να ξεπληρώσουν 100 γενιές.
Ελληνόφωνη πολιτική ηγεσία είναι οι εθνικοφανείς αρλεκίνοι να ψηφίζουν αγχωμένοι υπέρ της ανέγερσης του τζαμιού για να μην διαγραφούν από τους… ηγέτες. Εμ, καλή κι άγια η πατρίδα, αλλά να πάθουν και τέτοια συμφορά; Να διαγραφούν; Απαπαπαπά!
Όλα μπορεί να τα θυσιάσει ένας καλός βουλευτής, αρκεί αυτά τα όλα να μην είναι δικά του. Είπαμε, ιδεολόγος ναι, κορόιδο όχι…»
Μπορεί ο οποιοσδήποτε Εθνικά σκεπτόμενος να διαφωνήσει με τα όσα προηγήθηκαν, τα οποία με πολύ εύστοχο τρόπο σχολιάζει ο αρθρογράφος της «Δημοκρατίας»;
Οι εγχώριοι πολιτικάντηδες του «συνταγματικού τόξου» φροντίζουν, σε καθημερινή βάση, να δικαιολογούν τον ενδοτισμό που διέπει τις πράξεις τους. Πράξεις, οι οποίες είναι ξεκάθαρα ανθελληνικές ως προς όλες τις πτυχές τους, ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές, ενώ ταυτόχρονα αφορούν την πλήρη άρνηση του παρελθόντος του Έθνους μας, με αρνητικές προεκτάσεις τόσο στο παρόν όσο -πολύ χειρότερα- και στο μέλλον της Πατρίδας και του Λαού.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/dhmokratia-h-ellhnofwnh-politikh-hgesia-jepoulaei-thn-patrida-kai-ton-lao#ixzz4l8sWBYQq