Η αποκατάσταση της Εθνικής Τάξεως αποτελεί στους καιρούς που διανύουμε την μεγαλύτερη αναγκαιότητα
Μετά την ταπεινωτική για την Ελλάδα έκβαση της κρίσης των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996, τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε σήμερα και θα εξακολουθήσουμε να υφιστάμεθα στο μέλλον, η ελληνική πολιτική ηγεσία επιχειρώντας να αποποιηθεί των τεράστιων ευθυνών της άρχισε να κατηγορεί τον τότε δήμαρχο Καλύμνου «δια την απερίσκεπτην ενέργειά του να υψώσει την Ελληνική Σημαία -επί ελληνικού εδάφους-, προκαλώντας την άμεση αντίδραση των Τούρκων». Το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο της εποχής, δαπάνησε τόνους μελάνι σε κιτρινοφυλλάδες και ατελείωτες ώρες εργολαβικών εκπομπών σε τηλεοπτικούς σταθμούς προκειμένου να πείσει την κοινή γνώμη πως η παρολίγον ελληνοτουρκική σύρραξη οφειλόταν στην πρωτοβουλία ενός δημάρχου να ασκήσει εξωτερική πολιτική. Το αντεθνικό Κράτος τότε, απαίτησε την πιστή συμμόρφωση των πάντων στις αποφάσεις του, ακόμη κι αν αυτές στρέφονταν προδήλως και καταφανώς κατά των εθνικών μας συμφερόντων.
Είναι σαφές σήμερα πως η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αλλά και το σύνολο του πολιτικού κόσμου έδινε εξετάσεις. Εξετάσεις όμως όχι απέναντι στον Ελληνικό Λαό, του οποίου υποτίθεται πως είναι εκπρόσωπος, αλλά απέναντι στον πραγματικό κυρίαρχο αυτού του Κράτους, τις ξένες δυνάμεις. Το ίδιο αυτό αντεθνικό Καθεστώς, δίνει τούτη τη χρονική περίοδο νέες εξετάσεις στις ξένες δυνάμεις, με αφορμή το ζήτημα της ονομασίας του αμερικανικού προτεκτοράτου στα βόρεια σύνορά μας. Και ω του θαύματος, στην προκειμένη περίπτωση η παρέμβαση δημάρχων στην εξωτερική πολιτική όχι μόνο δεν καταγγέλλεται αλλά τουναντίον προβάλλεται ως εξόχως ωφέλιμη προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης λύσης. Όσα λοιπόν δεν μπορούν να κάνουν ή να πουν οι κομμουνιστές του υπουργείου των Εξωτερικών, τα πράττουν και τα λένε οι δήμαρχοι Θεσσαλονίκης και Αθήνας.
Η διαφορά έγκειται στο γεγονός πως τώρα δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ κυβέρνησης και τοπικής αυτοδιοίκησης: σε τούτη την περίπτωση τόσο η κυβέρνηση όσο και οι αρχές των δυο μεγαλύτερων δήμων της χώρας χορεύουν στο ρυθμό που σφυρίζουν οι ΗΠΑ και ο Τζορτζ Σόρος. Εκείνο όμως που προξενεί εντύπωση και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία υποτίθεται πως τάσσεται κατά των κυβερνητικών μεθοδεύσεων στο Μακεδονικό, ουδέποτε κατήγγειλε τις δήθεν «προσωπικές» πρωτοβουλίες των δημάρχων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και τις συναντήσεις με σκοπιανούς αξιωματούχους. Καθίσταται πιο ξεκάθαρο από ποτέ, πως σκοπός του πολιτικού κατεστημένου είναι η δημιουργία συγχύσεως και αποπροσανατολισμού στον Ελληνικό Λαό, ο οποίος προς απογοήτευση των πολιτικών ταγών, εξέφρασε μεγαλειωδώς την απόλυτη αντίθεσή του στη γραμμή της εξωτερικής πολιτικής περί παραχώρησης του όρου «Μακεδονία» στο κρατικό μόρφωμα των Σκοπιανών.
ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ;
Ανακύπτει αναπόφευκτα ως εκ τούτου, το ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα»; Δίχως την παραμικρή αμφιβολία, εκείνος που κυβερνά δεν είναι ο δήθεν «κυρίαρχος» Ελληνικός Λαός αλλά οι κυριολεκτικά κυρίαρχες ξένες δυνάμεις. Εξ ου και η διαρκής αναντιστοιχία μεταξύ της λαϊκής βούλησης και των κυβερνητικών αποφάσεων επί μείζονων ζητημάτων που καθορίζουν το παρόν και το μέλλον του Ελληνικού Έθνους. Γι’ αυτό λοιπόν, δεν είναι αποτελεί καθόλου υπερβολή να ισχυριζόμαστε πως δεν διαβιούμε στα πλαίσια ενός δημοκρατικού Καθεστώτος αλλά σ’ εκείνα μιας αμείλικτα αντεθνικής Τυραννίας της οποίας την πολιτική καθορίζουν ξένες δυνάμεις και υλοποιούν οι εν Ελλάδι μαριονέτες τους. Η αποκατάσταση της Εθνικής Τάξεως αποτελεί στους καιρούς που ως Έθνος διανύουμε την μεγαλύτερη πρόκληση και συνάμα αναγκαιότητα.
Η περιφρόνηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του Λαού προκειμένου να εξυπηρετηθούν ξένα συμφέροντα εις βάρος εκείνων της Πατρίδος, συνιστά έγκλημα το οποίο δεν πρέπει να μείνει ατιμώρητο. Η τιμωρία όμως της 5ης φάλαγγας της ξενοκρατίας στην ελληνική πολιτική ζωή, δεν προκύπτει από συλλαλητήρια όσο ογκώδη κι αν είναι αυτά. Θα προκύψει όταν εκφρασθεί πολιτικά μέσω της γιγάντωσης του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος και αναμφίβολα θα καταστεί πραγματικότης όταν η Χρυσή Αυγή αναλάβει τα ηνία αυτού του Κράτους.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ
ΥΓ. Παρά την εμπλοκή του τέως πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ και τέως υπουργών-βουλευτών της στο σκάνδαλο Novartis, παρά την παραδοχή του τέως οικονομικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ πως μίζες της Siemens κατέληξαν μέσω Τσουκάτου στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, η βουλή ακόμη δεν έχει αποφασίσει την αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης προς τα κόμματα αυτά. Η διαφορά στην μεταχείριση αυτών σε σχέση με την Χρυσή Αυγή, καταδεικνύει και το είδος «δημοκρατίας» στο οποίο πιστεύουν και το οποίο υπερασπίζονται οι κατήγοροί μας: κλεπτοκρατική «δημοκρατία»!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/chrush-augh-h-apanthsh-tou-laou-sthn-antethnikh-turannia#ixzz587aUQLra