Το έχουμε τονίσει πολλές φορές πως ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της Ελλάδος στο ζήτημα του ονοματολογικού του ψευδοκράτους των Σκοπίων, αφού αυτό απειλείται με άμεση αποσύνθεση. Ως εκ τούτου, αυτοί που θα έπρεπε να προβαίνουν σε υποχωρήσεις και μάλιστα γενναίες και ριζικές στην διαπραγμάτευση είναι οι σκοπιανοί και όχι η ελληνική πλευρά.
Σε αυτή την κατεύθυνση έχουμε νέες εξελίξεις, αφού χθες η βουλή του ψευδοκράτους έζησε μία ακόμα επεισοδιακή συνεδρίαση, κατά την οποία εκτοξεύτηκαν ύβρεις και εκσφεδονίστηκαν νερά, όπου συζητήθηκε η «διεύρυνση της χρήσεως της αλβανικής γλώσσας», ουσιαστικά η αναγόρευση της αλβανικής σε δεύτερη επίσημη γλώσσα του κρατιδίου.
Εν τέλει, η βουλή υπερψήφισε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όμως το ζήτημα δεν παρέμεινε εκεί, αφού ο προερχόμενος από το κόμμα Γκρουέφσκι, πρόεδρος της χώρας, Ιβάνοφ, δήλωσε ότι δεν πρόκειται να το υπογράψει, γεγονός που οσονούπω θα φέρει πολιτικές εξελίξεις, τριγμούς και νέες εντάσεις, που δεν αποκλείεται να ξεφύγουν σε διαστάσεις.
Είναι σαφές ότι υπό το πρίσμα των εξελίξεων, αυτοί που θα έπρεπε να βιάζονται και να θέλουν να κλείσουν τις εκκρεμότητες με την Ελλάδα, ώστε να ενταχθούν στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ είναι οι Σκοπιανοί και οι αμερικανοί πάτρωνές τους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την συνοχή της περιοχής, που φιλοξενεί (στα σύνορα με το Κόσσοβο) την μεγαλύτερη στρατιωτική βάση τους στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα δεν έχει κανένα συμφέρον να βιάζεται, αλλά αντιθέτως θα έπρεπε να απαιτεί κέρδη από την όλη ιστορία και να χρονοτριβεί για να τα μεγιστοποιήσει, ξεκινώντας βεβαίως από τα ζητήματα που άπτονται του ονόματος, της εθνικότητας και της γλώσσας του εν λόγω κρατιδίου, χωρίς βεβαίως να ξεχνάμε τον πρέποντα σεβασμό που οφείλει το κρατίδιο να δείχνει στην εκεί ελληνική μειονότητα.
Ας μην προστρέξει κανείς «έξυπνος» καθεστωτικός να πει ότι οφείλουμε να βιαζόμαστε υπό τον φόβο του UCK, γιατί πρώτον πολύ αργά θυμήθηκαν τους ουτσεκάδες, ενώ θα έπρεπε να το έχουν κάνει από την δεκαετία του ’90 που ανοίγανε τα σύνορα με την Αλβανία, την ίδια ώρα που ο Χότζα άνοιγε τις φυλακές του καθεστώτος του, και επιπροσθέτως επειδή δεύτερον ο Ελληνικός Στρατός είναι ικανός να αντιμετωπίσει την απειλή των ασύντακτων αλβανών ουτσεκάδων ακόμα και αν αυτοί τολμούσαν να προβούν σε επιθετικές ενέργειες.
Η κυβέρνηση οφείλει να αναθεωρήσει άρδην την ενδοτική εξωτερική πολιτική και να συνταχθεί στις θέσεις της Χρυσής Αυγής. Αν μη τι άλλο το πρόσφατο «άδειασμα» των «νατοϊκών συμμάχων μας» στο θέμα των Ελλήνων Στρατιωτικών που βρίσκονται όμηροι στις φυλακές του σουλτάνου Ερντογάν, θα έπρεπε να τους έχει διδάξει βασικά μαθήματα περί συμμαχιών.
Τους παραθέτουμε σχετικώς τα λεγόμενα του αείμνηστου Καθηγητή Κονδύλη, οποίος παρότι ελείπει από τις πνευματικές τάξεις της Πατρίδος μας εδώ και είκοσι ακριβώς χρόνια, παραμένει τραγικά επίκαιρος:
«Καμία προστασία και καμία συμμαχία δεν κατασφαλίζει τελειωτικά όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης. Η αξία μιας συμμαχίας για μιαν ορισμένη πλευρά καθορίζεται από το ειδικό βάρος της πλευράς αυτής μέσα στο πλαίσιο της συμμαχίας. Ισχυροί σύμμαχοι είναι άχρηστοι σ’ όποιον δεν διαθέτει ο ίδιος σεβαστό ειδικό βάρος, εφ’ όσον ανάλογα με τούτο εδώ αυξομειώνεται το ενδιαφέρον των ισχυρών. Ίσως να θεωρεί κανείς «απάνθρωπα» και λυπηρά αυτά τα δεδομένα αν όμως ασκεί εθνική πολιτική αγνοώντας τα, αργά ή γρήγορα θα βρεθεί σε μια κατάσταση όπου τη λύπη για την ηθική κατάπτωση των άλλων θα τη διαδεχθεί ο θρήνος για τις δικές του συμφορές».
Κώστας Αλεξανδράκης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/plhrhs-epibebaiwsh-ths-chrushs-aughs-pros-dialush-ta-skopia-me-poio-pseudok#ixzz59q5HlZK0