Με ένα δηκτικό άρθρο του Ησαΐα Κωνσταντινίδη η εφημερίδα “Ελεύθερη Ώρα” αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του “συνταγματικού τόξου” και τον Αγώνα της Χρυσής Αυγής.
Οι πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ετών στην Ελλάδα, που υπήρξαν πραγματικά καταιγιστικές, οδηγούν σταδιακά στη διαμόρφωση ενός κοινοβουλίου, εντός του οποίου δεσπόζουν όλο και περισσότερο δύο παρατάξεις με διακριτές και θεμελιώδεις μεταξύ τους διαφορές: η παράταξη του λεγόμενου “συνταγματικού τόξου” και η παράταξη που βρίσκεται εκτός του “τόξου” αυτού. Στην πρώτη, αυτοτοποθετούνται ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ με τους συμμάχους του, του (απο)κόμματος Καμμένου, όπως και η αξιωματική “αντιπολίτευση” της ΝΔ, μαζί με τους επίσης “αντιπολιτευομένους” ΠΑΣΟΚ, “Ποτάμι” και κόμμα Λεβέντη. Σ αυτήν τοποθετείται επίσης -αν και το ίδιο σιωπά… ενοχικά- το εξίσου συστημικό ΚΚΕ.
Όλοι οι παραπάνω αποκλείουν από το “συνταγματικό τόξο” μόνο ένα πολιτικό κόμμα: την (σταθερά) τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας, την Χρυσή Αυγή. Τι σημαίνει πρακτικά αυτός ο αποκλεισμός; Σημαίνει μια σειρά από άδικες και παράλογες στερήσεις σε ένα κόμμα που ψηφίστηκε από άνω των 500.000 Ελλήνων! Για παράδειγμα, δεν καλούν ποτέ την ΤΡΙΤΗ πολιτική δύναμη της χώρας στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας! Επίσης, η κυβέρνηση δεν ενημερώνει τη Χρυσή Αυγή για μείζονα εθνικά θέματα (π.χ. πρόσφατα στο Κυπριακό). Όπως και επίσης στερούν παράνομα από τη Χρυσή Αυγή την κρατική επιδότηση, τη θέση αντιπροέδρου της βουλής, αλλά και την ισότιμη προβολή της από τα κρατικά -και όχι μόνο- ραδιοτηλεοπτικά μέσα.
Για να μην μιλήσουμε για την παγκόσμια πρωτοτυπία, όταν το 2013 οι Σαμαράς-Δένδιας συνέλαβαν βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου… χωρίς προηγούμενη άρση της ασυλίας τους! Αυτά, και πολλά ακόμη, συμβαίνουν κατά της Χρυσής Αυγής. Και ρωτάμε εύλογα: είναι όλα αυτά σωστά, είναι λογικό να συμβαίνουν τα παραπάνω σε ένα αποκαλούμενο “δημοκρατικό” πολιτικό σύστημα, σε ένα (υποτίθεται) “κράτος δικαίου”; Πού πάει εδώ ο “σεβασμός” των αποφάσεων και των προτιμήσεων του “κυρίαρχου λαού”; Γιατί αυτό το άνω του μισού εκατομμυρίου ψηφοφόρων να μην απολαμβάνει εξίσου τα ίδια δικαιώματα με εκείνα των υπολοίπων ψηφοφόρων, των άλλων κομμάτων;
Τέλος, νοείται να έχουν περισσότερα δικαιώματα από ένα κόμμα του 7% το “Ποτάμι” ή το κόμμα Λεβέντη με… μισές και λιγότερες ψήφους από τη Χρυσή Αυγή; Ίσως τα παραπάνω να ενοχλούν πολλούς. Είναι όμως η θλιβερή πραγματικότητα. Και αναρωτιούνται έπειτα όλοι αυτοί οι “δημοκράτες” γιατί αυτή η γενική κατάπτωση, γιατί αυτή η απέχθεια του ελληνικού λαού προς τα πρόσωπα και τις πολιτικές τους. Αυτά για το δήθεν “συνταγματικό τόξο” (στην πραγματικότητα: ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, με όλα αυτά που κάνει σε βάρος της Χρυσής Αυγής και όλων μας!). Όσο για τη Χρυσή Αυγή, “ουδέν κακόν αμιγές καλού”: όποια γνώμη και να έχει κανείς για το εθνικιστικό αυτό κίνημα, εν τέλει είναι τίτλος τιμής ο αποκλεισμός του Λαϊκού Συνδέσμου από το προδοτικό τόξο! Κι αυτό θα γράψει μια μέρα των ημερών η ιστορία…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/eleutherh-wra2#ixzz4lNd2qvid
