Όσο κι αν προσπαθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πείσει ότι είναι… ηγέτης, στην πραγματικότητα αποδεικνύεται πολύ λίγος, αλλά και εν αναμονή ανδρείκελο εξουσίας των διεθνών τοκογλύφων. Μιλώντας πριν από λίγες ημέρες στην Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου δήλωσε ότι η ΝΔ «δεν πρόκειται να δεσμευτεί από ένα αναπτυξιακό σχέδιο, το οποίο θα ανακυκλώνει ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής». Και συμπλήρωσε λέγοντας ότι «Εάν το σχέδιο αυτό είναι ένα σχέδιο το οποίο επαναφέρει στον δημόσιο διάλογο στερεότυπα άλλων εποχών, αυτό το σχέδιο σε καμία περίπτωση δεν δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση και σίγουρα δεν είναι η ατζέντα με την οποία εμείς θα ζητήσουμε νωπή λαϊκή εντολή στις επόμενες εκλογές».
Αν όμως το «σχέδιο Τσακαλώτου» είναι τέτοιο που «θα ανακυκλώνει ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής», τότε δεν πρόκειται να πάρει έγκριση από τους διεθνείς τοκογλύφους. Σ’ αυτή την περίπτωση, θα στείλουν στον εντολοδόχο υπουργό τους ένα άλλο σχέδιο, λέγοντάς του να βάλει την υπογραφή του, όπως άλλωστε πάντοτε γίνεται μέχρι σήμερα. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι δεν είναι καθόλου σίγουρος πως το σχέδιο αυτό τελικά θα συμφωνηθεί. Ο «τζάμπα μάγκας» Μητσοτάκης απορρίπτει ένα σχέδιο το οποίο δεν το έχει διαβάσει, συμπεραίνει όμως εκ των προτέρων ότι «θα ανακυκλώνει ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής», όντας σίγουρος ότι πριν το απορρίψει αυτός (που ο λόγος του δεν έχει καμία αξία άλλωστε), θα έχουν προλάβει να το απορρίψουν οι δανειστές.
Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο έχουμε είναι η ανακύκλωση του γνωστού πολιτικού παραμυθιού που αφηγείται κάθε πολιτικάντης επικεφαλής κόμματος που βλέπει μπροστά του το δέλεαρ της εξουσίας. Ότι δηλαδή, «δεν δεσμεύεται» από ό,τι θεσπίσει η προηγούμενη κυβέρνηση και από ό,τι συμφωνήσει με διεθνείς οργανισμούς. Όλοι θυμόμαστε τι «λαγούς με πετραχήλια» έταζε ο Γιωργάκης Παπανδρέου στην προεκλογική περίοδο του 2009, με την ατάκα «λεφτά υπάρχουν» να έχει γίνει έκτοτε διαχρονική. Ένας ολιγοήμερος «καλπασμός» των επιτοκίων δανεισμού του Ελληνικού δημοσίου ήταν αρκετός για να σπεύσει ο πανικόβλητος Τζέφρυ να ζητήσει το πρώτο Μνημόνιο, με φόντο το ακριτικό Καστελόριζο.
Τότε ήταν που ήρθε ένας άλλος πολιτικός απατεώνας, ο Σαμαράς, ο οποίος με τα περιβόητα «Ζάππεια» παρίστανε ότι αμφισβητούσε αυτά που οι διεθνείς τοκογλύφοι είχαν επιβάλει στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Η συνέχεια είναι (θλιβερά) γνωστή. Πριν καν κερδίσει εκλογές, εξευτελίστηκε πλήρως με το να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Κι όταν κέρδισε (τρόπος του λέγειν) εκλογές (τάζοντας δήθεν «επαναδιαπραγμάτευση») και σχημάτισε νέα συγκυβέρνηση με Βενιζέλο και Κουβέλη συνέχισε την ίδια και χειρότερη μνημονιακή πορεία.
Βεβαίως, εκείνοι που έμειναν στην… Ιστορία για τις απίστευτα θεαματικές τους κωλοτούμπες είναι ο Τσίπρας (ΣΥΡΙΖΑ) με τον Καμμένο (ΑΝΕΛ). Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε με τι (ψεύτικες) υποσχέσεις κέρδισαν τις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 και πώς στην συνέχεια εξελίχθησαν στους πιο πρόθυμους (μέχρι σήμερα) εντολοδόχους των διεθνών τοκογλύφων.
Πέρα, όμως, από την «τζάμπα μαγκιά» του, ο Μητσοτάκης μιλάει και ως επίδοξος διάδοχος στον κατάλογο των εντολοδόχων πρωθυπουργών. Όταν αναφέρεται σε «ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής», στην πραγματικότητα το κάνει προκειμένου να φανεί ακόμη πιο μνημονιακός από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όταν υποστηρίζει ότι «Προτείνω ένα τολμηρό σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει για μεταρρυθμιστική ατολμία», είναι φανερό ότι κλείνει το μάτι στους διεθνείς τοκογλύφους, προσπαθώντας να εξασφαλίσει την εύνοιά τους, την οποία ακόμα έχει ο Τσίπρας.
«Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη» ή «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Όποια εκδοχή κι αν προτιμήσουμε, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τσίπρας και Μητσοτάκης ενεργούν ως συνειδητοί εθελόδουλοι των διεθνών τοκογλύφων.
Μόνο το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αποτελεί την Γνήσια Πολιτική Αντιμνημονιακή Δύναμη που μπορεί να αντισταθεί ενεργητικά και ευεργετικά στην καταστρεπτική δύναμη της μνημονιακής κατοχής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-mhtsotakhs-ws-mnhmoniakh-sunecheia-tou-tsipra-kai-h-sunepeia-ths-antimnhm#ixzz5EdbHk9fa