«Βρισκόμαστε, σήμερα, στό τέλος ἑνός κύκλου. Ἀπό αἰῶνες, χωρίς στήν ἀρχή νά γίνη ἀντιληπτό, πολλαπλές ἐξελίξεις κατέστρεψαν στήν Δύσι κάθε φυσική καί νομική τάξι, νόθευσαν κάθε ὑψηλή ἀντίληψι γιά τήν ζωή, τήν δρᾶσι, τήν γνῶσι, τόν ἀγῶνα. Ἡ κίνησις αὐτῆς τῆς πτώσεως, ἡ ταχύτης της, ὁ παραλογισμός της ὀνομάστηκαν πρόοδος. Σήμερα βρισκόμαστε στό μέσον ἑνός κόσμου ἐρειπίων. Τό ἐρώτημα εἶναι τό ἑξῆς: ὑπάρχουν ἄνθρωποι ὀρθοί στά πόδια τους ἀνάμεσα σ᾽ αυτά τά ερείπια; Καί τί πρέπει, τί μποροῦν νά κάνουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί;»
Απόσπασμα από τη «Διδασκαλία της Αφυπνίσεως» του Julius Evola
Το παραπάνω κομμάτι που αποτελεί μέρος της σοφίας ενός μεγάλου διανοητή ήταν οπωσδήποτε μπροστά από την εποχή του και περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια μια κατάσταση πνευματικής σήψης που δείχνει να έχει καταβάλει τους μαζανθρώπους κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Ειδικότερα το τμήμα εκείνο που έχει πληγεί περισσότερο από την πανούκλα που βαπτίστηκε πρόοδος όπως γράφει και ο Έβολα, δεν είναι άλλο από τη νεολαία, καθώς κάθε γενιά μοιάζει όλο και περισσότερο απορροφημένη από τα νέα «δεδομένα». Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο να βλέπουμε μια νεολαία ακρωτηριασμένη από εθνικές ευαισθησίες αλλά άκρως ευαισθητοποιημένη (και πολλές φορές εξαναγκασμένα ευαισθητοποιημένη) σε θέματα που μελλοντικά θα απειλήσουν την ίδια τη βιολογική υπόστασή της.
Εν ολίγοις, η φυσική τάξη παραβιάστηκε επειδή ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι παιδιά μπορούν και πρέπει να έχουν και ζεύγη που δεν αποτελούν θηλυκό και αρσενικό ζευγάρι, καθώς και επειδή μάθαμε ότι όταν εισρέουν στον ζωτικό σου χώρο οργανωμένα μερικές χιλιάδες αλλοδαπών από μακρινές μουσουλμανικές χώρες δεν πρόκειται για εισβολή αλλά για προσφυγιά, και μάλιστα ανάλογη με τη παλαιότερη μετακίνηση ελληνικών πληθυσμών στα πατρογονικά τους εδάφη, επειδή σε αυτή την περίπτωση άλλωστε η εθνική μνήμη είναι «καλή» και «βολεύει» – ασχέτως φυσικά που σε περιεχόμενο τα δύο αυτά ιστορικά γεγονότα είναι παντελώς ασύνδετα.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/sto-meson-nos-kosmou-reipiwn#ixzz550ESDIBQ