Επιβεβαίωση της παράνοιας και της παραπληροφόρησης αποτέλεσαν τα όσα συνέβησαν στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκαν απ’ όλα ανεξαιρέτως τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως.
Ας σταθούμε σε δυο σημεία. Το πρώτο έχει να κάνει με την ιστορική πλευρά του θέματος και το πρωταγωνιστικό πρόσωπο του θρυλικού Στρατηγού των Νοτίων Ρόμπερτ Λι. Στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής δημοσιεύθηκε ένα πολύ «έγκριτο» κείμενο για τον αμερικανικό εμφύλιο και τον Στρατηγό Λι. Γιατί βάζουμε την λέξη έγκριτο μέσα σε εισαγωγικά το διαπιστώνει κάποιος (ο οποίος γνωρίζει βεβαίως Ιστορία) όταν διαβάζει τα εξής: «Ο Ρόμπερτ Λι ήταν στρατηγός του Συνομόσπονδου Στρατού στον αμερικανικό εμφύλιο. Μετά τον πόλεμο, παρέμεινε αντίθετος στο να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους απελευθερωμένους σκλάβους. Ο Λι έγινε ο μεγάλος ήρωας της Συνομοσπονδίας και, ως το τέλος του 19ου αιώνα, η δημοτικότητά του εξαπλώθηκε και στον Βορρά. Υπάρχουν ιστορικά ντοκουμέντα ότι βασάνιζε τους σκλάβους του – διέταξε το μαστίγωμα τριών που προσπάθησαν να το σκάσουν στον Βορρά και το πλύσιμο της πλάτης τους με αλατόνερο».
Ξεκινώντας από τέλος, να προσθέσουμε και εμείς ότι υπάρχουν «ιστορικά ντοκουμέντα» που…αποδεικνύουν πως ο Λι έψηνε μαύρους στους φούρνους και ορισμένες φορές χρησιμοποίησε κάποιους απ’ αυτούς ως άλογο. Βεβαίως, τόσο τα «ιστορικά ντοκουμέντα» που επικαλεσθήκαμε από την δική μας πλευρά όσο και τα ανάλογα που χρησιμοποιεί το «Βήμα» έχουν ένα τόσο δα μικρό πρόβλημα τεκμηρίωσης και επιβεβαίωσης. Κι αυτό γιατί υπάρχει μια…ασήμαντη λεπτομέρεια. Το ότι δηλαδή ο Ρόμπερτ Λι όχι μόνο δεν είχε καν ο ίδιος δούλους, αλλά αντιθέτως είχε ταχθεί σαφώς κατά της δουλείας.
Αντιθέτως, όλοι σχεδόν οι θεμελιωτές του αμερικανικού Συντάγματος (μεταξύ των οποίων ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον και ο Τόμας Τζέφερσον) είχαν δούλους στην κατοχή τους. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε το «Βήμα» να επιχειρήσει να παρουσιάσει τον Λι όχι μόνο ως υπέρμαχο της δουλείας, αλλά και φερόμενο βάναυσα κατά των (υποτιθέμενων) δούλων του.
Σε άλλο σημείο του ίδιου κειμένου στο «Βήμα» διαβάζουμε τα εξής: «Η Συνομοσπονδία (Confederacy) ήταν η χώρα που αυτοανακήρυξαν 11 Πολιτείες του αμερικανικού Νότου που ήθελαν να συνεχίσουν να έχουν σκλάβους-η οικονομία τους ήταν αγροτική και βασιζόταν στην εργασία των αφροαμερικανών σκλάβων». Βεβαίως, η κατάργηση της δουλείας ήταν η αφορμή και όχι η αιτία της έναρξης του αμερικανικού εμφυλίου, καθώς η ουσία βρισκόταν στην επιθυμία επιβολής του βιομηχανικού Βορρά στον αγροτικό Νότο. Κάπως έτσι είχαμε την απαρχή του καπιταλισμού στις ΗΠΑ και την μετέπειτα εκμετάλλευση των «ελευθέρων» πλέον μαύρων ως προλεταριάτο από τους φιλελεύθερους εργοδότες τους. Αλλά αυτό βεβαίως δεν είναι «ρατσισμός»…
Το δεύτερο σημείο έχει να κάνει με τα ίδια τα γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ και την διαβόητη πλέον «δολοφονική επίθεση του αυτοκινήτου στους αθώους διαδηλωτές». Ας αφήσουμε στην άκρη την κραυγαλέα αντίθεση προς την πραγματικότητα, με τους υπερασπιστές της Ιστορίας του Νότου να βαπτίζονται συλλήβδην ως «οπλισμένοι ακροδεξιοί» και «επικίνδυνοι νεοναζί», ενώ οι εξίσου (και περισσότερο) οπλισμένοι και ως εκ τούτου όντως επικίνδυνοι «αντιρατσιστές» να βαπτίζονται απλώς ως αθώοι «διαδηλωτές». Είναι πλέον ξεκάθαρο, τώρα που έχει περάσει ένα σχετικό χρονικό διάστημα από τις άναρθρες κραυγές των πρώτων ημερών από τους παντός είδους κήρυκες της «πολιτικής ορθότητας», ότι ο δράστης συγκρούστηκε με το αμάξι του με το πίσω μέρος ενός άλλου αυτοκινήτου, το οποίο είχε αποκλειστεί από τον μαινόμενο όχλο των διψασμένων για βία «διαδηλωτών», οι οποίοι τους είχαν κλείσει τον δρόμο.
Είναι σαφές λοιπόν, λοιπόν, ότι το αυτοκίνητο του δράστη δεν «έπεσε σε μια ομάδα διαδηλωτών» επίτηδες για να τους σκοτώσει, όπως εντελώς ψευδώς παπαγάλιζαν παντού τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά προσέκρουσε στο πίσω μέρος του μπλοκαρισμένου αμαξιού που βρισκόταν μπροστά του, με τον όχλο των «φιλήσυχων διαδηλωτών» να του επιτίθεται και να του σπάει το αμάξι. Αυτό που ακολούθησε ήταν ο πανικόβλητος Τζέιμς Άλεξ Φίλτς (ο δράστης) να κάνει όπισθεν για να ξεφύγει και στην προσπάθειά του αυτή να παρασέρνει ορισμένους από τους «διαδηλωτές», με την άτυχη Χέδερ Χάγερ να χάνει αδίκως την ζωή της.
Αναμφίβολα καταδικαστέα η πράξη του, η οποία πρέπει να τιμωρηθεί όπως της αρμόζει, αλλά απ’ αυτό το σημείο μέχρι την «οργανωμένη δολοφονική επίθεση» υπάρχει τόση διαφορά όση η Γη από τον Ήλιο. Δεν χρειάζεται καν να ασχοληθούμε με την «προσέγγιση» του όλου θέματος που έγινε στην Χώρα μας, κυρίως από τον Ψαρρά και τον παντελώς αποτυχημένο κλώνο του σε θέματα «αντιφασισμού». Απλώς απέδειξαν ότι η ταύτισή τους με την ψευδολογία και την γελοιοποίηση έχει πάρει μόνιμο χαρακτήρα, κάνοντας μας πλέον να απορούμε τόσο για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να σκεφτεί και να γράψει το γραφικό αυτό δίδυμο, όσο και για τις πιθανές επιπτώσεις του στον εσωτερικό τους κόσμο. Μέσα στον όγκο της αμέτρητης συστημικής προπαγάνδας των τελευταίων ημερών, μπορεί το κερί της Αλήθειας των Εθνικιστών να είναι μικρό, το φως του όμως είναι ορατό από πολύ μακριά.
Υ.Γ. Πληροφορίες ότι η ΕΡΤ αποφάσισε να ματαιώσει την επαναπροβολή του επιτυχημένου αμερικανικού σήριαλ «Ντιουκς», λόγω του ότι η υπόθεσή του διαδραματίζεται στον σύγχρονο Αμερικανικό Νότο, οι πρωταγωνιστές είναι όλοι Λευκοί και το αμάξι των δύο αδερφών έχει ζωγραφισμένη την Σημαία των Νοτίων και το έχουν ονομάσει «Στρατηγός Λι», ελέγχονται για την ακρίβειά τους…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-amerikanikos-emfulios-o-strathgos-li-kai-ta-gegonota-sto-sarlotsbil#ixzz4qhb5rBuf