Πολλά και διάφορα ειπώθηκαν χθες μετά το επεισόδιο που έλαβε χώρα στην Βουλή ύστερα από συνεχείς προκλήσεις των συριζαίων. Το σύνολο των δηλώσεων από πλευράς των «θεματοφυλάκων» της «δημοκρατίας» ήταν ότι η «δημοκρατία θα υπερασπιστεί τον εαυτό της» και άλλα τέτοια δακρύβρεχτα. Επειδή, όμως, στην ελληνική οι λέξεις δεν πρέπει να είναι κενές περιεχομένου ας ρίξουμε μια ματιά στο ποια είναι η «δημοκρατία» που υπερασπίζονται και ποιοι είναι οι «δημοκράτες».
Ποιος πρόδωσε την Κύπρο;
Δεν θα χρειαστεί να αναφερθούμε στα πρόσφατα. Τα είπε ο Συναγωνιστής Λαγός: διαρκείς υποχωρήσεις στις τουρκικές προκλήσεις, προπαρασκευαστικές ενέργειες για ξεπούλημα της Μακεδονίας μας και φυσικά οι Έλληνες Στρατιωτικοί αιχμάλωτοι στα χέρια του Ερντογάν με ευθύνη της κυβέρνησης. Είπε, όμως, μια φράση ο Ξυδάκης, στην οποία πρέπει να σταθούμε και αφορά το «ποιος ξεπούλησε την Κύπρο». Στην φράση αυτή απάντησαν με πολύ ειρωνεία και γέλιο σε όλο το διαδίκτυο, που μιλάνε για την κυβέρνηση Χρυσής Αυγής του 1974, όμως ας απαντήσουμε και σοβαρά.
Ας θυμηθούμε το 1974, όταν οι τούρκοι κατείχαν το 3% της Μεγαλονήσου. Πως είχαν φτάσει να το κατέχουν; Πολλά μπορούνε να μας πούνε οι ηγέτες του στρατού εκείνης της εποχής, οι οποίοι όχι μόνο έχουν παραδεχτεί ότι προσδοκούσαν την «πολιτικοποίηση του καθεστώτος», αλλά παρέμειναν ως επί το πλείστον στις θέσεις τους για την δεύτερη πράξη του δράματος και το περιβόητο «η Κύπρος κείται μακράν» του «Εθνάρχη» Καραμανλή, το οποίο ήρθε ως συνέχεια των λόγων ενός άλλου «Εθνάρχη», του Μακαρίου, ο οποίος καλώντας τους τούρκους να επέμβουν στην ομιλία του στον ΟΗΕ είχε σημειώσει ότι «θεωρούσε τον τουρκικό κίνδυνο πιο ασήμαντο από τον ελληνικό».
Ας παραθέσουμε, όμως, κάτι που έχει την αξία του:
Από το πόρισμα Αλφαντάκη: «Η Κυβέρνησις και η Επανάστασις της 25.11.1973 απεφάσισαν και διέταξαν Γενικήν Επιστράτευσιν την 20.7.1974, ήτις ήρξατο εφαρμοζομένη από της 9ης πρωϊνής ώρας. Αυτήν απήτουν αι περιστάσεις και τα στρατιωτικά δεδομένα. Ο Στρατηγός Μπονάνος μετά των επιτελών του, την 11ην πρωϊνήν της αυτής ημέρας(20.7.1974) ΑΝΑΚΑΛΕΣΕ την γενικήν επιστράτευσιν, ΔΙ’ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.»
Από το βιβλίο του Γρ. Μπονάνου: «Έχρειάζετο λοιπόν ψυχή, προσοχή καί επαγρύπνησις. Καί έπρεπε να επιλέξω τήν κατάλληλον στιγμήν διά νά δράσω. Από πολλού χρόνου είχα καταλήξει ότι ή λύσις είναι μία: Η πολιτικοποίησις του καθεστώτος. Εχρειάζετο η Ελλάς μίαν κυβέρνησιν με ακτινοβολίαν πρός τον λαόν, διά να βγάλη την χώραν από τό άδιέξοδον. Και αι Ένοπλοι Δυνάμεις να αφοσιωθούν άνευ έτερου στο έργον των. Ποιοι όμως θα εσχημάτιζαν αυτήν τήν κυβέρνησιν; Ποίοι είχαν ολιγώτερον φθαρεί και επομένως ήδύναντο να εμπνεύσουν τον λαόν; Ποιοι θα ήσαν γενικής αποδοχής; Οι πολιτικοί παράγοντες τούς οποίους είχα βολιδοσκοπήσει διά του Ματάτση προηγουμένως, με έπεισαν ότι υπεράνω όλων θέτουν το προσωπικόν καί το κομματικόν των συμφέρον. Και όμως, είς τον χώρον αυτόν έπρεπε να στραφώ. Δεν είχα άλλην επιλογήν.»
Όσον αφορά τους μπολσεβίκους του ΑΚΕΛ συνεργάστηκαν ευθέως και με τον Άγγλο κατακτητή και αργότερα με τον τούρκο.
Τον Λαό, ποιός τον πρόδωσε;
Η διαδικασία της φτωχοποίησης του Ελληνικού Λαού ξεκίνησε ήδη από την αρχή σχεδόν της Μεταπολιτεύσεως. Η επί σειρά ετών οχύρωση της Ελληνικής Οικονομίας ξεκίνησε να εκποιείται από το «Τσοβόλα Δωσ’ τα όλα» του Παπανδρέου και το χτίσιμο του κομματικού στρατού που απαρτίζει σήμερα τον Σύριζα. Παράλληλα με το άδειασμα των ταμείων, πραγματοποιήθηκε και το ξήλωμα της Εθνικής Παραγωγής.
Μετά το ξεπούλημα, έπρεπε να πραγματοποιηθεί μία εσωτερική υποτίμηση, η οποία έλαβε χώρα σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο ήταν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, για το οποίο η «δημοκρατία» απεφάνθη ότι… δεν ευθύνεται κανείς. Σε αυτό το σκάνδαλο συμμετείχαν και τα δύο μεγάλα κόμματα, με την καλλιέργεια του κατάλληλου κλίματος, αλλά και με την εκ των υστέρων αθώωση όλων αυτών των πρακτικών που οδήγησαν σε επιθετική αναδιανομή πλούτου και εκατοντάδες αυτοκτονιών. Το δεύτερο στάδιο ήταν τα Μνημόνια, που ζούμε μέχρι και σήμερα. Σε αυτό το στάδιο μετείχαν ισότιμα όλοι οι «δημοκράτες», όπως άλλωστε κάνανε και σε όλα τα άλλα σκάνδαλα που μας οδήγησαν στο σήμερα.
Πόσο «δημοκράτες» είναι;
Όσον αφορά το τελευταίο ερώτημα, δηλαδή το ποιοι είναι οι «δημοκράτες» που μας εγκαλούνε, αρκεί να δει κανείς το ότι ο Γαβρόγλου επέλεξε απλώς να αγνοήσει την απόφαση του ΣτΕ που δεν βόλευε τα σχέδιά του. Και αυτό είναι ένα μονάχα πρόσφατο παράδειγμα της «δημοκρατικής» συμπεριφοράς των «δημοκρατών», που ξεκινά από την φίμωση της Χρυσής Αυγής, από τους διαρκείς αποκλεισμούς, μέχρι τις αντισυγκεντρώσεις που συμμετέχουν στέλεχη και βουλευτές του Σύριζα και την σκευωρία κατά του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος. Υπάρχουν δεκάδες – εκατοντάδες τέτοια παραδείγματα που διατρέχουν όλη την Μεταπολίτευση: ασυλία βουλευτών, νόμος περί ευθύνης υπουργών και άλλα πάρα πολλά…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-dhmokratia-kai-oi-uperaspistes-ths#ixzz5AakdTbOg