Γράφει ο Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Εάν αριστερά και πολιτική τιμιότης φαίνονται έννοιες εξ ορισμού διαμετρικά αντίθετες, τότε αυτή η αντίθεση βρίσκει πλήρη ανταπόκριση στο κυβερνητικό στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί, επί ματαίω, να υποβαθμίσει τις εκ του ασφαλούς αρνητικές κριτικές εις βάρος του πρωθυπουργού σχετικά με το πρόσφατο ταξίδι του στην Αμερική. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η πολιτική διαδρομή του κυβερνητικού μορφώματος από τα χρόνια των μετά βίας εξασφάλισης οριακών ποσοστών για την είσοδο στη βουλή μέχρι το «θριαμβευτικό» εκλογικό αποτέλεσμα του Σεπτεμβρίου του 2015, καθότι η σύντομη κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το κόμμα των ΑΝΕΛ απέδειξε την ανύπαρκτη ιδεολογική προσήλωση της αριστεράς στα ιδανικά της, με πρώτο κρούσμα «μετάνοιας», αυτό της μετάβασης από τον αντιμνημονιακό χώρο στο «μνημονιακό μπλοκ».
Σημασία, όμως, έχει η αποδόμηση της εκ του ασφαλούς διαμαρτυρίας στελεχών του κόμματος εις βάρος των επιλογών του, που αποσκοπεί στην αυτοεπιβεβαίωση των ιδεολογικών ψηφοφόρων του και στην επανάκτηση της χαμένης αριστεροσύνης, ως απαραίτητο στοιχείο για την συνέχιση των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων χωρίς αντιλόγους και αντιδράσεις.
Τον άχαρο ρόλο του «αντάρτη» αυτή τη φορά κλήθηκε να παίξει ο πρώην υπουργός παιδείας, Νίκος Φίλης, ο οποίος σε συνέντευξη του κατηγόρησε ευθέως τον Τσίπρα για το ταξίδι του στην Αμερική και σχολίασε με ιδιαίτερα δηκτικό τρόπο τα όσα εγκωμιαστικά ανέφερε ο Έλληνας πρωθυπουργός για τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ. Η καθυστερημένη αντίδραση του Φίλη, ωστόσο, εφόσον δεν υπακούει σε δύο βασικούς κανόνες αποδεικνύει όχι μόνο την πολιτική σκοπιμότητα και τον φθηνό πολιτικαντισμό των αριστερών, αλλά και την αντίληψη που έχουν αυτοί για το εκλογικό σώμα, το οποίο θεωρούν χειραγωγήσιμο και δεκτικό σε παιδαριώδεις δικαιολογίες.
Πρώτον, η οποιαδήποτε κριτική, καλοπροαίρετη ή μη, μπορούσε να γίνει πριν το ταξίδι του Τσίπρα στην Αμερική δεδομένου του ότι η επίμαχη επίσκεψη ανακοινώθηκε σχεδόν δύο βδομάδες πριν την πραγματοποίηση της. Επομένως, όλο αυτό το διάστημα ο «αντάρτης» Φίλης μπορούσε να επιστρατεύσει ένα σωρό από σοβαρά επιχειρήματα που θα μπορούσαν πράγματι να αποδομήσουν την εικόνα θριάμβου που αναπαρήγαγαν οι σύντροφοι του μέσα από ομιλίες, άρθρα και συνεντεύξεις. Δεύτερον, η κριτική του σε βάρος του Τσίπρα, εφόσον είναι κατά βάση ιδεολογική και ως εκ τούτου θίγονται βασικά θέματα αρχής θα μπορούσε να είναι κάτι περισσότερο από μία βολική, εκ του ασφαλούς λεκτική καταδική. Θα μπορούσε να μετατραπεί σε παραίτηση, κάτι που ασφαλώς δεν έγινε και ουδέποτε πρόκειται να γίνει, όχι όσο μεσολαβεί ο παχυλός μισθός και τα βουλευτικά προνόμια.
Αντιλαμβανόμαστε την αγωνία και την πίκρα του Φίλη που οι συγκυρίες οδήγησαν τον ίδιο και το κόμμα του να διαγράψουν από το «επαναστατικό» τους λεξιλόγιο την οποιαδήποτε λέξη που θα μπορούσε να θίξει την Αμερική. Μετά το βαρύ στίγμα του μνημονιακού τώρα έρχεται να προστεθεί και αυτό του αμερικανόδουλου, του γραφικού πρωθυπουργού που με αμηχανία έσπευσε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για τις αντιφασιστικές δηλώσεις που έκανε εις βάρος του «ακροδεξιού» Τραμπ. Οι εκατέρωθεν δηλώσεις για τη βαρύτητα της εν λόγω επίσκεψης, θετικές ή αρνητικές, ωχριούν μπροστά στο δράμα του ΣΥΡΙΖΑ που κατάφερε για ακόμα μία φορά να εκθέσει την αριστερά, αποδεικνύοντας το πόσο δειλή, υποκριτική και επικίνδυνη είναι για τον τόπο και την ιστορία του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ta-kathusterhmena…-filia-pura-gia-thn-episkepsh-tsipra-stis-hpa#ixzz4wuBBZa00