Μια ασθένεια, η οποία φαινόταν ότι αποτελούσε οριστικά παρελθόν στην Χώρα μας, επανήλθε και μάλιστα με αυξημένα κρούσματα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα ελονοσίας του ΚΕΕΛΠΝΟ, μέχρι τις 21 Ιουλίου έχουν εκδηλωθεί στην Ελλάδα 57 κρούσματα ελονοσίας, από τα οποία τα 53 έχουν χαρακτηρισθεί εισαγόμενα, έχουν προσβληθεί δηλαδή σε χώρα του εξωτερικού.
Από τα 53 εισαγόμενα κρούσματα ελονοσίας, τα 47 αφορούσαν σε “μετανάστες” που ήρθαν από ενδημικές χώρες (36 από χώρες της Ινδικής χερσονήσου και 11 από χώρες της Αφρικής), και τα 6 αφορούσαν σε ταξιδιώτες που επέστρεψαν από ενδημικές χώρες της Αφρικής.
Αντίθετα, οι τέσσερις περιπτώσεις με ελονοσία P. Vixax είχαν ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης. Σύμφωνα με την έκθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ τα κρούσματα αυτά σημειώθηκαν σε έναν ασθενή με πιθανό τόπο έκθεσης οικισμό στη Δημοτική Ενότητα Λαρισσού του Δήμου Δυτικής Αχαΐας, όπου είχε καταγραφεί ένα εγχώριο κρούσμα ελονοσίας και το 2016, δύο ασθενείς με πιθανό τόπο έκθεσης οικισμό στη Δημοτική Ενότητα Βουπρασίας του Δήμου Ανδραβίδας- Κυλλήνης στην Ηλεία και άλλον ένα ασθενή με πιθανό τόπο έκθεσης οικισμό στη Δημοτική Ενότητα Πλαταιών του Δήμου Θηβαίων στη Βοιωτία.
Την ίδια στιγμή, δεκάδες περιοχές έξι νομών της χώρας έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές που επηρεάζονται από την ελονοσία με βάση τα κρούσματα με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης που διαγνώστηκαν το 2017 και όσα καταγράφηκαν το 2016. Σε αυτές μάλιστα το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ) λαμβάνει ειδικά μέτρα για την ασφάλεια του αίματος. Ειδικότερα, οι νομοί των οποίων κάποιες περιοχές αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την ελονοσία είναι οι εξής: Βοιωτίας, Ηλείας, Αχαΐας, Θεσσαλονίκης, Μαγνησίας και Λαρίσης.
Αυτό, όμως, που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η ελονοσία (malaria) αποτελεί σοβαρή νόσο που προκαλείται από το παράσιτο «πλασμώδιο», ένα μικροοργανισμό που προσβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα και μεταδίδεται μέσω τσιμπήματος από μολυσμένο κουνούπι, και ειδικότερα από θηλυκό μολυσμένο κουνούπι που ανήκει στο γένος Ανωφελές. Επίσης, μεταδίδεται με μετάγγιση αίματος, μεταμόσχευση οργάνων και από τη χρήση μολυσμένων βελονών ή συρριγών. Πιο σπάνια μεταδίδεται από την μητέρα στο έμβρυο. Το παράσιτο δεν μεταδίδεται άμεσα από άτομο σε άτομο μέσω της κοινωνικής συναναστροφής π.χ. άγγιγμα, φιλί ή μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Η ασθένεια ενδημεί, βρίσκεται σε συνεχή έξαρση, σε 91 χώρες του πλανήτη, κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Όσον αφορά στην Ελλάδα, εκριζώθηκε το 1974, έπειτα από εντατικό πρόγραμμα καταπολέμησης (1946-1960). Παρόλα αυτά, από το 2009 και μετά, καταγράφονται σε διάφορες περιοχές της Χώρας κρούσματα ελονοσίας με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης, δηλαδή σε ασθενείς που δεν είχαν ιστορικό ταξιδιού σε ενδημικές χώρες.
Παρά την εξάλειψη της ελονοσίας στην Ελλάδα, οι ειδικοί του ΚΕΕΛΠΝΟ, επισημαίνουν το ενδεχόμενο επανεγκατάστασης της νόσου σε ορισμένες περιοχές στις οποίες συνδυάζεται η παρουσία των κουνουπιών- διαβιβαστών με την παρουσία ασθενών που έρχονται από ενδημικές χώρες.
Είναι ολοφάνερο ότι η επανάκαμψη της ελονοσίας οφείλεται, στην συντριπτική της πλειοψηφία, στο νόσημα το οποίο «κουβαλούσαν» μαζί τους είτε αλλοδαποί που ήρθαν από χώρες της Ασίας και της Αφρικής είτε από ημεδαπούς που γύρισαν ύστερα από ταξίδι τους σε αφρικανικές χώρες.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να καταγραφεί, χωρίς τις γνωστές υστερίες των ακόλουθων της «πολιτικής ορθότητας» για «ρατσιστική στοχοποίηση». Τα γεγονότα είναι αυτά που διαλύουν τις όποιες ιδεοληψίες και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την λήψη μέτρων απέναντι στην εισαγόμενη αυτή ασθένεια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/aujhsh-krousmatwn-elonosias#ixzz4ny8sFkKv