Εάν είναι η ζωή, τότε δεν ενδιαφέρουν τα μέσα που τα γένη χρησιμοποιούν για να την εξασφαλίσουν: όλα είναι καλά, ακόμη και τα χειρότερα. Βρισκόμαστε, λοιπόν, εμπρός από ένα πρόβλημα: ποιά είναι η αρχή που ρυθμίζει τις αμοιβαίες σχέσεις των εθνών; Το ζώο που υπάρχει εντός τους; Ο νόμος των ψαριών της θάλασσας και των θηρίων του δάσους;
Ο απώτερος σκοπός δεν είναι η ζωή, αλλά η Ανάσταση: η ανάσταση των γενών στο όνομα του Ιησού Χριστού του Λυτρωτή.
Τα δημιουργικά έργα, ο πολιτισμός, είναι μόνο ένα μέσο, και όχι όπως νόμισαν κάποιοι ένας αυτοσκοπός, για να κερδηθεί αυτή η ανάσταση. Ο πολιτισμός είναι ο καρπός του ταλέντου, που ο Θεός εμφύτευσε στο έθνος μας και για τον οποίον είμαστε υπεύθυνοι.
Θα έρθει μια ημέρα, κατά την οποία όλα τα γένη της γης θα αναστηθούν, με όλους τους νεκρούς και με όλους τους βασιλείς και αυτοκράτορες τους, και κάθε γένος θα έχει την θέση του εμπρός από τον θρόνο του θεού. Αυτή η έσχατη στιγμή, η «ανάσταση εκ των νεκρών», είναι ο υψηλότερος και πιο μεγαλειώδης σκοπός για τον οποίο ένα έθνος μπορεί να αγωνιστεί.
Το έθνος είναι, επομένως, μια οντότητα που ζει ακόμη και πέρα από αυτή την γη. Τα έθνη είναι πραγματικότητες επίσης και στον άλλο κόσμο, όχι μόνο σε αυτόν. Σε εμάς τους Ρουμάνους, στο έθνος μας, όπως και σε κάθε έθνος στον κόσμο, ο Θεός έχει αναθέσει μια συγκεκριμένη αποστολή. Ο Θεός μας έχει δώσει ένα ιστορικό πεπρωμένο. Ο πρώτος νόμος που κάθε έθνος πρέπει να τηρήσει είναι για την επίτευξη του πεπρωμένου του, για την εκπλήρωση της αποστολής που του έχει ανατεθεί.
Δεν θυμόμαστε τον λαό μας, κατά την διάρκεια της θλιμμένης αλλά περήφανης ρουμανικής ιστορίας μας, μια εποχή που να ανέχεται τον χλευασμό. Τα χωράφια μας είναι γεμάτα από νεκρούς, αλλά όχι από δειλούς. Σήμερα είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι με συνείδηση των δικαιωμάτων μας. Δούλοι δεν είμαστε και ούτε ποτέ ήμασταν. Δεχόμαστε τον θάνατο, αλλά όχι την ταπείνωση. Να είστε βέβαιοι, μας έχει μείνει επαρκή ηθική δύναμη για να βρούμε μια έντιμη έξοδο από μια ζωή που δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε χωρίς τιμή και αξιοπρέπεια.
Έχουμε τον πιο τρομερό δυναμίτη, το πιο εξελιγμένο όπλο του πολέμου, πιο ισχυρό από τα τανκς και τα πολυβόλα. Είναι οι δικές μας στάχτες!
Η προσευχή είναι καθοριστικό στοιχείο για την νίκη. Οι πόλεμοι κερδίζονται από εκείνους που έχουν καταφέρει να προσελκύσουν από αλλού, από τους ουρανούς, μυστηριώδεις δυνάμεις του αόρατου κόσμου και να εξασφαλίσουν την υποστήριξή τους. Αυτές οι μυστηριώδεις δυνάμεις είναι οι ψυχές των νεκρών, οι ψυχές των προγόνων μας, που κάποτε, σαν κι εμάς, πέθαναν για την υπεράσπιση αυτής της γης και εξακολουθούν να συνδέονται σήμερα με αυτή με την μνήμη της ζωής τους και μέσα από εμάς, τους γιους τους, τους εγγονούς τους, τους δισέγγονους τους.
Διαβάστε περισσότερα στην Αντεπίθεση