Άρθρο στην εφημερίδα “Εμπρός”
«Τα κόμματα διχάζουν, η Πατρίδα ενώνει»
Όπως κάθε λαός, έτσι και οι Έλληνες έχουν τα ιδιαίτερα ψυχικά χαρακτηριστικά τους. Είμαστε παράξενη ράτσα. Ενθουσιαζόμαστε εύκολα, απογοητευόμαστε ευκολότερα. Παρορμητικοί, ευκολόπιστοι, επιρρεπείς στην διχόνοια…. Όμως στα δύσκολα, είμαστε εκεί που πρέπει, όταν πρέπει. Το κύμα αλληλεγγύης των Ελλήνων προς τους συμπατριώτες μας που έχασαν τα πάντα στις φλόγες, ήταν ιδιαιτέρως συγκινητικό. Προτού καν ανακοινωθούν τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης στους πληγέντες, οι αποθήκες των δήμων είχαν γεμίσει με τρόφιμα, νερά και είδη πρώτης ανάγκης από την αυθόρμητη προσφορά του κόσμου. Μια αγνή αλληλεγγύη. Όχι σαν την επιχορηγούμενη των ΜΚΟ. Εκείνη που στηρίζεται στην μαγική ελληνική λέξη: Φιλότιμο.
Η γερμανική Deutsche Welle, πάει το πράγμα ακόμα παραπέρα: «Πρόκειται για ένα από τα δυνατά σημεία της Ελλάδας, να θεωρείται αυτονόητη η βοήθεια σε στιγμές που η απόγνωση βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. (…) Από εμπειρία στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν λίγη εμπιστοσύνη στο κράτος, και ειδικά σε περιπτώσεις που η βοήθεια πρέπει να διατεθεί ταχέως και χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες. Η ανάληψη πρωτοβουλίας απ’ τους ίδιους τους πολίτες δεν είναι σ’ αυτή την περίπτωση καθαρή αγάπη για τον πλησίον όσο ένας μηχανισμός επιβίωσης».
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν τόσο άμεση και ολοκληρωτική που ανάγκασε την τοπική αυτοδιοίκηση να ζητήσει να σταματήσουν οι πολίτες να στέλνουν τρόφιμα και νερά και να ζητήσει εθελοντές με οχήματα, αιμοδότες κτλ. Είναι εκπληκτικό ότι και εκεί υπήρξε άμεση ανταπόκριση. Η εθνική τραγωδία της 23ης Ιουλίου, με τους περίπου 100 νεκρούς, τους εκατοντάδες τραυματίες, τους αγνοούμενους (στην Αττική!), τα χιλιάδες σπίτια που έγιναν στάχτη, ένωσε έναν λαό τον οποίο επιχειρούν συχνά να διχάσουν τα κόμματα και όπως λέει ένα παλιό εθνικιστικό σύνθημα, «Τα κόμματα διχάζουν, η Πατρίδα ενώνει».
Οι ανεύθυνοι που δεν έχουν καμιά εύθυνη
Η καταστροφή αυτή όμως, δεν αποκάλυψε μόνο την ομορφιά της αλληλεγγύης, αλλά και την ασχήμια του πολιτικού συστήματος. Ο επίλογος της ΝΤΡΟΠΗΣ, γράφτηκε προχθές το βράδυ στην συνέντευξη Τύπου της κυβέρνησης όπου οι ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ κυβερνώντες είπαν – ούτε λίγο ούτε πολύ – ότι δεν φέρουν καμία ευθύνη για την δεύτερη μεγαλύτερη καταστροφή από πυρκαγιά παγκοσμίως στον αιώνα που διανύουμε!
Ο Τόσκας μάλιστα βρήκε το θράσος να πει επί λέξει ότι «Προσπαθώ να βρω ποια είναι τα λάθη και ποιοι έχουν την ευθύνη, σας λέω ότι δεν μπορώ να βρω μεγάλα λάθη επιχειρησιακά σε όλη αυτήν την κατεύθυνση των επιχειρήσεων….». Πρέπει να είσαι θρασύς και άτιμος για να εκστομίσεις κάτι τέτοιο, όταν ακόμα ψάχνουν για νεκρούς στην Αττική. Αλλά το πολιτικό κατεστημένο έχει πλεόνασμα θράσους και ατιμίας. Και βεβαίως, ούτε λόγος για παραίτηση… Αν κάτι τέτοιο είχε συμβεί στην Ιαπωνία, κάποιος από ντροπή θα έκανε χαρακίρι. Εδώ όμως, ούτε μια παραίτηση… Τελικά το χάσμα που χωρίζει τους Φιλότιμους από τους Άτιμους είναι αγεφύρωτο.
ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-filotimoi-kai-oi-atimoi#ixzz5N2rZIoXY
