Ο «πολυπολιτισμός» φέρνει καλά αποτελέσματα για την παγκοσμιοποίηση και τους καπιταλιστές, αλλά αποτυγχάνει οικτρά στον τομέα της «ενσωμάτωσης». Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ο απώτερος στόχος της επιχείρησης ενσωμάτωσης, δεν είναι οι «μετανάστες» αλλά τα ίδια τα Ευρωπαϊκά Έθνη;
Πριν λίγες ημέρες βγήκαν στο φως της δημοσιότητας κάποια ιδιαίτερα ανησυχητικά δημογραφικά στοιχεία. Ενώ περίπου μισό εκατομμύριο Έλληνες – στην παραγωγική τους ηλικία – έχουν εγκαταλείψει ήδη την γη των πατέρων τους, σε κάποιες δεκαετίες από σήμερα θα υπάρχει μια «Ελλάδα», περίπου οκτώ εκατομμυρίων πολιτών, όπου σχεδόν οι μισοί θα είναι… συνταξιούχοι!
Το ακόμα πιο τραγικό; Στα περίπου οκτώ εκατομμύρια, θα συμπεριλαμβάνεται άγνωστος αριθμός αλλοδαπών, παιδιά και εγγόνια εκείνων που σήμερα μπαίνουν παράνομα στην χώρα και που αύριο -επίσης παράνομα- το πολιτικό σύστημα θέλει να τους «ελληνοποιήσει».
Νομιμοποιούν την παρανομία
Πριν λίγες ημέρες, η επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, είχε τον εξής τίτλο στην πρώτη σελίδα: «Εθνική πολιτική η ένταξη των προσφύγων». Στο άρθρο κυριαρχούσε παντού η λέξη «ένταξη», ενώ αποκαλύπτεται επίσης η πρόθεση της κυβέρνησης να δημιουργήσει νέα κέντρα φιλοξενίας στην ενδοχώρα.
Στο σχέδιο της κυβέρνησης καθιερώνεται η κάρτα του πρόσφυγα, καθώς επίσης «προβλέπεται δε αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου με στόχο την επαναφορά στην νομιμότητα μεταναστών και μεταναστριών που εισήλθαν παράτυπα στη χώρα ή έχασαν το καθεστώς νομιμότητας, με στόχο αφενός τη νόμιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και αφετέρου την κατοχύρωση του δικαιώματος σε βασικές υπηρεσίες και αγαθά».
Με απλά λόγια, οι «μετανάστες» που ήρθαν «παράτυπα» στην χώρα θα νομιμοποιηθούν και θα έχουν τις ευκαιρίες τους (που δεν φαίνεται να τις έχει ο Έλληνας άνεργος) στην εργασία και τις «βασικές υπηρεσίες και αγαθά». Έτσι απλά, το πολιτικό σύστημα νομιμοποιεί την παρανομία και τον εποικισμό της πατρίδας μας από τους λαθρομετανάστες.
Ποιους θέλουν να ενσωματώσουν;
Εφόσον γίνεται κατάχρηση των εννοιών «ένταξη» και «ενσωμάτωση», αξίζει να δούμε σε ποιον βαθμό κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό, ακόμα και αν το ήθελε σύσσωμη η ελληνική κοινωνία, την οποία δεν ρώτησε ποτέ κανείς…
Αρνητικά παραδείγματα υπάρχουν σε ολόκληρη την Ευρώπη και ιδίως στις πολυφυλετικές κοινωνίες της Γαλλίας και της Βρετανίας. Τρανό παράδειγμα είναι επίσης οι Τούρκοι στην Γερμανία, που δεν μετανάστευσαν χθες και ακόμα δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ενσωματωθούν στην γερμανική κοινωνία.
Ο «πολυπολιτισμός» φέρνει καλά αποτελέσματα για την παγκοσμιοποίηση και τους καπιταλιστές, αλλά αποτυγχάνει οικτρά στον τομέα της «ενσωμάτωσης». Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ο απώτερος στόχος της επιχείρησης ενσωμάτωσης, δεν είναι οι «μετανάστες» αλλά τα ίδια τα Ευρωπαϊκά Έθνη; Αυτό δείχνει επί παραδείγματι, η εμμονή του συστήματος στον «αντιρατσισμό», όπου «ρατσιστής» είναι ΠΑΝΤΟΤΕ ένας Ευρωπαίος και ΠΟΤΕ ένας ασιάτης ή αφρικανός «κατατρεγμένος μετανάστης». Με μια βιομηχανία ενοχών προσπαθούν να εκμηδενίσουν την αντίσταση.
Ούτε ρώτησαν και ούτε τους ενδιαφέρει εάν οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να ενταχθούν στις κοινωνίες μας γιατί γνωρίζουν την απάντηση: Δεν θέλουν. Θέλουν να ενσωματώσουν όλους εμάς στον κόσμο της νέας τάξης πραγμάτων, αδιαφορώντας για τις ολέθριες συνέπειες που θα οδηγήσουν μοιραία στο τέλος του πολιτισμού μας.
ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ethnikh-politikh-gia-ton-suriza-einai-h-entajh-twn-prosfugwn#ixzz5MaNflOhk