Στις 28 Ιανουαρίου το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο κατήγαγε μια πολύ σημαντική νίκη στην πολιτική του ζωή. Η υποψηφιότητά μου για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας συγκέντρωσε 21 846 ψήφους, δηλαδή το 5,65% του εκλογικού σώματος, κατατάσσοντας το Εθνικιστικό κίνημα στην τέταρτη θέση! Η αύξηση από τις προεδρικές εκλογές του 2013 είναι θεαματική ενώ από τις βουλευτικές εκλογές του 2016 έχουμε καταγράψει αύξηση σχεδόν κατά 10 000 ψηφοφόρους.
Να υπενθυμίσουμε ότι οι προεδρικές εκλογές πάντοτε θεωρούνται ως οι εκλογές με πολύ μεγαλύτερη πόλωση υπέρ των δύο ή τριών υποψηφίων οι οποίοι βρίσκονται πολύ κοντά στο να περάσουν στον Β’ γύρο, ενώ και η αποχή είναι πάντα μικρότερη σε σχέση με την αντίστοιχη σε άλλες εκλογικές διαδικασίες, όπως οι Ευρωεκλογές ή οι Βουλευτικές εκλογές. Άρα η ταυτόχρονη αύξηση των ψήφων μας και των ποσοστών μας είναι διπλή επιτυχία, η οποία πιστώνεται σε όλους όσους δούλεψαν σκληρά για να επιτευχθεί.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι πλην του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, όλα τα υπόλοιπα κόμματα του κοινοβουλίου έχουν μπει σε ένα κύκλο εσωστρέφειας για το αποτέλεσμα της πρόσφατης εκλογικής διαδικασίας. Επιπρόσθετα, κάποια από αυτά, που είχαν συσταθεί με σκοπό να ανακόψουν την άνοδο του Εθνικισμού στην Κύπρο, πλέον βλέπουν το μέλλον τους καθίσταται ολοένα και πιο αβέβαιο στο πολιτικό σκηνικό.
Πολλοί ήταν και αυτοί οι οποίοι μας κατηγόρησαν πως η στάση του κινήματός μας ήταν αυτή που έφερε εκ νέου τον Νίκο Αναστασιάδη στον προεδρικό θώκο. Είναι οι ίδιοι που τόσο καιρό έρχονταν κοντά μας και μας συμβούλευαν για διάφορα θέματα, λέγοντάς μας να βάλουμε νερό στο κρασί μας και να υποστηρίξουμε το «μη χείρον». Είναι αυτοί, που ενώ μας έλεγαν να συμπορευθούμε μαζί τους, την ίδια στιγμή υπερψήφιζαν το ψήφισμα του ΑΚΕΛ που είχε ως ξεκάθαρο στόχο το εθνικιστικό κίνημα στην Κύπρο. Είναι αυτοί που εδώ και τόσες δεκαετίες συναλλάσσονταν χωρίς αιδώ, με την εκάστοτε εξουσία, με αντάλλαγμα τα υπουργεία και θέσεις στους ημικρατικούς οργανισμούς. Είναι λοιπόν οι τελευταίοι που πρέπει να μιλάνε, αφού και αυτοί ευθύνονται για την σημερινή κατάντια της πατρίδας μας.
Το ΕΛΑΜ έχοντας πετύχει όλους τους στόχους του, θα αποτελέσει την Εθνική αντιπολίτευση και θα βρεθεί στην προμετωπίδα του αγώνα κατά της Ομοσπονδίας και του κάθε κακού σχεδίου λύσης που τυχόν προκύψει από τους κυβερνώντες…
Τα ταραγμένα νερά της Αν. Μεσογείου
Λίγες μόλις ημέρες μετά το τέλος των προεδρικών εκλογών και η Τουρκία εμπράκτως αμφισβητεί την κυπριακή ΑΟΖ, αναβαθμίζοντας μάλιστα το επίπεδο της απειλής της. Μετά από τις ελπιδοφόρες ανακαλύψεις στο κοίτασμα «Καλυψώ», το γεωτρύπανο “SAIPEM 12000” παρεμποδίστηκε από πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού να προσεγγίσει τον στόχο «Σουπιά» στο οικόπεδο 3.
Το αφήγημα των κυβερνώντων για τις πολυεθνικές εταιρείες, που από πίσω τους κρύβονται μεγάλες δυνάμεις, καθώς και για διεθνείς και περιφερειακές συμμαχίες κατέρρευσε σε μία νύχτα, μιας και η Τουρκία όχι απλά έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της το Διεθνές Δίκαιο, αλλά πέραν αυτού απειλεί ευθέως για κρίση, όχι μόνο στην Αν. Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο. Άλλωστε η εμπλοκή του τουρκικού στρατού στην εισβολή στο Αφρίν και τα όχι και τόσο καλά αποτελέσματα στην απόδοσή του, ωθεί την Τουρκία στην αναζήτηση άλλων μετώπων όπου μπορεί εύκολα και κυρίως αναίμακτα, με πολύ μικρό ρίσκο, να πετύχει «μικρές νίκες» αποδεικνύοντας την δήθεν «ανωτερότητα» και «δυναμισμό» των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Άμεση επαναφορά του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Ελλάδος – Κύπρου για αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων
Το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο από το 2008, είχε αναφέρει την σπουδαιότητα της ανάπτυξης ναυτικού για την υπεράσπιση των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ). Η λογική και ο ρεαλισμός από την εποχή του Θουκυδίδη επιβάλει το αξίωμα πως «ο ισχυρός προχωράει όσο του επιτρέπει η δύναμή του, ενώ ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλει αδυναμία του». Η ύπαρξη μιας μικρής ναυτικής δύναμης στην Κύπρο, από 2-3 Ταχέα Περιπολικά Κατευθυνόμενων Βλημάτων, μίας κορβέτας και ενός μικρού υποβρυχίου, θα μπορούσαν να πλαισιώσουν μια φρεγάτα και ένα ακόμα υποβρύχιο U-214 του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ως δύναμη αποτροπής στην περιοχή.
Λύσεις για την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας υπάρχουν, αλλά προϋποθέτουν οικονομικές θυσίες και δυναμική ηγεσία! Διαφορετικά, το μόνο που μας απομένει είναι λύσεις τύπου Ρολάνδη. Δηλαδή, πλήρης υποχώρηση στις τουρκικές αξιώσεις και συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της κυπριακής ΑΟΖ με ταυτόχρονη μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή τη στιγμή, βεβαίως, τα άμεσα μέτρα που μπορούμε να λάβουμε είναι στο διπλωματικό επίπεδο, αφού η Τουρκία κινείται παραβιάζοντας κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου. Θα πρέπει να καλέσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να προβεί σε οικονομικές και εμπορικές κυρώσεις προς την Τουρκία καθώς και να απαιτήσουμε την διακοπή οποιασδήποτε επιχορήγησης ευρωπαϊκών κονδυλίων προς αυτή. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ασκήσουμε ένα είδους πίεσης για την διακοπή της τουρκικής προκλητικότητας στην Αν. Μεσόγειο.
Στο τέλος της ημέρας, δεν πρέπει να περιμένουμε από κανένα να έρθει στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας και να πολεμήσει για τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας, άρα ως Κυπριακός Ελληνισμός πρέπει να βρισκόμαστε σε ετοιμότητα να διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας…
Χρίστος Χρίστου, Πρόεδρος Εθνικού Λαϊκού Μετώπου
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-megalh-nikh-tou-elam-kai-oi-tourkikes-proklhseis-sthn-aoz#ixzz58P9fz3pg