Μέσα στα επτά χρόνια της μνημονιακής κατοχής η Ελλάδα έχασε μεγαλύτερο μέρος του πλούτου της σε σχέση με τις ΗΠΑ στην μεγάλη οικονομική κρίση του 1929! Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων της ξεζουμίστηκε και εξοντώθηκε οικονομικά μέσα σε ένα κύμα εισπρακτικής τρομοκρατίας, το οποίο εξαπέλυσαν διαδοχικά όλες οι μέχρι σήμερα εντολοδόχες μνημονιακές κυβερνήσεις. Κάθε πρόσχημα σεβασμού στην ατομική ιδιοκτησία, τον ιδιωτικό βίο, στο ίδιο το Κράτος Δικαίου, εξέλειπε πλήρως στον βωμό μιας επιβαλλόμενης έξωθεν πολιτικής, η οποία είχε, έχει και θα συνεχίσει να έχει ως μόνο σκοπό να χρηματοδοτεί, με μέτρα ύφεσης και καταστροφής της πραγματικής οικονομίας, τις αδηφάγες ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων που μας «διευκολύνουν».
Η Ελλάδα κατάντησε να είναι χώρα μιας νομισματικής ένωσης, στην οποία ο πολίτης δεν μπορεί να έχει απόλυτη πρόσβαση στα χρήματά του. Πάνω από 500.000 νέοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν την τύχη τους και το μέλλον τους στο εξωτερικό, με όσους μένουν πίσω να μην έχουν εργασία και ευοίωνο μέλλον σε ποσοστό άνω του 50%. Την ίδια ώρα, σύσσωμοι οι διαχειριστές της κυβερνητικής μνημονιακής μέγγενης, ως εκλεκτά τέκνα και εκείνα του «συνταγματικού τόξου», προπαγανδίζουν ασύστολα ότι αυτά τα μέτρα καταστροφής δεν είναι αυτό που νιώθει στο πετσί του ο Ελληνικός Λαός, αλλά «μεταρρυθμίσεις», οι οποίες θα έχουν θετικό αντίκτυπο στο (αόριστο) μέλλον…
Το να εμπλακούμε, όμως, σε έναν νοσηρό διπολισμό ανάμεσα στους «υπέρ» και «κατά» της πολιτικής που εξασκεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποτελεί, συν τοις άλλοις, κάτι το ψευδεπίγραφο και απατηλό. Γιατί μπορεί η κοινωνική κατακραυγή της σημερινής κυβέρνησης να οφείλεται στον αντεθνικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της, ως της πλέον πειθήνιας και δουλοπρεπούς στην εφαρμογή της εισαγόμενης συνταγής συνεχιζόμενης και αδιέξοδης λιτότητας, καθώς και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, αλλά και οι «αντίπαλοι» των Τσιπροκαμμένων είναι στην πραγματικότητα εξίσου ένθερμοι θιασώτες αυτής της ανάλγητης και εξοντωτικής πολιτικής.
Ναι, Ο Ελληνικός Λαός δεν θέλει άλλη αριστερά. Δεν θέλει, όμως, και άλλη Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε). Ενώ η απόρριψη της αριστεράς σημαίνει αντίστοιχη απόρριψη του σημερινού κυβερνητικού τσίρκου, η απόρριψη της Ε.Ε. δεν συμβαδίζει σε καμία περίπτωση με την υποστήριξη της σημερινής μνημονιακής αντιπολίτευσης, η οποία υμνεί την Ε.Ε. και τις πρακτικές της και η αντιπαλότητά της με τον Τσίπρα έχει απλώς τον χαρακτήρα της αμφισβήτησής του ως του πιο κατάλληλου εφαρμοστή μιας πολιτικής γραμμής στην οποία από κοινού πιστεύουν.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά σ΄έναν φαύλο κύκλο, σε μια σύγχρονη αναβίωση του δράματος του Σίσυφου που δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να βγάλει την Πατρίδα και τον Λαό από το τραγικό αδιέξοδο, στο οποίο εδώ και χρόνια έχουν εγκλωβιστεί εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών. Σε μια Χώρα που χαρακτηρίζεται από την ποιητική έκφραση «με τα αρχαία μνημεία και την σύγχρονη θλίψη», ο μονόδρομος για τον απεγκλωβισμό από την μνημονιακή φυλακή βρίσκεται απαραίτητα, αποφασιστικά και αποκλειστικά ΜΟΝΟ στην Ενεργητική και Ευεργετική Πολιτική Συστράτευση κάθε Συνειδητοποιημένου Έλληνα με το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-koinh-mnhmoniakh-politikh-tou-suntagmatikou-tojou-kai-h-ethnikh-antistash#ixzz4leNMcGF2