Ποιός είναι ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ που μεθοδεύει την προδοσία της Μακεδονίας μας;

Όλοι γνωρίζουμε, πλέον, πως οι συριζαίοι θα επιχειρήσουν πριν λήξει η θητεία τους να λήξουν το ζήτημα με την ονομασία των Σκοπίων, το οποίο υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Το όνομα που τελευταία βγήκε στην επικαιρότητα, ως το όνομα που θα αποτελέσει το νέο όνομα του εν λόγω μορφώματος είναι το «Νέα Μακεδονία», το οποίο προφανώς δεν είναι αποδεκτό από τους Έλληνες, αλλά θα το αποδεχτεί η ελληνική κυβέρνηση ως μία ύστατη πράξη δουλοφροσύνης απέναντι στους «δυτικούς».

Άρθρο από την εφημερίδα “Χρυσή Αυγή” που κυκλοφορεί

Εδώ και δεκαετίες την προεργασία της προδοσίας, που θα ολοκληρώσουν οι συριζαίοι, την έχει αναλάβει ένας και μόνος άνθρωπος, ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το ζήτημα, ο Μάθιου Νίμιτς. Προκειμένου να αντιληφθούμε τι ακριβώς συμβαίνει, έχει αξία να γνωρίσουμε το έργο του εν λόγω διαμεσολαβητή.

Στα Βαλκάνια, λοιπόν, δραστηριοποιείται ένας οργανισμός με το όνομα CDRSEE, που έχει ως σκοπό την επανεγγραφή των βιβλίων ιστορίας. Από αυτόν τον οργανισμό, τον οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι χρηματοδοτεί ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τζορτζ Σόρος, έχουν περάσει όλα τα φυντάνια του ανθελληνισμού, όπως η Ρεπούση, η Δραγώνα, η Φραγκουδάκη και η Χριστίνα Κουλούρη. Η τελευταία μετέχει στην επιτροπή του υπουργείου παιδείας που γράφει τα νέα επαίσχυντα βιβλία ιστορίας που θα μοιραστούν οσονούπω στα παιδιά μας.

Ως προς την κατεύθυνση που υιοθετεί αυτός ο οργανισμός αξίζει να εγκύψουμε σε μερικές από τις εκδόσεις του, ώστε να αφήσουμε τους ίδιους να περιγράψουν το έργο τους. Πιο συγκεκριμένα, θα ασχοληθούμε με δύο εκδόσεις του προγράμματος Joint History Project του CDRSEE, εντός των οποίων οι συγγραφείς και οι επιμελητές «εξομολογούνται» τους σκοπούς του ιδρύματός τους.

Στον πρόλογο του “Teaching the History of Southeastern Europe”, ο υπεύθυνος του Joint History Project, Κώστας Καρράς, ανατρέχει στην ιστορία του προγράμματος, το οποίο ξεκίνησε από μία πρόταση του Matthew Nimetz για συνέχιση των προσπαθειών επανεγγραφής της ιστορίας με απώτερο σκοπό την συμφιλίωση στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, μιας και αυτός ήταν ο τίτλος του συνεδρίου που έγινε τον Ιούλιο του 1997 και είχε ως αποτέλεσμα τα πρώτα εγχειρίδια της «νέας ιστορίας».

Ο Καρράς ισχυρίζεται ότι το JHP «δεν αποσκοπεί στην αντικατάσταση μίας ακριβούς απεικονίσεως του παρελθόντος με μία λιγότερη ακριβής που θα είναι όμως πιο φιλική σε πρώην αντίζηλους». Όμως, λίγες σελίδες μετά η επιμελήτρια του έργου, Χριστίνα Κουλούρη, τον διέψευδε ηχηρά γράφοντας ότι «κάποιοι όροι που έχουν επιβληθεί για την περιγραφή ιστορικών γεγονότων ή ιστορικών περιόδων αντανακλούν αρνητικές νοοτροπίες. Αυτή είναι η περίπτωση των όρων «Οθωμανικός ζυγός» ή «Οθωμανική Κατοχή» – που σταδιακά εξαφανίζονται από τα βιβλία – αλλά και άλλων όρων που δεν μπορούν να συζητηθούν εδώ.».

Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό ότι δεν πρόκειται περί υπερβολής να πούμε ότι για άλλη μία φορά βλέπουμε μία πολύ συγκεκριμένη ανθελληνική συμμορία να συνωμοτεί εναντίον της Ελλάδος. Απλώς στην συγκεκριμένη περίπτωση ο οργανισμός ήταν μία έμπνευση του… διαμεσολαβητή, ο οποίος βλέπουμε πόσο… «αμερόληπτος» είναι.

Κώστας Αλεξανδράκης

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/poios-einai-o-diamesolabhths-tou-ohe-pou-methodeuei-thn-prodosia-ths-makedo#ixzz51u1Aaq7k