Η ρήση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» μας κληροδοτήθηκε από τον ελληνίζοντα Σύρο αττικιστή σατιρικό συγγραφέα της ύστερης αρχαιότητας, τον Λουκιανό τον Σαμοσατέα (120-180 μ. Χ.). Τη συναντάμε στην επιστολή του «Πώς δει ιστορίαν συγγράφειν» και μεταφορικώς αντιστοιχεί στη σύγχρονη λαϊκή έκφραση «πολύ κακό για το τίποτα». Προφανώς όμως, την τρέχουσα ιστορία την συγγράφουν οι νυν «κρατούντες», συχνά δε με παραχαράξεις της συστατικής της αληθείας.
Με αυτό το «πολύ κακό» ως επικοινωνιακό θέσμιο, κάθε σφαλερή δημόσια τοποθέτηση, παράταιρη βωμολοχία και ανόητη φραστική κακοήθεια, κάθε παρατυπία ή βλακώδης συμπεριφορική παρέκκλιση οποιουδήποτε ανθρώπου συνδεομένου αμέσως ή εμμέσως με το Εθνικιστικό Κίνημα, προσλαμβάνει αυτομάτως τιτάνιες διαστάσεις, αυτομάτως καθίσταται παγκοίνως γνωστή και δαιμονοποιείται από τους διαύλους των ΜΜΕ.
Επίσης, εφόσον ενέχει οιοδήποτε γεγονός ή ενδεχόμενο στοιχείο παρανομίας, αυτό συνεχώς υπερτονίζεται και (δικαίως) διώκεται τάχιστα, δίχως κανέναν δισταγμό, ενώ εξαφανίζονται πάραυτα η συνήθης ραστώνη και ο καθ’ έξη αλληθωρισμός των δημοσίων λειτουργιών. Θαύμα ιάσεως της δημοσίας παραπληγίας μας; Όχι βέβαια! Απλώς αναμενόμενη συστηματική και συνεπής επίθεση, «πάσει δυνάμει», εκ μέρους των καθεστωτικών μηχανισμών ενάντια στον Εθνικισμό. Έτσι πράττουν και θα πράττουν «ες αεί». Λογικά, μεθοδευμένα, τάχιστα και επιτηδευμένα. Θα ήταν βαριά φρενοβλάβεια αν ο οποιοσδήποτε Εθνικιστής περίμενε κάτι άλλο.
Αυτή ακριβώς η «ιστορικοκοινωνική σταθερά» διέπει τις σχέσεις του Εθνικιστικού Κινήματος με το Καθεστώς, πρέπει δε οπωσδήποτε να λειτουργεί ως επιπλέον περιοριστικός – ανασταλτικός μηχανισμός στις οποιεσδήποτε βλακώδεις εκδηλώσεις (σύννομες, πολλώ δε μάλλον σε οποιεσδήποτε πιθανώς έκνομες αντίστοιχες) κάθε ιδιώτιδος αυτοπροβλητικής μανίας φιλοδόξων Εθνικιστών «πολιτευτών». Μιας μανίας που ενίοτε αγγίζει το δοξομανές ηροστράτειο σύνδρομο, ώστε ο φορέας της οδηγείται ακόμη και στην αυτοκαταστροφή του, προκειμένου δήθεν να «διακριθεί», αδιάφορος αν έτσι παραβλάπτει «συν αυτώ» το Εθνικιστικό Κίνημα.
Ως Εθνικιστές, όντες «κατ’ αρχάς» φυσικοί και ιστοριοδιφικοί εμπειριοκράτες, διαπιστώνουμε τα εξής: Κατά την ιστορική διαδρομή του πρωίμου Ισλάμ, μόνον ελαχίστων βεζίρηδων η επιτηδεία και μεθοδική αρχοθηρική επιδίωξη ετελεσφόρησε αποδίδουσα την εξουσία του Χαλιφάτου στα χέρια τους. Οι περισσότεροι καταποντίσθηκαν στην ζηλωτική φιλοδοξία τους, ευτελιζόμενοι και δυστυχούντες. Οι εντυπωσιακοί ακκισμοί απαιτούν και ειδικές «ικανότητες», όπως πολύ εύστοχα απέδωσε ο ικανότατος Βέλγος Μαρσέλ Ρεμάκλ στο εξαίρετο comic του «Μαυρογένης», γράφοντας «πρέπει νάσαι λέρα για να κυβερνάς γαλέρα» (κατά παραφραστική – μετεγγραφή της ισπανικής παροιμίας «para comandar la galera tienes que ser cerdo»)
Αποτελεί αναντίρρητη μείζονα φυσική και ιστορική διαπίστωση: Η δικτατορία της ηλιθιότητος που διαποτίζει την ψυχοδιανοητική συσκευή των εμπαθών φιλοδόξων, (ασχέτως του … διαμετρήματός τους), είναι σκληροτέρα πάσης απειλής τυραννίας ή και εφάμιλλος μιας ήδη επελθούσης τυραννίας (εμφανούς ή συγκαλυμμένης).
Θα κλείσω το παρόν σημείωμα όπως το ξεκίνησα, με τον πάντοτε χρήσιμο περί το πολιτικοκοινωνικό δρώμενο Λουκιανό, από την πραγματεία του «Περί του μη ραδίως πιστεύειν διαβολή»:
«Η άγνοια είναι τρομερό πράγμα και αιτία πολλών κακών για εμάς τους ανθρώπους. Σαν μια αχλύ που σκεπάζει τα πράγματα και αμαυρώνει την αλήθεια και κατατρύχει τον βίο του καθενός μας. Μοιάζουμε σαν να περιπλανιόμαστε στο σκοτάδι και έχουμε πάθει ότι και οι τυφλοί: Άλλοτε σκοντάφτουμε κάπου χωρίς λόγο, άλλοτε προσπερνάμε αυτό που δεν έπρεπε, ενώ αυτό που βρίσκεται κοντά μας και μπροστά στα πόδια μας δεν το βλέπουμε! Αντίθετα, φοβόμαστε ότι θα μας δημιουργήσει πρόβλημα εκείνο που βρίσκεται εντελώς μακριά μας!»
Α. Κωνσταντίνου
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/koiloponouse-to-bouno-kai-gennhse-pontiki#ixzz5JADNx2fU
Reblogged this on Macedonian Ancestry.