Επί τρία ολόκληρα χρόνια η αντιπολιτευτική δομή των κομμάτων του μνημονιακού «Συνταγματικού τόξου» (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι) στηρίζεται στο ξεδίπλωμα του όρου «εθνικολαϊκισμός». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα λάθος θεμελιώδους σημασίας, το οποίο δείχνει πως οι (φαινομενικά) πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ εντός του συστημικού πλαισίου δεν μπορούν (;) να αντιληφθούν τόσο την αληθινή ιδεολογική φύση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τους βαθύτερους πολιτικούς του στόχους.
Και όμως, δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε ότι ο δήθεν «εθνολαϊκιστικός» ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον κατεξοχήν εθνομηδενιστικό αποδομητικό πολιτικό χώρο, εφόσον η ποιοτική-ποσοτική σύνθεσή του προέρχεται από συνιστώσες της διεθνιστικής αριστεράς, που δεν αποδέχονται εθνικά σύνορα και κρατική εξουσία. Πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά αυτές οι αριστερές τάσεις εκφράζουν τον νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος αν και θεωρητικά εκφράζεται από τα κεντροδεξιά κόμματα, εντούτοις στην πράξη εφαρμόζεται κυβερνητικά (και) από τα σοσιαλδημοκρατικά και (λοιπά) αριστερά κόμματα, που λειτουργούν ως πολιτική εμπροσθοφυλακή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με στελέχη του τόσο εντός όσο και εκτός κυβέρνησης, έχει στενές σχέσεις με διάφορες διεθνείς ΜΚΟ και φυσικά και με τον διαβόητο Σόρος, με σαφή στόχευση στην κατάλυση των εθνικών συνόρων και την έλευση της πολυπολιτισμικότητας στις ευρωπαϊκές χώρες. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα όταν ο Τσίπρας και κατ’ επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ «αγνοούν» την ύπαρξη των θαλασσίων συνόρων και ευνοούν τις λαθρομεταναστευτικές ροές από την Ασία και την Αφρική.
Στόχος τους, σε βάθος χρόνου, είναι η σταδιακή αντικατάσταση των νόμων που θεμελιώνουν τους όρους ύπαρξης του Ελληνικού Έθνους-Κράτους από κοινοτικές νομικές φόρμες και πολύ περισσότερο την μετατροπή της Χώρας σε χώρο και του Ομοιογενούς Λαού της Ελλάδος σε ετερογενή πληθυσμό. Ταυτόχρονα, ο εθνομηδενιστικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται απόλυτα με την βαθειά αντιπάθειά του προς την Λαϊκή Παράδοση, με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και νεωτεριστικό λόγο που τον διέπουν να έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τα Εθνικά και Θρησκευτικά φρονήματα του Ελληνικού Λαού.
Έτσι, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αγαστή συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα του «Συνταγματικού τόξου», νομοθετεί τζαμιά, σύμφωνα συμβίωσης, αλλαγή φύλου των ανηλίκων, αγωνιά για τα δικαιώματα των «τρανσέξουαλ», των «κουίρ» και των «ιντερσέξ» ατόμων, σκοπεύει να προωθήσει το ζήτημα της υιοθεσίας παιδιών από ζευγάρια ομοφυλοφίλων, ενώ εισάγει στην εκπαίδευση, ακόμη και την πρωτοβάθμια, μαθήματα σε σχέση με τον κάθε λογής σεξουαλικό προσανατολισμό. Όλα αυτά, λοιπόν, συνηγορούν ότι σε θέματα κοινωνικής ατζέντας ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ανοιχτά φιλελεύθερο κόμμα, με έντονη αντιορθόδοξη ρητορική υπεράσπισης των λεγόμενων «ατομικών δικαιωμάτων» όλων των κοινωνικών μειονοτήτων έναντι των εθνικών παραδόσεων, με μια τάση προερχόμενη από τις ΗΠΑ και κυρίαρχη πλέον σ’ όλη την φιλελεύθερης αντίληψης ΕΕ.
Λάθος, επίσης, είναι και ο όρος «κρατισμός» που αποδίδεται στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο μόνος τομέας στον οποίο υπερασπίζεται το κράτος είναι η οικονομία, αλλά κι αυτό καθαρά θεωρητικά, καθώς πρακτικά ακολουθεί την νεοφιλελεύθερη λογική του μνημονιακού προγράμματος που υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015. Γι’ αυτό και έχει ήδη συγκροτήσει το υπερταμείο, στο οποίο έχει μεταφερθεί προς πώληση το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, έχει αρχίσει με ταχύτατους ρυθμούς την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων και έχει αποδεχθεί το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς και την σχετική αλλαγή της εργασιακής νομοθεσίας.
Επομένως, καθώς το πολιτικό ρεύμα υπέρ της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας ενισχύεται κυρίως από τις κομματικές εκφράσεις της διεθνιστικής αριστεράς, η οποία λειτουργεί έτσι ως πολιορκητικός κριός που στοχεύει στην κατάλυση των Εθνικών κυριαρχιών και την εξυπηρέτηση των διεθνών τραπεζικών οίκων, η δομή της αντιπολιτευτικής πολεμικής στον ΣΥΡΙΖΑ είναι βασισμένη σε εντελώς λανθασμένη βάση. Όσο… αστείο κι αν ακούγεται, ο ΣΥΡΙΖΑ κατορθώνει ένα απίστευτα αντεθνικό και αντιλαϊκό πρόγραμμα, το οποίο αφήνει έτη φωτός πίσω τα ανάλογα… επιτεύγματα των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, να το κάνει θλιβερή πραγματικότητα. Ένα πρόγραμμα με βασικό πυρήνα την ακραία φορολόγηση στην οικονομία και αφετέρου το άνοιγμα των συνόρων που αύξησε σε υπερθετικό βαθμό τις λαθρομεταναστευτικές ροές.
Οι «μετανάστες» και οι «πρόσφυγες» από τις μουσουλμανικές χώρες φαίνεται ότι λειτουργούν πλέον ως υποκατάστατο του «προλεταριάτου», όπως αυτό το οραματίστηκαν οι «κλασικοί» του είδους Μαρξ-Ένγκελς. Συνηγορούν σ’ αυτή την άποψη οι «αλληλέγγυοι», οι «δικαιωματιστές», οι χρυσοπληρωμένες ΜΚΟ και οι κήνσορες του φιλελευθερισμού. Μιλάμε, ότι «γύρισε ο κόσμος ανάποδα» με αυτά που βλέπουμε και ακούμε. Φεμινίστριες να υποστηρίζουν τους υποστηρικτές της σαρία και άθεοι τα κηρύγματα του κορανίου. Αχρείοι εξυπνακιστές να χλευάζουν ως «οπισθοδρομικό» και «αναχρονιστικό» το να ανάψεις ένα κερί στον Άγιο Γεώργιο, αλλά να μην σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους στο να επιχειρήσει κάποιος να προβληματιστεί πάνω στο κοράνι και την διδασκαλία του. Η εργαλειοποίηση της λαθρομετανάστευσης ως μοχλός πίεσης για την ολοκλήρωση του μοντέλου της πολυπολιτισμικής κοινωνίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-koinwnikos-fileleutherismos-tou-suriza#ixzz56PzOWQU8