Στο Κραν Μοντάνα της Ελβετίας, όπου και διεξάγονται εκ νέου οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό Ζήτημα, αναδεικνύεται με τον πλέον δραματικό τρόπο το αδιέξοδο μιας κωμικοτραγικής πολιτικής που ακολούθησαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις των Αθηνών αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και η οποία συνοψίζεται στο ηττοπαθές δόγμα του -έναντι οιουδήποτε τιμήματος- κατευνασμού της Τουρκίας.
Βάσει αυτής της λογικής κατευνασμού του ισχυρού γείτονα, οι πολιτικές ηγεσίες Αθήνας και Λευκωσίας σύρθηκαν από τους «συμμάχους» στις διαπραγματεύσεις, σέρνοντας επί της ουσίας προς τον όλεθρο ένα ολόκληρο Έθνος. Η πατριωτική στάση του Τ. Παπαδόπουλου περισσότερο από δέκα έτη πριν, κατά το δημοψήφισμα για το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν, της οποίας αμετακίνητος πυλώνας υπήρξε η θέση «παρέλαβα Κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα», έχει πια καταπατηθεί από μαριονέτες των ξένων σε Ελλάδα και Κύπρο, μαριονέτες που έχουν συνειδητά επιλέξει τα μελλοντικά συγχαρητήρια των διεθνών επικυρίαρχων από την αιώνια ευγνωμοσύνη του Ελληνικού Λαού.
Η εξαπάτηση της ελληνικής κοινής γνώμης έχει μάλιστα διευκολυνθεί από δυο βασικούς παράγοντες:
α) η προβολή των διαβουλεύσεων ως «ιστορική ευκαιρία» που δεν πρέπει να χαθεί,
β) η δεινή οικονομική θέση των Ελλήνων η οποία συντελεί στην -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- παγωμάρα και αδιαφορία για τα όσα οδυνηρά εξελίσσονται στο μεγάλο εθνικό ζήτημα.
Στην πραγματικότητα, οι πολιτικής ηγεσίες Λευκωσίας και Αθηνών, υπακούοντας στις εντολές του ξένου παράγοντα, έλαβαν από κοινού την απόφαση να οδηγήσουν την Κύπρο ως πρόβατο στη σφαγή, μια σφαγή η οποία είναι προδιαγεγραμμένη και αναμφισβήτητα θα επέλθει εάν η Ελλάς δεν τορπιλίσει το φιάσκο της Ελβετίας.
Διατί όμως η «ιστορική ευκαιρία» των διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντάνα συνιστούν φιάσκο που αναπόφευκτα θα καταλήξει σε εθνική τραγωδία;
Διότι πρωτίστως, η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας κατήργησε η ίδια το Κυπριακό Κράτος, προσερχόμενη σε διαπραγματεύσεις ως «κοινότητα», εξομοιώνοντας κατά τον τρόπο αυτό θύτες και θύματα και εξισώνοντας ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος με ένα ψευδοκράτος διεθνώς απομονωμένο.
Διότι δευτερευόντως, η Ελλάς προσέρχεται και παρίσταται στις διαπραγματεύσεις όχι από θέση ισχύος (όπως θα συνέβαινε εάν λαμβάνονταν υπόψη τα ψηφίσματα του ΟΗΕ), αλλά ούτε καν από ισότιμη με την Τουρκία θέση. Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο:
Διαβάστε την συνέχεια στο antepithesi.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/eukairia-pou-epiballetai-na-klwtshsoume#ixzz4m4jICWcX