Το ζήτημα της Μακεδονίας, περισσότερο ακόμη από εκείνο της οικονομικής χρεοκοπίας και της μνημονιακής υποδούλωσης, αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γκρεμιστούν τα τείχη της αποχαύνωσης, του αποπροσανατολισμού και τελικά της εθνικής αδράνειας στην οποία το αντεθνικό Καθεστώς έχει καταδικάσει τον Λαό μας.
Την ώρα που τα ξενόδουλα κόμματα, τα μέσα «ενημέρωσης», η περίφημη μεταπολιτευτική ακαδημαϊκή κοινότητα, ετοιμάζονται να συνεργήσουν σε μια ακόμη πισώπλατη μαχαιριά στην Πατρίδα, ένας Άνεμος Εθνικός διαπερνά την Ελλάδα απ’ άκρο εις άκρο, Άνεμος Αντίστασης και Αντεπίθεσης.
«Πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα εθνικιστικά πάθη», κράζουν οι δειλοί και προσκυνημένοι, προκειμένου να φορτώσουν σε ένα ολάκερο Λαό το όνειδος του επικείμενου ταπεινωτικού συμβιβασμού, ο οποίος το δίχως άλλο συνιστά εθνική προδοσία. Τούτοι, βεβαίως, οι αχρείοι που λέγουν αυτά στο εσωτερικό της χώρας μας, δεν έχουν το παραμικρό πρόβλημα να δίνουν το χέρι και να συζητούν σε θερμό κλίμα με τους εθνικιστές των γειτονικών κρατών, ακόμη κι όταν οι τελευταίοι εγείρουν καταφανώς ανιστόρητες αξιώσεις από την Ελλάδα. Δεν είναι λοιπόν ο εθνικισμός που γενικά και αόριστα τους ενοχλεί, είναι ο Ελληνικός Εθνικισμός που τους τρομάζει.
Τους τρομάζει ο Ελληνικός Εθνικισμός για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι δρουν ως εντολοδόχοι ξένων δυνάμεων, ξένων δυνάμεων οι οποίες θέλουν την Ελλάδα μικρή, πάμφτωχη, γονατιστή και αλυσοδεμένη, έρμαιο των διαθέσεων και της δικής τους θέλησης.
Δεύτερον, διότι η επικράτηση του Ελληνικού Εθνικισμού θα σημάνει το τέλος της μεταπολιτευτικής Τυραννίας, το οποίο σημαίνει πως οι σημερινοί εξουσιαστές όχι μόνο θα απωλέσουν τα προκλητικά τους προνόμια, αλλά επιπλέον θα κληθούν να λογοδοτήσουν σε μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη για τα πλείστα εγκλήματά τους εις βάρος του Λαού και της Πατρίδος.
