Ανά τακτά χρονικά διαστήματα τόσο ο Τσίπρας όσο και άλλα μέλη της κυβερνητικής κλίκας φροντίζουν να υπενθυμίζουν ότι ένας εκ των πλέον βασικών στόχων τους (αν όχι ο πιο βασικός) είναι η περιβόητη «έξοδος στις αγορές». Τα αλλεπάλληλα «χαστούκια» που δέχεται η θεατρική-πολιτική επιθεώρηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι συνεχή και οφθαλμοφανέστατα, γι’ αυτό και προσπαθούν να κρύψουν την οικτρή κατάστασή τους μέσα από μια δήθεν αισιοδοξία για την «έξοδο στις αγορές». Ο αποπροσανατολιστικός χαρακτήρας του ζητήματος είναι εμφανής, καθώς η πολιτική αντιπαράθεσης ανάμεσα στην μνημονιακή κυβέρνηση και την εξίσου μνημονιακή αντιπολίτευση επικεντρώνεται στο ερώτημα «πότε θα βγούμε στις αγορές;».
Το πρώτο σκέλος του αποπροσανατολισμού αφορά αυτό καθ’ αυτό το ερώτημα. Είναι αξιοπρόσεκτο, ότι παρά την (νέα) συντριβή της κυβέρνησης στο Εurogroupτης 15ης Ιουνίου οι διεθνείς τοκογλύφοι έδειξαν ότι δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να ανατρέψουν (και) την εντολοδόχο κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Η εξυπηρέτηση που τους παρέχει η «Πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση είναι εξαιρετική. Και θα συνεχίσει να τους την παρέχει μέχρι να θεωρήσουν τα αφεντικά τους ότι τους έχουν ξεζουμίσει κι αυτούς πλήρως και πεταχτούν έτσι σαν στυμμένη λεμονόκουπα (όποτε κι αν έρθει αυτό το χρονικό διάστημα).
Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο και στην «ποσοτική χαλάρωση» να εντάξουν τα ελληνικά ομόλογα για χρονικό διάστημα δύο-τριών μηνών, ίσα-ίσα για να βοηθήσουν τους εντολοδόχους της εγχώριας κυβέρνησης «να βγει στις αγορές». Το ίδιο, άλλωστε, είχαν κάνει και με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου την άνοιξη του 2014. Η προπαγάνδα, σε μια τέτοια περίπτωση, ότι «η κυβέρνηση πέτυχε τον εθνικό στόχο» σημαίνει ότι βλέπουμε το δένδρο (και μάλιστα μαραμένο) και χάνουμε το δάσος.
Το δεύτερο σκέλος είναι πιο «υπόγειο» και με σαφή ύπουλο χαρακτήρα, καθώς κρύβει τι σημαίνει στην πραγματικότητα η «έξοδος στις αγορές». Γιατί αυτό, το οποίο όντως θα σημαίνει, θα είναι ότι το (κατεχόμενο) Ελληνικό κράτος αρχίζει να ξαναδανείζεται, προκειμένου να συνεχίσει να αποπληρώνει τα προηγούμενα δάνεια. Η πιο χοντρή πτυχή του μεγάλου κυβερνητικού ψέματος είναι πως ο δανεισμός από τις «αγορές» θα εξαφανίσει την κατοχή των διεθνών τοκογλύφων. Αυτή η κατοχή, όμως, είναι «δεμένη» χάρη στις λήξεις των ομολόγων των προηγούμενων δανείων τα οποία πρέπει να επιμηκυνθούν.
Επομένως, οι διεθνείς τοκογλύφοι θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το χρέος ως εργαλείο απομύζησης κάθε ζωτικής ικμάδας του Τόπου για όσο χρονικό διάστημα θέλουν, δηλαδή για δεκαετίες. Γι’ αυτό η άρνηση του χρέους και ο χαρακτηρισμός του ως επαχθούς αποτελεί μονόδρομο για την άρση των μνημονιακών δεσμών.
Μόνο που σύσσωμο το «συνταγματικό τόξο» αποδέχεται το χρέος και επομένως και την επακόλουθη συνέχιση της σκλαβιάς στα αδηφάγα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/apo-thn-ejodo-stis-agores-sthn-thhlia-tou-chreous#ixzz4lNchywAc
