Τα συγγραφικά του έργα ήταν γραμμένα στην νέα ιωνική, η οποία προήλθε από την επίδραση της ομηρικής γλώσσας, με την προσθήκη αττικών και δωρικών τύπων. Στην ουσία αποτελούσαν μια «παγκόσμια ιστορία»,την οποία οι αλεξανδρινοί μελετητές χώρισαν σε εννέα βιβλία, δίνοντας σε έκαστο από αυτά το όνομα μιας από τις εννέα Μούσες, εξ ου και ο τίτλος του έργου «Ηροδότου Μούσαι». Βασικός του στόχος ήταν η καταγραφή της μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ Ελλήνων και Περσών, κατά την διάρκεια της γιγαντιαίας αναμέτρησης των Περσικών Πολέμων. Πιο συγκεκριμένα, τα έργα του αναφέρονται στα γεγονότα που έλαβαν χώρα από το 560 π.Χ. μέχρι την κατάληψη της Σηστού από τους Αθηναίους το 478 π.Χ., ενώ αξίζει να επισημανθεί ότι ο ίδιος ο Ηρόδοτος προβαίνει ταυτόχρονα στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των πηγών του, εκθέτοντας την δική του γνώμη σχετικά με τα αίτια των πολέμων.
Απώτερος στόχος του, όπως ο ίδιος αναφέρει, είναι να μην λησμονηθούν με την πάροδο του χρόνου τα έργα των ανθρώπων, αλλά και να μην μείνουν αμνημόνευτα τα μεγάλα και θαυμαστά κατορθώματα των Ελλήνων και η δράση των βαρβάρων. Ειδικότερα, στα τέσσερα πρώτα βιβλία ο Ηρόδοτος παραθέτει τον σχηματισμό και την αύξηση της περσικής δύναμης, ενώ στο πέμπτο και στο έκτο περιγράφει τις πρώτες συγκρούσεις των Περσών με τους Έλληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ωστόσο, στο τελευταίο μέρος του έκτου βιβλίου…
Διαβάστε περισσότερα στην Αντεπίθεση