Διαφορετικές απόψεις για την μελλοντική πορεία της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ εξέφρασαν πρόσφατα στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μέλη του κόμματος της Άνγκελας Μέρκελ CDU, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν και αρκετοί γερμανοί οικονομολόγοι σχετικά με την μελλοντική οικονομικο-πολιτική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. H μια πλευρά επιζητεί περισσότερη νομισματική σύσφιξη με κάθε κόστος, ενώ η άλλη πλευρά προτείνει την άμεση δημιουργία μηχανισμών ελεγχόμενης εξόδου από το ευρώ προφανώς για χώρες-μέλη που στο εγγύς μέλλον θα μπορούσαν να βλάψουν την οικονομικο-πολιτική ηγεμονία της Γερμανίας.
Στις 22 Μαΐου 2018 η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine, στην στήλη που αφορά καταστάσεις κινδύνου για το ευρώ και αναλύσεις για το μέλλον της ευρωζώνης (Eurokrise), ανέφερε ότι ένας σεβαστός αριθμός γερμανών οικονομολόγων ένωσαν τις δυνάμεις τους κατά της μεταρρύθμισης που θέλει να επιφέρει περισσότερο εναγκαλισμό των οικονομιών των κρατών-μελών της ευρωζώνης και την παντοτινή χρησιμοποίηση του ευρώ με κάθε κόστος. Συγκεκριμένα ο “κίνδυνος” που θέλει να αντιμετωπίσει η παραπάνω ομάδα των γερμανών οικονομολόγων είναι η “ένωση χρεών” όλων των χωρών της ευρωζώνης. Η μετάφραση αυτού του κινδύνου είναι η ενσωμάτωση χρεών των τεχνητά υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης πριν προλάβει η Γερμανία να αρπάξει κάθε πλουτοπαραγωγικό τους πόρο, ιδιαίτερα από τις χώρες του νότου όπως η Ελλάδα και η Ιταλία.
Αναλυτικά οι παραπάνω οικονομολόγοι καθώς και σημαντικά κομματικά στελέχη της Γερμανίας, όπως ο εκπρόσωπος της δημοσιονομικής πολιτικής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU Eckhardt Rehberg, φοβούνται την ενοποίηση των χρεών για όλα τα κράτη μέλη και εφιστούν την προσοχή στην ανάγκη για την δημιουργία ενός μηχανισμού αποχώρησης μιας χώρας-μέλους από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία της γερμανικής οικονομίας που βασίζεται στο ευρώ.
Από την άλλη πλευρά ο Γάλλος Προέδρος Εμμανουέλ Μακρόν και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλώντ Γιούνκερ επιζητούν περισσότερη νομισματική και οικονομική ενοποίηση για την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως εδώ δημιουργείται η εντύπωση ότι το θεσμικό κατεστημένο της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιζητά περισσότερη νομισματική ενοποίηση, επειδή δεν φοβάται μια άτακτη έξοδο από το ευρώ ενός κράτους-μέλους μιας και οι ψηφοφόροι του νότου δεν δίνουν ακόμη εκλογική πρωτιά σε εθνικιστικά κινήματα.
Όμως ήδη στις τελευταίες ιταλικές εκλογές η Λέγκα του Βορρά έλαβε 18,69% των ψήφων υπό τον Ματέο Σαλβίνι και αναμένεται να καταλάβει 117 έδρες στην Ιταλική Βουλή.
Άλλωστε είναι ακριβώς θέμα χρόνου η αποχώρηση της Ιταλίας από την ΕΕ καθαρά για λόγους επιβίωσης και οι Ιταλοί ψηφοφόροι απέδειξαν στις τελευταίες εκλογές ότι κατανοούν σε ένα σημαντικό βαθμό αυτή την κατάσταση. Σήμερα ως μέλος της ευρωζώνης η Ιταλία πλήττεται βαριά στην οικονομία της από την βιομηχανική και εξαγωγική δραστηριότητα της Γερμανίας στην ελεύθερη ευρωπαϊκή αγορά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πλουτισμός των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών εις βάρος των αντίστοιχων ιταλικών, όπως η Fiat.
Συμπερασματικά οι επιπτώσεις του ευρώ στον πλουτισμό της Γερμανίας και στην φτωχοποίηση της Ελλάδος είναι σήμερα πιο εμφανής από ποτέ. Τα γερμανικά μνημόνια βρήκαν πρόθυμους υποστηρικτές στα κόμματα του κλεπτοκρατικού τόξου, από τον Σαμαρά-Βενιζέλο-Καρατζαφέρη και Κουβέλη έως σήμερα τους Τσίπρα-Καμμένο και Μητσοτάκη.
Εάν στην Ελλάδα υπήρχε μια Εθνική Κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής, τότε το κόλπο του “ελληνικού χρέους” που έφερε τα μνημόνια δεν θα μπορούσε να είχε συντελεστεί. Η Ελλάδα θα ζητούσε να είχε γίνει ενδελεχής απολογισμός του παράνομου χρέους. Αυτήν ακριβώς την εκδοχή της ενοποίησης χρεών φοβούνται σήμερα οι οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας και για αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει σήμερα αυτός ο αναβρασμός με τις διαστάσεις απόψεων για την μελλοντική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θ. Γ. Κωστής
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/dichasmos-apopsewn-gia-thn-mellontikh-strathgikh-ejasfalishs-ths-lhstrikhs#ixzz5GcJIxif9