Γράφει ο Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Έληξε μια ημέρα του 1945 σαν την σημερινή η περιβόητη Διάσκεψη της Γιάλτας, η σημαντικότερη που πραγματοποίησαν οι «Σύμμαχοι» κατά την διάρκεια του Β΄ Π.Π., εφόσον εκεί συμφωνήθηκαν οι σφαίρες επιρροής της μεταπολεμικής Ευρώπης.
Οι εργασίες της πραγματοποιήθηκαν στο μέγαρο Λιβάντια που βρισκόταν κοντά στην πόλη Γιάλτα της Κριμαίας και διήρκεσαν από τις 4 έως τις 11 Φεβρουαρίου. Έγινε σε ρωσσικό έδαφος, κατόπιν απαιτήσεως του Στάλιν, ο οποίος δεν θέλησε να διακινδυνεύσει να μεταβεί κάπου εκτός ΕΣΣΔ.
Εις ότι αφορά την μεταπολεμική τύχη της Ελλάδος, υπάρχει μια παρανόηση. Το μοίρασμα των Βαλκανίων («Συμφωνία των Ποσοστών») δεν έγινε στην Γιάλτα. Είχε γίνει νωρίτερα, την 9η Οκτωβρίου 1944, στην Μόσχα, μεταξύ Τσώρτσιλ και Στάλιν. Τα «ποσοστά» εγράφησαν σε μια… χαρτοπετσέτα (!!!) από τον Τσώρτσιλ, τα επικύρωσε με μια μολυβιά ο Στάλιν και αργότερα την φωτοτυπία της χαρτοπετσέτας την συμπεριέλαβε ο Τσώρτσιλ στα Απομνημονεύματά του! Προηγουμένως, είχε προτείνει στον Στάλιν την καταστροφή της χαρτοπετσέτας, διότι όπως του είπε: «Δεν θα έκριναν κάπως κυνικό εκ μέρους μας να ρυθμίζουμε αυτά τα προβλήματα, από τα οποία εξαρτάται η τύχη εκατομμυρίων υπάρξεων, κατά τρόπον τόσο υπεροπτικό; Ας κάψουμε αυτό το χαρτί». Ωστόσο, ο Στάλιν του είπε: «Όχι, φυλάξτε το»! Στην Γιάλτα, λοιπόν, απλώς επικυρώθηκε η προηγηθείσα «Συμφωνία των Ποσοστών».
Ο μεγάλος κερδισμένος από την Συμφωνία της Γιάλτας ήταν ο Στάλιν, ο οποίος έθεσε υπό την κυριαρχία του την Γιουγκοσλαβία, την Βουλγαρία, την Ρουμανία, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, τα Βαλτικά κράτη, την Πολωνία και το ανατολικό τμήμα της Γερμανίας, δηλαδή την μισή Ευρώπη! Ειδικώς στην περίπτωση της Πολωνίας, οι Αγγλο-αμερικανοί εφέρθησαν αισχρότατα, μιας και είχαν αρχίσει τον πόλεμο –υποτίθεται!- για να εξασφαλίσουν την ανεξαρτησία της, ενώ στην Γιάλτα την παρέδωσαν στους χειροτέρους εχθρούς της. Καθοριστικό ρόλο στην παράδοση της Ανατολικής Ευρώπης στα νύχια του Στάλιν, έπαιξε ο Ρούζβελτ, που ήτο τυφλό όργανο των διεθνών σιωνιστών.
Πέραν της φανερής συμφωνίας, στην Γιάλτα υπήρξε και μία που κρατήθηκε κρυφή, λόγω της αισχρότητός της. Συγκεκριμένα, ο Στάλιν εξησφάλισε την επιστροφή στην ΕΣΣΔ όσων πολιτών της Σοβιετίας βρίσκονταν στα «απελευθερωμένα» από τους Αγγλο-αμερικανούς εδάφη. Στην κατηγορία αυτή υπάγονταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες που είχαν αιχμαλωτισθεί από τους Γερμανούς κατά την διάρκεια του πολέμου (αρκετά εκατομμύρια – τους οποίους ο Στάλιν είχε χαρακτηρίσει «προδότες»), Σοβιετικοί πολίτες που είχαν μεταφερθεί δυτικά (παρά την θέλησή τους) για να εργασθούν στην γερμανική πολεμική βιομηχανία, οι αντικομμουνιστές του Ρωσσικού Απελευθερωτικού Στρατού, οι εθελονταί των μεραρχιών των εθνών που ήταν υπό σοβιετική κατοχή (Ουκρανοί, Βαλτικοί, Κοζάκοι, Καυκάσιοι και λοιποί) που συμπολεμούσαν με τους Γερμανούς για την ελευθερία των πατρίδων τους και τέλος, οι Ρώσσοι αντικομμουνισταί του «Λευκού Στρατού», που είχαν αναγκασθεί να φύγουν από την πατρίδα τους μετά την επικράτηση του μπολσεβικισμού. Όλοι αυτοί παραδόθηκαν δια της βίας (και κάποιες φορές με τεχνάσματα…) από τους «μεγάλους δημοκράτες» στις σταλινικές ορδές, για να εξοντωθούν εν συνεχεία στα απαίσια Γκουλάγκ!
Ο ζωγραφικός πίνακας που σας παραθέτουμε, είναι από την εξέγερση που πραγματοποίησαν οι Κοζάκοι στην Αυστρία, όταν πληροφορήθησαν ότι θα παραδοθούν στους σταλινικούς. Την εξέγερση αυτή κατέπνιξαν οι Βρετανοί «δημοκράτες», δια των όπλων…
Η Συμφωνία της Γιάλτας εφηρμόσθη πιστά μέχρι την αυτό-κατάρρευση του σιδηρού παραπετάσματος, το 1991, με μόνη εξαίρεση την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας που αυτονομήθηκε από την ΕΣΣΔ μετά την ρήξη Στάλιν-Τίτο και αργότερα της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου.