Ήταν 12 του Φεβρουαρίου 1945, όταν υπογράφηκε η περιβόητη «Συμφωνία της Βάρκιζας», στο εξοχικό του πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου στο παραθαλάσσιο προάστιο των Αθηνών, με την οποία τερματίστηκε και επισήμως η κομμουνιστική ανταρσία των «Δεκεμβριανών», η οποία όμως είχε ήδη συντριβεί στα πεδία των μαχών.
Είχε προηγηθεί υπογραφή ανακωχής ανάμεσα στα βρετανικά στρατεύματα και τον ΕΛΑΣ, βάσει της οποίας οι κομιτατζήδες υποχρεώνονταν να εκκενώσουν την Αττική και την περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Η κυβερνητική πλευρά (με πρωθυπουργό τον Πλαστήρα, που είχε διαδεχθεί τον Γ. Παπανδρέου) εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών Ιωάννη Σοφιανόπουλο, τον υπουργό Εσωτερικών Περικλή Ράλλη και τον υπουργό Γεωργίας Ιωάννη Μακρόπουλο, την δε αντιπροσωπεία του ΕΑΜ αποτελούσαν ο Γεώργιος Σιάντος (γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Ε), ο Δημήτριος Παρτσαλίδης (γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του Ε.Α.Μ.) και ο Ηλίας Τσιριμώκος (γενικός γραμματέας της Ε.Λ.Δ).
Η Συμφωνία προέβλεπε αφοπλισμό όλων των ένοπλων σωμάτων των κομμουνιστοσυμμοριτών, ανασύνταξη του Εθνικού Στρατού, δημοψήφισμα για το πολιτειακό ζήτημα, εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης για την κατάρτιση νέου Συντάγματος, αλλά και ελευθερία δράσης του ΚΚΕ και αμνηστία για τα «πολιτικά» αδικήματα, δηλαδή για τις σφαγές του ελληνικού λαού από τις κομμουνιστικές συμμορίες!
Δηλαδή, επρόκειτο για συγχωροχάρτι προς τον κομμουνισμό και τα εγκλήματά του – και μάλιστα σε μια περίοδο που είχε ηττηθεί στρατιωτικά!
Για το δε ΚΚΕ, η Βάρκιζα ήταν ένας αναγκαίος συμβιβασμός, για την ανασύνταξη των συμμοριών του, προκειμένου να εξαπολύσει αργότερα τον επόμενο «γύρο». Σύμφωνα με τοναρχισυμμορίτη Ζαχαριάδη: «Ήταν η στρατηγική του υποχωρητικού ελιγμού, προς διατήρηση και προς αναδιοργάνωση των κυρίων δυνάμεων και των εφεδρειών, για το πέρασμα στην καινούργια επίθεση».
Το μόνο θετικό αποτέλεσμα της Βάρκιζας, ήταν πως δεν την αποδέχθηκε ο αρχισφαγέας Βελουχιώτης, ο οποίος εν συνεχεία αποκηρύχθηκε από το ΚΚΕ κι έφαγε το κεφάλι του!
(ΥΓ): Ποτέ πια «Βάρκιζα»- Ολοκληρωτικός πόλεμος μέχρις εσχάτων κατά του εθνοπροδοτικού κομμουνισμού!
