Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Η καταστροφή των κοντινών στην πρωτεύουσα δήμων της Δυτικής Αττικής από την φθινοπωρινή βροχή, χαρακτηρίστηκε από τον κατά ομολογία του άθεο πρωθυουργό ως «θεομηνία». Πρόκειται για ένα μήνυμα του Θεού; Αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη μας, κατά τα λεγόμενα Συριζαίας βουλευτού; Είναι πράγματι «ακραίο καιρικό φαινόμενο» μια καταιγίδα στα μέσα Νοεμβρίου; Δεν είναι, πράγματι, ώρα για αναζήτηση ευθυνών, όπως διατείνεται ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως; Δεν είναι ώρα τώρα που χιλιάδες Έλληνες είναι άστεγοι, χωρίς το βιός τους, τις επιχειρήσεις τους, τους κόπους μιας ζωής, και χωρίς τους ανθρώπους τους, νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους; Δεν είναι ώρα να δει ο λαός ότι έχει έναν ανύπαρκτο πρωθυπουργό με μιαν ανύπαρκτη διοίκηση, και να κρίνει επιτέλους τις πταίει και τις ωφελείται από τα κονδύλια που μασουλούν οι επιτήδειοι;
Ηθελημένη, προσποιητή ανοησία και πλέρια σύγχυση στο μυαλό ατόμων τα οποία βρέθηκαν να ηγούνται της Ελλάδος χωρίς να έχουν καμία επαφή με την πραγματική ζωή, και το διασκεδάζουν, ζώντας τον μύθο τους στις πλάτες του Έθνους. Μήπως το ίδιο δεν έκαναν από το 1974 κι εδώθε, στήνοντας το σκηνικό του «Πολυτεχνείου», πίσω από το οποίο απήλαυσαν και απολαμβάνουν το μεγάλο φαγοπότι της Μεταπολίτευσης, πετώντας κόκκαλα και λίπη στον λαό, τα οποία μόλις ήρθε ο λογαριασμός, του απαίτησαν να πληρώσει με χρυσάφι;
Η καταστροφή της Δυτικής Αττικής -είναι ζήτημα διαφθοράς της κρατικής εξουσίας και της τοπικής αυτοδιοίκησης. -είναι ζήτημα Ιστορικό, κατάλοιπο του ραγιαδισμού, της υποτέλειας στον Οθωμανό δυνάστη, και μετά στον κοτζαμπάση, αλλά και ένστικτο αντίστασης στον φοροεισπράκτορα, και κατόπιν στο διεφθαρμένο κράτος. -είναι φαινόμενο ταξικό, γιατί ουδείς εβίωσε τέτοια καταστροφή στα «ευγενώς» καταπατημένα προάστεια, στο Κεφαλάρι ή στο ιερό Γκράαλ της Εκάλης, εκεί όπου επί δεκαετίες αμερικανική εταιρεία «διαχειριζόταν» το βουνό που όλως τυχαίως καιγόταν μέχρι την πλήρη καταπάτησή του από τους νεόπλουτους και τους αρχοντοχωριάτες με τις «μπέμπες» και τα «φακελάκια» και τις «μίζες», και την ανέγερση του δάσους των «πολυτελών κατοικιών». Το «λάδωμα» εκεί, ήταν σαφώς ανάλογο των εκατοντάδων τετραγωνικών που θα χτίζονταν στα «Πατήματα» και τις «Ρεματιές». Κάπως έτσι, με το αζημίωτο, μπήκαν στο σχέδιο εκτάσεις από τις οποίες πήραν βεβαίως μερίδιο και τοπικοί άρχοντες, διότι ως γνωστόν «βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω».
Κανείς βεβαίως από όσους κατηγορούν τον λαουτζίκο, δεν ζητά να γκρεμιστούν οι βίλες από την Πεντέλη και τον Διόνυσο, τα ευγενή διαμερίσματα του Λυκαβηττού και τα οροφοδιαμερίσματα του Χαλανδρίου. Άστεγους, κατεστραμμένες επιχειρήσεις και νοικοκυριά συναντάμε εκεί όπου το χρήμα δεν έφθασε για να λαδώσει αρκετά και τον παραπάνω από τον τοπικό άρχοντα, τον βουλευτή, τον υπουργό, τον μεγαλοκατασκευαστή που εφαρμόζει την καταστροφική αντιπαροχή του «εθνάρχη» Καραμανλή, όλους αυτούς που έμαθαν τον λαό να τους βλέπει ως παραδείγματα προς μίμηση, ως την «καλή κοινωνία».
-είναι ζήτημα πολιτικό. Οι υπεύθυνοι έχουν όνομα. Είναι οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ, οι επικεφαλής των πολεοδομιών, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που μπάλωναν κατά περίτωση αιτήματα με το αζημίωτο, χωρίς να έχουν τουλάχιστον το ενδιαφέρον να προβλέψουν στοιχειώδη έργα υποδομής. Είναι αυτοί που έμαθαν να κλείνουν μια τρπύα και να ανοίγουν δέκα, για να κυλάει ο παράς των χαζοευρωπαίων. -είναι ζήτημα Οικολογίας. Η αγάπη για τον Τόπο μας, έκανε τους ανθρώπους της Πατρίδας μας να σκύβουν με αγάπη και πάθος πάνω από την γη, να σκάβουν πεζούλες, να συγκρατούν το χώμα, για να βγάλουν από τα σπλάχνα της ζωή.
Ο διεθνιστής «οικολόγος», δεν αγαπά την Φύση. Η αγάπη δεν είναι αόριστη. Έχει μορφή και πρόσωπο. Αγαπάς την Πατρίδα σου, κι αγαπάς κάθε δέντρο της, και την αγαπάς κι όταν βρέχει, κι όταν είναι άγονη, κι όταν σκαρφαλώνεις στον βράχο τα κατσίκια σου. Δεν αγαπάς τον τουριστικό προορισμό, γιατί βρίσκεις μια εβδομάδα τον χρόνο τον «παράδεισό σου» για να ανεβάσεις τις σχετικές φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να δείξεις πόσο ταπεινός κι αγαπησιάρης άνθρωπος είσαι. Τίποτε από όσα συνέβησαν στην Μάνδρα και την Δυτική Αττική δεν θα είχε συμβεί αν πάνω από όλα βρισκόταν η αγάπη της Πατρίδας, κι όχι ο «επιχειρηματίας» κράτος ή ιδιώτης, η απληστία και η τσέπη του.
Κλείνοντας αυτό το κείμενο, θέλω να πω για τους με περισσή ευκολία υβριζόμενους και απαξιωτικά αποκαλούμενους «ενστόλους», τους άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας. Μπορεί οι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης, κάποιοι γαλονάδες και συνδικαλιστές των ΣΑ αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων, να τους μετέτρεψαν σε κολίγους και παρίες της «προοδευτικής» κοινωνίας, αποτελούν όμως μαζί με τους Αγρότες, τον κορμό της Αριστοκρατίας της Ελλάδος. Αυτής την ενστικτώδους αριστοκρατίας που βάζει τον εαυτό στην υπηρεσία του Έθνους. Χωρίς αυτούς τους «ταβλαδόρους» και το φιλότιμό τους, θα είχαμε όλοι καεί, πνιγεί ή σκοτωθεί από τους εγκληματίες του κοινού Ποινικού Δικαίου που δεν τολμούν να αναλάβουν ούτε την πολιτική ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεών τους. Σας ευχαριστούμε.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ti-kai-poios-euthunetai-gia-tis-plhmmures#ixzz4ysa5astW