Το Τwitter – που όταν ιδρύθηκε το 2006, αυτοαποκαλούνταν «η πτέρυγα της ελευθερίας του λόγου στο κόμμα της ελευθερίας του λόγου» – πρόσφατα πήρε απόφαση να «αυστηροποιήσει» την πολιτική του απέναντι σε περιεχόμενο «ρητορικής μίσους».
Παρόμοια «πολιτική» έχει εφαρμόσει και η Amazon και παλιότερα το facebook. Ένα σωρό λογαριασμοί «τέθηκαν σε αναστολή» γιατί προβάλλουν το «μίσος». Όλoι αυτοί οι λογαριασμοί φυσικά, ανήκουν σε πρόσωπα ή φορείς που ανήκουν ή εντάσσονται στον χώρο της Alt-Right ή της «ακροδεξιάς» ή του εθνικισμού (στην χώρα μας «έπεσε» ο λογαριασμός της Χρυσής Αυγής).
Αφού λοιπόν, ξενοιάσαμε από το μίσος, καιρός να αφιερωθούμε στην αγάπη. Αγάπη μόνο! Μόνο αγάπη κυκλοφορεί πλέον στις λεωφόρους του διαδικτύου. Είναι απολύτως φυσιολογικό λογαριασμοί που προβάλλουν τα κομμουνιστικά ιδεώδη ή σύμβολα να μένουν στο απυρόβλητο, διότι όχι μόνο ουδεμία σχέση έχουν με το μίσος, αλλά μας υπενθυμίζουν το νόημα της αγάπης που τόσο ανάγκη έχει ο κόσμος μας σήμερα.
Παρακάτω κάποια όντως εξόχως συγκινητικά και αγαπησιάρικα αποφθέγματα, με τα οποία, αν δεν σου γεννιόταν η επιθυμία να κάνεις «επανάσταση», άνετα θα έγραφες ρομάντζο.
«Δεν έχουμε συμπόνια και δεν ζητάμε συμπόνια από εσάς. Όταν έρθει η σειρά μας, δεν θα δώσουμε δικαιολογίες για τον τρόμο» – Καρλ Μαρξ (The Victory of the Counter-Revolution in Vienna,Neue Rheinische Zeitung, 19 Μαΐου 1849).
«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος με τον οποίο οι επιθανάτιες αγωνίες της παλιάς κοινωνίας και οι αιματηρές γνώσεις της νέας κοινωνίας μπορούν να συντομευθούν και να απλουστευθούν και αυτός ο τρόπος είναι ο επαναστατικός τρόμος» – Καρλ Μαρξ (The Victory of the Counter-Revolution in Vienna, Neue Rheinische Zeitung, 7 Νοεμβρίου 1848).
«Όλες οι άλλες μεγάλες και μικρές εθνικότητες και λαοί προορίζονται να χαθούν μέσα στην επαναστατική θύελλα του κόσμου. Ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος θα οδηγήσει στην εξαφάνιση από το πρόσωπο της γης όχι μόνο αντιδραστικών τάξεων και δυναστειών αλλά και ολόκληρων αντιδραστικών λαών. Και αυτό, επίσης, είναι ένα βήμα μπροστά» – Friedrich Engels(The Magyar Struggle, Neue Rheinische Zeitung, 13 Ιανουαρίου 1849).
«Καταστρέφοντας την αγροτική οικονομία και οδηγώντας τον αγρότη από τη χώρα στην πόλη, ο λιμός δημιουργεί ένα προλεταριάτο… Επιπλέον, ο λιμός μπορεί και πρέπει να είναι προοδευτικός παράγοντας όχι μόνο οικονομικά. Θα αναγκάσει τον αγρότη να προβληματιστεί για τις βάσεις του καπιταλιστικού συστήματος, να κατεδαφίσει την πίστη στον τσάρο και το τσαρισμό και κατά συνέπεια να κάνει ευκολότερα τη νίκη της επανάστασης … Ψυχολογικά όλα αυτές οι συζητήσεις για τη διατροφή των πεινασμένων και ούτω καθεξής αντανακλά το συνηθισμένο ζαχαρωμένο συναισθηματισμό της εγχώριας ιντελιγκέντσιας (διανοούμενων)» – Β. Ι. Λένιν (Michael Ellman, The Role ofLeadership Perceptions and of Intent in the Soviet Famine of 1931-1934, Μελέτες Ευρώπης-Ασίας, Σεπτέμβριος 2005, σελ. 823).
«Σίγουρα δεν φαντάζεστε ότι θα νικήσουμε χωρίς να εφαρμόσουμε τον πιο σκληρό επαναστατικό τρόμο» – Β. Ι. Λένιν (GeorgeLeggett, Τσεκά: Η πολιτική αστυνομία του Λένιν [Clarendon Press, 1981], σ. 57)
«… διεξάγετε ανελέητη μαζική τρομοκρατία ενάντια στους κουλάκους, τους ιερείς και τους Λευκούς Φρουρούς. Τα αναξιόπιστα στοιχεία πρέπει να κλειδωθούν σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης έξω από την πόλη» – Β. Ι. Λένιν (George Leggett, Τσεκά: η πολιτική Αστυνομία του Λένιν [Clarendon Press, 1981], σελ. 103).
«Κρεμάστε (κρεμάστε οπωσδήποτε, έτσι ώστε να βλέπει ο κόσμος) όχι λιγότερους από εκατό κουλάκους, πλούσιους άντρες, αιματορουφήχτρες … ο κόσμος θα δει, θα τρέμει…» – Β. Ι. Λένιν (Richard Pipes, ed., The Unknown Lenin: From the Secret Archive[Yale University Press, 1996], σελ. 50).
«Η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου είναι τρόπος διοίκησης που κερδίζεται και διατηρείται με τη χρήση βίας από το προλεταριάτο κατά της αστικής τάξης και δεν περιορίζεται από κανέναν νόμο» – Β. Ι. Λένιν (The Proletarian Revolution and theRenegade Kautsky [Foreign Languages Press, 1972], σ. 11).
«Είναι ακριβώς τώρα και μόνο τώρα, που στις περιοχές που λιμοκτονούν, οι άνθρωποι τρώνε ανθρώπινες σάρκες και εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες πτώματα, γεμίζουν τους δρόμους, όπου μπορούμε (και επομένως πρέπει) να πραγματοποιήσουμε τη δήμευση των τιμαλφών της εκκλησίας. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των αντιπροσώπων του αντιδραστικού κλήρου και της αντιδραστικής μπουρζουαζίας που θα μπορέσουμε να εκτελέσουμε γι’ αυτόν τον λόγο, τόσο το καλύτερο» – Β. Ι. Λένιν (RichardPipes, ed., The Unknown Lenin: From the Secret Archive [YaleUniversity Press, 1996], σελ. 152-4).
«Ξεριζώστε τους αντεπαναστάτες χωρίς έλεος, κλειδώστε ύποπτους τύπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης … Οι απρόθυμοι θα πυροβολούνται, ανεξάρτητα από την προηγούμενη υπηρεσία τους…» – Λέον Τρότσκι (Dmitri Volkogonov, Trotsky: The EternalRevolutionary [HarperCollins, 1996], σελ. 213).
«Όσο για εμάς, δεν ήμασταν ποτέ προβληματισμένοι με τις φλυαρίες του Καντ, του ιερατείου και των Κουάκερων περί ιερότητας της ανθρώπινης ζωής» – Λέον Τρότσκι (Terrorism andCommunism: A Reply to Karl Kautsky [New Park Publications, 1975], σελ. 82).
«Όλα τα κόμματα της καπιταλιστικής κοινωνίας, όλοι οι ηθικολόγοι της και όλοι οι κόλακές της θα χαθούν κάτω από τα συντρίμμια της επικείμενης καταστροφής. Το μόνο μέρος που θα επιβιώσει είναι το κόμμα της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης …» – Λέον Τρότσκι (Moralists and SycophantsAgainst Marxism, New International, Αύγουστος 1939).
«Πρέπει να πάρουμε μαζί μας 90 εκατομμύρια από τα 100 εκατομμύρια του πληθυσμού της Σοβιετικής Ρωσίας. Όσο για τα υπόλοιπα, δεν έχουμε τίποτα να τους πούμε. Πρέπει ναεξαφανιστούν» – Γκριγκόρι Ζινόβιεφ (George Leggett, The Cheka: Lenin’s Political Police [Clarendon Press, 1981], σελ. 114).
«[Η Κόκκινη Τρομοκρατία] είναι η εξόντωση των εχθρών τηςεπανάστασης με βάση την ταξική τους σχέση ή τους προ-επαναστατικούς τους ρόλους» – Feliks Dzerzhinsky (George Leggett, The Cheka: Lenin’s Political Police [Clarendon Press, 1981], σελ. 114).
«Δεν πολεμάμε εναντίον ατόμων. Εξαφανίζουμε την αστική τάξη… Αυτή είναι η ουσία της Ερυθράς Τρομοκρατίας» – Martin Latsis, διοικητής της Cheka (George Leggett, The Cheka: Lenin’s PoliticalPolice [Clarendon Press, 1981], σελ. 114).
«Όσον αφορά την αστική τάξη, πρέπει να εισαχθούν οι τακτικές της μαζικής εξόντωσης» – Martin Latsis (Bruce Lincoln, RedVictory: A History of the Russian Civil War [Simon and Schuster, 1989], σελ. 160).
«Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να εξοντώσουμε, απλά να καταστρέψουμε φυσικά τους Κοζάκους ή τουλάχιστον τη συντριπτική τους πλειοψηφία» – Ι. Ι. Reingold, μπολσεβίκικος αξιωματούχος (Peter Holquist, Making War, Forging Revolution:Russia’s Continuum of Crisis, 1914-1921 [Harvard UniversityPress, 2002], σελ. 166, 194-5).
«Είναι απαραίτητο να διεξάγουμε ανελέητες μαζικές τρομοκρατικές ενέργειες κατά πλουσίων Κοζάκων, εξολοθρεύοντάς τους εντελώς …» – Μπολσεβίκικη διαταγή (PeterHolquist, Making War, Forging Revolution: Russia’s Continuum ofCrisis, 1914-1921 [Harvard University Press, 2002], σελ. 181).
«… την πλήρη, άμεση και αποφασιστική καταστροφή των Κοζάκων ως συγκεκριμένης πολιτιστικής και οικονομικής ομάδας … και την επίσημη εκκαθάριση τους» – Μπολσεβίκικη διαταγή (PeterHolquist, Making War, Forging Revolution: Russia’s Continuum ofCrisis, 1914-1921 [Harvard University Press, 2002], σελ. 192).
«… όποιος τολμά να αναστατώνει την σοβιετική αρχή θα συλλαμβάνεται αμέσως και θα τίθεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης» – Μπολσεβίκικη διαταγή (George Leggett, TheCheka: Lenin’s Political Police [Clarendon Press, 1981], σελ. 179).
«1. Οι πολίτες που αρνούνται να δώσουν τα ονόματά τους πρέπει να εκτελούνται επί τόπου χωρίς δίκη. 2. Η ποινή της λήψης ομήρων θα πρέπει να ανακοινώνεται και να εκτελούνται όταν δεν παραδίδουν τα όπλα. 3. Σε περίπτωση που εντοπιστούν κρυμμένα όπλα, πυροβολήστε τον μεγαλύτερο εργαζόμενο στην οικογένεια επί τόπου και χωρίς δίκη. 4. Κάθε οικογένεια που προστατεύει έναν κακοποιό θα υπόκειται σε σύλληψη και απέλαση από την επαρχία, η περιουσία της θα κατάσχεται και ο μεγαλύτερος εργαζόμενος στην οικογένεια θα σκοτώνεται χωρίς δίκη. 5. Ο μεγαλύτερος εργαζόμενος οποιασδήποτε οικογένειας που κρύβει μέλη της οικογένειας ή την περιουσία κακοποιών πρέπει να εκτελείται επί τόπου χωρίς δίκη» – Μπολσεβίκικη διαταγή (Dmitri Volkogonov,Lenin: Life and Legacy [HarperCollins, 1994], σελ. 343-4).
«Προκειμένου να εξαφανιστούν οι κουλάκοι ως τάξη, η αντίσταση αυτής της τάξης πρέπει να σπάσει σε ανοιχτή μάχη και πρέπει να στερηθεί τις παραγωγικές πηγές της ύπαρξης και της ανάπτυξής της … Αυτή είναι μια στροφή προς την εξάλειψη των κουλάκων ως τάξη» – Ιωσήφ Στάλιν (“Concerning the Policy of Eliminating theKulaks as a Class,” Krasnaya Zvezda, 21 Ιανουαρίου 1930, Works,Vol. 12, σελ. 189).
«Γνωρίζουμε ότι εκατομμύρια πεθαίνουν. Αυτό είναι ατυχές, αλλά το ένδοξο μέλλον της Σοβιετικής Ένωσης θα το δικαιολογήσει αυτό» – Γ. Ι. Πετρόφσκι, Ουκρανός κομμουνιστής ηγέτης (Fred Ε.Beal, Proletarian Journey [Hillman-Curl, Inc., 1937], σελ. 310).
«Καλύτερα δέκα αθώοι άνθρωποι να υποφέρουν παρά ένας κατάσκοπος να ξεφύγει. Όταν κόβετε το δάσος, πετάγονται και ξυλαράκια» – Nikolai Ezhov, διοικητής NKVD-, NKVD (RoyMedvedev, Let History Judge [Columbia University Press, 1989], σελ. 603).
«Είναι καλύτερο να καταδικάσουμε εκατό αθώα άτομα από το να αφήσουμε έναν ένοχο να δραπετεύσει» – Dolores Ibarruri (“Η Πασιονάρα”), Ισπανίδα κομμουνίστρια πολιτικός (Victor Alba, TheCommunist Party in Spain [Transaction Publishers, 1983], σελ. 256).
«Εάν προσθέσουμε όλους τους γαιοκτήμονες, τους πλούσιους αγρότες, τους αντεπαναστάτες, τα κακά στοιχεία και τους δεξιούς, ο αριθμός τους θα ανέλθει σε τριάντα εκατομμύρια … Από τον συνολικό μας πληθυσμό που είναι εξακόσια εκατομμυρίων άνθρωποι, αυτά τα τριάντα εκατομμύρια είναι μόνο ένας στους είκοσι. Ποιος ο λόγος λοιπόν να φοβόμαστε; … Έχουμε τόσους πολλούς ανθρώπους. Έχουμε την οικονομική δυνατότητα να χάσουμε μερικούς» – Μάο Τσε Τουνγκ (Li Zhisui, Η ιδιωτική ζωή του προέδρου Μάο [Random House, 1994], σελ. 217).
«Καλύτερα να έχεις λιγότερη συνείδηση. Μερικοί από τους συντρόφους μας έχουν πάρα πολύ έλεος, όχι αρκετή βία, που σημαίνει ότι δεν είναι τόσο μαρξιστές. Σχετικά με αυτό το θέμα, δεν έχουμε καμία συνείδηση! Ο μαρξισμός είναι έτσι, βίαιος» -Μάο Τσε Τουνγκ (Jung Chang and Jon Halliday, Mao: TheUnknown Story [Jonathan Cape, 2005], σελ.. 411).
«Ας εξετάσουμε αυτό το θέμα, πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν αν ξεσπάσει πόλεμος. Υπάρχουν 2,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Το ένα τρίτο θα μπορούσε να χαθεί ή λίγο περισσότερο, θα μπορούσε να είναι το ήμισυ … Λέω ότι, παίρνοντας την ακραία κατάσταση, οι μισοί θα πεθάνουν, οι μισές ζωές, αλλά ο ιμπεριαλισμός θα καταστραφεί και ο κόσμος θα γίνει σοσιαλιστικός» – Μάο Τσε Τουνγκ (Jung Chang and Jon Halliday,Mao: The Unknown Story [Jonathan Cape, 2005], σελ. 428).
«… αν κάποιος έχει να πει μια καλή λέξη για την προηγούμενη κυβέρνηση, αυτό μου είναι αρκετό για να τον πυροβολήσω» – Τσε Γκεβάρα (Hugh Thomas, Cuba, or the Pursuit of Freedom [DaCapo Press, 1998], σελ. 1470).
«Το μίσος ως στοιχείο του αγώνα. ένα αμείλικτο μίσος για τον εχθρό, μας ωθεί πέρα από τους φυσικούς περιορισμούς που κληροδοτήθηκαν στον άνθρωπο και τον μεταμορφώνει σε μια αποτελεσματική, βίαιη, επιλεκτική και ψυχρή μηχανή θανάτωσης …» – Τσε Γκεβάρα (Message to the Tricontinental [OSPAAAL, 1967]).
«Στη νέα Καμπουτσέα (Καμπότζη), ένα εκατομμύριο μόνο χρειαζόμαστε για να συνεχίσουμε την επανάσταση. Δεν χρειαζόμαστε τους υπόλοιπους. Προτιμούμε να σκοτώσουμε δέκα φίλους παρά να κρατήσουμε έναν εχθρό ζωντανό» – Σύνθημα των Ερυθρών Χμερ (Pin Yathay, Stay Alive, My Son [Touchstone, 1987], σελ. 148).
«Ο Λένιν μας δίδαξε να είμαστε ανελέητοι προς τους εχθρούς τηςεπανάστασης και εκατομμύρια άνθρωποι έπρεπε να εξαλειφθούν για να εξασφαλιστεί η νίκη της Οκτωβριανής Επανάστασης» – Nur Muhammad Taraki, Αφγανός κομμουνιστής δικτάτορας (Christopher Andrew and Vasili Mitrokhin, The Mitrokhin Archive II: The KGB and the World [Penguin, 2006], σελ. 389).
«Θα παραμείνουν μόνο 1 εκατομμύριο Αφγανοί ζωντανοί. Αυτό είναι το μόνο που χρειαζόμαστε για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού» – Sayyed Abdullah, Αφγανός κομμουνιστής διοικητής φυλακών (Sylvain Boulouque, Communism inAfghanistan, The Black Book of Communism [Harvard UniversityPress, 1999], σελ. 713).
«Κάνουμε ό, τι έκανε ο Λένιν. Δεν μπορείτε να οικοδομήσετε τον σοσιαλισμό χωρίς Κόκκινη Τρομοκρατία» – Asrat Destu, Αιθίοπας πολιτικός κομισάριος του στρατού (Christopher Andrew and VasiliMitrokhin, The Mitrokhin Archive II: The KGB and the World[Penguin, 2006], σελ. 467-8).
«Ο θρίαμβος της επανάστασης θα κοστίσει ένα εκατομμύριο θανάτους» – Σλόγκαν του περουβιανού «Φωτεινού Μονοπατιού» (Final Report of the Truth and Reconciliation Commission, Peru,August 28, 2003, General Conclusions, παρ. 21).
«Αν κερδίσω, δεν θέλω καμία θέση ή τιμητική διάκριση. Θέλω απλώς να γίνει η δουλειά να απαλλαγούμε από τους εχθρούς μας, όσους πρέπει να ξεφορτωθούμε. Θα είναι ένα δύσκολο έργο γιατί θα υπάρξουν εκατομμύρια ανθρώπων που θα πρέπει να εξαλειφθούν» – ιταλικές ερυθρές ταξιαρχίες (Sergio Zavoli, Lanotte della Repubblica [Mondadori, 1995], σελ. 221, quoted inAlessandro Orsini, Anatomy of the Red Brigades [CornellUniversity Press, 2011], σελ. 5)
Ερώτηση: Το 1934, εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν στο σοβιετικό πείραμα. Αν το γνωρίζατε αυτό, θα κάνατε κάτι διαφορετικό εκείνη την εποχή; Στην δέσμευσή σας να είστε κομμουνιστής;
Απάντηση: … Μάλλον όχι …
Ερ: Αυτό σημαίνει ότι αυτό για να δημιουργηθεί πραγματικά το ακτινοβόλο αύριο, η απώλεια 15, 20 εκατομμυρίων ανθρώπων ίσως ήταν δικαιολογημένη;
Α: Ναι.
– Eric Hobsbawm, Βρετανός κομμουνιστής ιστορικός (TimesLiterary Supplement, 28 Οκτωβρίου 1994).
redskywarning.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-rhtorikh-misous-twn-anarchokommounistwn#ixzz54CRBGHdC