Άρθρο του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Νικόλαου Μιχαλολιάκου, στην εθνική εφημερίδα “Εμπρός”
Ήτανε Μάιος του 2012 όταν τα σήμαντρα του σάπιου καθεστώτος κτύπησαν λυπητερά για την είσοδο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στην Βουλή. Οργή, αγανάκτηση, φρίκη απ’ άκρη σ’ άκρη στον πολιτικό βάλτο.
Ο λαός όμως είχε μιλήσει… και αυτοί πίστεψαν ότι με αφορισμούς και με ξόρκια θα εξαφανίσουν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Άλλοι είπαν πως θα γίνουμε “καλά παιδιά” και ο εφιάλτης τους θα τελειώσει με ένα πολύ καθώς πρέπει “χάπι έντ”.
Στο τελευταίο του πριν το θάνατό του ποίημα, ο θερμός πατριώτης, πολεμιστής και ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, στον “Φωτεινό” περιγράφει την σκηνή όπου ένας κλέφτης ρημαγμένος και καταδιωκόμενος συναντά κάποιον παλαιότερο αγωνιστή, ο οποίος έχει γίνει νοικοκύρης και του προτείνει να παντρευτεί την κόρη του και να ησυχάσει και ο κλέφτης δέχεται και ο ποιητής περιγράφει αυτήν του τη στάση με τον στίχο: “Παράτησε την κλεφτουριά τα φλογερά όνειρά της και έγινε ζευγολάτης”…
“Ζευγολάτες” μας θέλανε και μας, να παρατήσουμε τα φλογερά όνειρα της Ιδέας μας, τους πόθους για μια νέα Ελλάδα, το όραμα για μια ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ! Και έκαναν λάθος. Μάιος του 2012, Μάιος του 2018.
Έξι ολόκληρα χρόνια γεμάτα αγωνίες, πίκρα, αδικίες, αλλά και βλέμματα φλογερά και Παλληκάρια σε κάθε γωνιά της Πατρίδας μας που σήκωσαν μαζί μας το Λάβαρο της Τιμής, την Σημαία του Αγώνα για Πίστη και Πατρίδα ενάντια στην δικτατορία των διεφθαρμένων, ενάντια σε ένα ανάξιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που ξεπουλά την Πατρίδα με μοναδικό του αφέντη το κέρδος.
Έξι χρόνια, μια στιγμή, ανοίγεις και κλείνεις τα μάτια και πέρασαν από μπροστά σου σαν μια σκιά μέσα από το Αίμα το Τίμιο, που κύλησε στη Λεωφόρο Ηρακλείου, μέσα από τα κάγκελα της φυλακής για περισσότερες από 500 ημέρες, μέσα από την αίθουσα μιας δίκης που βασίστηκε σε μια πολιτική σκευωρία και σε ψευδομάρτυρες.
Και το σύστημα να ζητά με επιμονή την υποταγή μας. Επιστρέφουμε στο “Φωτεινό” του Βαλαωρίτη, που όταν ο ξένος αφέντης ζητά από τον γέρο κλέφτη να γονατίσει του απαντά: “Καλύτερα το βρόχο, παρά τα γόνατα στη Γη”. Αυτή είναι η απάντησή μας και το αποδεικνύει η υπερήφανη και ασυμβίβαστη στάση μας μέσα στους διωγμούς έξι ολόκληρων χρόνων.
Κι αν δεν γονατίσαμε εμείς, όμως, γονάτισαν αλίμονο αυτοί τον λαό μας με την ανέχεια, την απογοήτευση, την προδοσία των ονείρων του. Όμως τίποτε δεν κρατάει για πάντα και θα έλθει και πάλι ο καιρός που θα αντηχήσουνε στους δρόμους οι φωνές χιλιάδων Αγωνιστών, κρατώντας Σημαίες Γαλανόλευκες και Λάβαρα Εθνικιστικά.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/maios-2012-maios-2018-kalutera-to-brocho-para-ta-gonata-sth-gh#ixzz5FDddcu6C