Με την εισαγωγή των στρατιωτικής-χρήσης μη-επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (Unmanned Combat Aerial Vehicles – UCAV) από την τουρκική πολεμική αεροπορία διαταράσσεται το ισοζύγιο δυνάμεων στους ουρανούς του Αιγαίου Πελάγους, μιας και τα πολύ φθηνότερα drones των τούρκων έχουν βασικά πλεονεκτήματα ενδεικτικά στους τομείς της αξίας αντίπαλων μονάδων, στο κόστος ώρας πτήσης και στις τακτικές αερομαχίας από τα αντιστοίχως πολύ ακριβότερα F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Από την αρχαιότητα ο Θουκυδίδης προειδοποιούσε ότι το πλεονέκτημα στις πολεμικές επιχειρήσεις δημιουργείται από τα χρήματα που δίνονται για τον στρατιωτικό εξοπλισμό. Βέβαια εάν στο παραπάνω εξοπλιστικό κονδύλι ενός κράτους συμπεριληφθεί η έρευνα και η ανάπτυξη καινούργιων στρατιωτικών τεχνολογιών, τότε το απλό πλεονέκτημα γίνεται πολλαπλασιαστής ισχύος.
Παράλληλα με την επένδυση για δημιουργία οπλικών συστημάτων, σε μια πολεμική επιχείρηση παίζει καθοριστικό ρόλο το οικονομικό ισοζύγιο των αντίπαλων δυνάμεων. Επεξηγηματικά το άμεσο κέρδος σε μια αναμέτρηση προέρχεται από την χρησιμοποίηση πολύ φθηνότερων όπλων για την καταστροφή πολύ μεγαλύτερης αξίας οπλικών συστημάτων και εγκαταστάσεων του αντιπάλου. Φυσικά το έμμεσο κέρδος έρχεται με την λεηλασία των κυριευμένων πόρων του αντιπάλου.
Όλα τα οπλικά συστήματα ακολουθούν το παραπάνω αξίωμα του άμεσου οικονομικού ισοζυγίου μιας αναμέτρησης. Αναμενόμενα η πρόσφατη εισαγωγή των μη-επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UCAV) από την τουρκική πολεμική αεροπορία διαταράσσει το ισοζύγιο δυνάμεων στους ουρανούς του Αιγαίου Πελάγους, μιας και τα πολύ φθηνότερα drones των τούρκων έχουν πλεονεκτήματα στους τομείς της αξίας αντιπάλων μονάδων, στο συνολικό κόστος αναχαίτισης, στην έλλειψη ανθρώπινου παράγοντα και στις τακτικές αερομαχίας από τα αντιστοίχως πολύ ακριβότερα F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
1. Αξία Αντιπάλων Μονάδων & Σύγκριση Δαπάνης προς Επένδυση
Ένας αντιπλοϊκός πύραυλος Exocet SM39 Blk2 που κοστίζει περίπου $3,69εκ δολλάρια μπορεί να καταφέρει ένα σημαντικό πλήγμα σε μια τουρκική κορβέτα MILGEM που χρειάζονται περίπου $250εκ δολλάρια για την κατασκευή της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ένα τουρκικό ANKA Blk2 με εκτιμώμενο συνολικό κόστος για έρευνα, ανάπτυξη και σταθμούς εδάφους στα $30εκ δολλάρια έρχεται αντιμέτωπο με ένα ελληνικό F-16 που το σημερινό του κόστος υπερβαίνει τα $50εκ δολλάρια.
Επιπροσθέτως το παραπάνω οικονομικό κόστος ανά μονάδα του τουρκικού UCAV συμπεριλαμβάνει και τα κόστη έρευνας και ανάπτυξης. Οι τούρκοι αντέγραψαν το αμερικανικό MQ-1 Predator και δημιούργησαν το δικό τους UCAV με τεράστια οφέλη για την πολεμική τους βιομηχανία αλλά και την οικονομία δίνοντας δουλειά σε χιλιάδες εργαζόμενους.
Άρα θα πρέπει να τονιστεί για ακόμη μια φορά ότι η Τουρκία επενδύει στην πολεμική της βιομηχανία ενώ η Ελλάδα πλουτίζει τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες χωρίς αντάλλαγμα σε τεχνογνωσία και εγκαταστάσεις.
2. Συνολικό Κόστος Αναχαίτισης
Γενικά τα στρατιωτικής-χρήσης μη-επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UCAV) υπερτερούν σε κόστος ώρας πτήσης, στην φθορά αεροσκάφους, στο κόστος συντήρησης, στην ευκολία αποπαγοποίησης (αφαίρεση πάγου) & αντιπαγοποίησης (αποτροπή σχηματισμού πάγου) και στην τεχνογνωσία συντήρησης για το προσωπικό εδάφους. Ενδεικτικά η μηχανή ενός UCAV είναι σε αρκετές περιπτώσεις μια ενισχυμένη έκδοση μιας μηχανής αυτοκινήτου. Φυσικά το αντίθετο συμβαίνει για την εξειδικευμένη συντήρηση, άδεια για ασφαλή απογείωση και γενική λειτουργία ενός πολεμικού αεροσκάφους.
3. Έλλειψη Ανθρώπινου Παράγοντα από τα UCAV
Αδιαμφισβήτητα ένα σημαντικό σημείο είναι η έλλειψη πιλότου από ένα UCAV, γεγονός που ενεργοποιεί πιο εύκολα τακτικές διείσδυσης σε αντίπαλη αεράμυνα ή αποστολές αυτοκαταστροφής μαζί με τον εχθρικό στόχο.
4. Ιδιαιτερότητες Αναμέτρησης
Το 1973 στον Δ’ Αραβοϊσραηλινό Πόλεμο οι ισραηλινοί χρησιμοποίησαν τα αμερικανικά BQM-34A Firebee Drones (Ryan Aeronautical Co.) που είχαν πρωτοκατασκευαστεί το 1952 για να εξωθήσουν την αιγυπτιακή αεράμυνα στο να εξαντλήσει άσκοπα όλους τους αντιαεροπορικούς της πυραύλους. Έπειτα τα πραγματικά ισραηλινά μαχητικά επικράτησαν σε ένα πεδίο μάχης χωρίς μεγάλο κίνδυνο κατάρριψης από την επίγεια αεράμυνα.
Αντιστοίχως η εκτόξευση ενός πυραύλου αέρος-αέρος ή αέρος-εδάφους από ένα τουρκικό ANKA όπως ακόμη και μια αποστολή αυτοκαταστροφής του προς ένα αντίπαλο στόχο έχει αναλογικά ελάχιστο οικονομικό και πολιτικό κόστος.
Είναι άξιο προσοχής ότι οι αισθητήρες που μπορεί να φέρει ένα τουρκικό UCAV καθώς και οι δικτυοκεντρικές του δυνατότητες διαβίβασης πληροφοριών είναι εξαιρετικά σημαντικός λόγος για την άμεση εξουδετέρωση του σε περίπτωση παραβίασης του Ελληνικού FIR.
Συμπερασματικά είναι εντελώς συνολικά ασύμφορο απλώς να αναχαιτίζονται τα τουρκικά UCAV από ελληνικά F-16.
Σκέψεις & Συμπεράσματα
1. Η πρόσφατη χρήση των τουρκικών drones σημαίνει ότι οι τούρκοι έχουν πλήρως απαξιώσει την τακτική της αναχαιτίσεως.
Άλλωστε η τακτική της αναχαίτισης των τουρκικών αεροσκαφών στους ουρανούς του Αιγαίου Πελάγους με τα αμέτρητα Ελληνικά νησιά θα έπρεπε να ήταν η τελευταία ενέργεια μιας ελληνικής αεράμυνας.
Τα ελληνικά νησιά προσφέρουν ιδανικές πλατφόρμες επίγειας αεράμυνας που μπορούν να εγκλωβίσουν (λοκάρουν) τα τουρκικά F-16 με ελάχιστο κόστος και να τα αναγκάσουν κάτω από την αφόρητη ψυχολογική πίεση που θα δέχεται ο τούρκος πιλότος να παραιτηθούν από την παραβίαση του Ελληνικού FIR.
2. Μόνο μέσω μιας Εθνικής Κυβέρνησης της Χρυσής Αυγής μπορούν να γίνουν οι σωστές ενέργειες για προμήθεια UCAV από οποιαδήποτε χώρα είναι πρόθυμη να συνεισφέρει στην δημιουργία υποδομών και μεταφορά τεχνογνωσίας στην Ελλάδα.
3. Όποιο τουρκικό UCAV παραβιάζει το Ελληνικό FIR θα πρέπει άμεσα να καταρρίπτεται.
Θεόδωρος Γ. Κωστής
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ta-anka-ucav-fernoun-epikindunh-anabathmish-twn-taktikwn-dunatothtwn-ths-to#ixzz5CO3aGiKW
