Σχετικά με την αυξανόμενη ένταση και την διαρκή επιτάχυνση της διάρρηξης και της αποσάθρωσης του μεταψυχροπολεμικου αστικοδημοκρατικού συστήματος από τις ποικίλες «αντιφασιστικές» δυνάμεις της δήθεν «εξέγερσης», της ψευδοπροόδου «προόδου» και του μοντέρνου προϊόντος των «αντιεξουσιαστών», οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε μιαν απλοϊκή και συνάμα αδιάψευστη εξαιρετική παρατήρηση: Σε πολλές περιπτώσεις μπορεί κάποιος να δει στα παρόντα κρίσιμα αποσυνθετικά κοινωνικά φαινόμενα ένα είδος Ιστορικής Νέμεσης, ενός αναδραστικού αποτελέσματος.
Τώρα λειτουργούν ακριβώς οι ίδιες δυνάμεις οι οποίες ήδη πριν από τον Α΄ Μεγάλο Πόλεμο έθεσαν ως στόχο τους να ενεργήσουν αφανιστικά ενάντια στον προηγούμενο παραδοσιακό Ευρωπαϊκό πολιτισμό και στα Έθνη – Κράτη. Οι ίδιες δυνάμεις οι οποίες έχουν αναδράσει ενάντια σ’ αυτούς τους χρήσιμους αστοσυντηρητικούς ηλιθίους που τις επικαλέστηκαν, υποσκάπτοντάς τους τώρα με τη σειρά τους και κλιμακώνοντας την γενική διαδικασία της μεταπολεμικής αποσύνθεσης σ’ έναν ακόμη πιο προχωρημένο βαθμό.
Αυτό το δρώμενο φαίνεται ξεκάθαρα στο κοινωνικοοικονομικό πεδίο, μέσω της προφανούς σχέσης της αστικής επανάστασης και των αλληλοδιάδοχων σοσιαλιστικών και μαρξιστικών κινημάτων, μέσω της δημοκρατίας και του φιλελευθερισμού αφ’ ενός και του σοσιαλκομμουνισμού αφ’ ετέρου. Η πρώτη επανάσταση απλά προπαρασκεύασε τον δρόμο για την δεύτερη, οπότε η επόμενη, έχοντας αφήσει τους αστούς να εκτελέσουν εκείνη την αρχική λειτουργία της εθνοφυλετικής και κοινωνικής αποσύνθεσης, κατόπιν στόχευσε αποκλειστικά και μόνο στον ξεριζωμό και τον αφανισμό τους.
Οι ηττοπαθείς, συμφεροντολόγοι και καιροσκόποι αστοί, συνεπείς μονάχα στον «αντιφασισμό» τους, συμμάχησαν ενάντια στις δυνάμεις της Παράδοσης με τους σοσιαλμαρξιστές και τους μπολσεβίκους, γεμάτοι μια «δημοκρατική» ψυδοαδελφότητα, εκλύοντας έτσι κακούργες διαλυτικές δυνάμεις που τους είναι ολότελα αδύνατο να ελέγξουν, σαν τρομαγμένοι και ημιμαθείς μαθητευόμενοι μάγοι. Όμως με την βλακώδη αυτήν συνέργιά τους η μεθοδευμένη αποσύνθεση του φυσικού ιστού των εθνικών κοινωνιών επιταχύνθηκε κλιμακωτά και προχωρά σαν ανεξέλεγκτη γενικευμένη καλπάζουσα γάγγραινα.
Όσο βαθύτερα αναλύουμε και μελετούμε το σύνολο των συνιστωσών δομών και δράσεων της μεταπολεμικής και ειδικότερα της μεταπολιτευτικής εποχής, το πλέγμα της εθνοαποδόμησης, της ξενοδουλείας και του ανθελληνισμού αποκαλύπτεται ολοένα πιο ξεκάθαρο και φρικτό. Τούτη η συγκλονιστική αποκάλυψη στηρίζει στέρεα την καταδικαστική ετυμηγορία μας ενάντια στους εκάστοτε πατριδέμπορους απολογητές του αστικού πατριωτισμού, στους σιχαμερούς «καθωσπρέπει» δήθεν εθναμύντορες και τάχα προστάτες της εθνικής Ιστορίας που «μάχονται» υπέρ… Λαού και Πίστεως, με ιδεολογικές μπουρδολογίες και άθλια ευκαιριοκρατία.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτόν τον εσμό των συμφεροντολογικών εθνικών αποβλήτων, διαγράφεται μια πολιτική πρόταση, μια επιλογή που πρέπει άμεσα να εξαλειφθεί : Είναι η επιπόλαιη και κάλπικη λύση εκείνων των καθωσπρέπει ζητωπατριωτών της κάθε ψοφοδεξιάς, που θέλουν να επαναπαύονται σ’ ότι απόμεινε από τον αστικό κόσμο, δήθεν προασπίζοντας τον και χρησιμοποιώντας τον σαν ένα προπύργιο ενάντια στα πιο ακραία ρεύματα της διάλυσης και της ανατροπής. Αυτό ακριβώς συμβαίνει κάτω από τις χάρτινες προσόψεις πατριωτισμού κι ελληνοπρέπειας, έστω κι’ αν οι εκάστοτε ζητωπατριώτες προσπαθούν ν’ αναζωογονήσουν ή να ενισχύσουν αυτά τα αστικά κατάλοιπα επικαλούμενοι κάποιες υψηλότερες και παραδοσιακότερες αξίες.
Επιπλέον, προσεγγίζοντας σε παγκόσμιο επίπεδο το δρώμενο του πολιτικού πολέμου και ανατέμνοντας μεθοδικά την πάλη των ιδεών, αναλύουμε και αφομοιώνουμε πλήρως το υφιστάμενο αντικειμενικό πλαίσιο. Αυτή η λειτουργία ιδεολογικοπολιτικής απαρτίωσης περιορίζει δραστήρια, αποκαλύπτει κι αχρηστεύει δυναμικά τις όποιες λύσεις υποδεικνύουν οι ποικίλοι φορείς του αστικοδημοκρατικού «εθνικόφρονος» πατριωτισμού, όντας ανίκανοι να κατανοήσουν τα τιτάνια μεγέθη και τα συστατικά του δρωμένου, αλλά συνάμα και ιδεολογικά αστοιχείωτοι, όταν δεν είναι σκόπιμα διαστρεβλωτές ή παραχαράκτες της Φύσης, της Παράδοσης και της Ιστορίας.
Βεβαίως είναι «φύσει αδύνατον» να μελετήσουν, να κατανοήσουν, να αποδεχθούν ή έστω να αναφέρουν δίχως στρεβλώσεις τα στοιχεία της πραγματικότητας, οι διάφοροι ημιμαθείς φαντασιόπληκτοι, αργυρώνητοι και ξενοκίνητοι, χολερικοί κονδυλοφόροι της κάθε λογής αριστεράντζας (….ροζ ή κόκκινης). Εκτελούν απλά το καθήκον τους προς τους αυθέντες και μισθοδότες τους Διεθνείς Επικυρίαρχους, ξερνώντας ασταμάτητα θηριώδη ψεύδη, γκρανγκινιολικές συκοφαντίες και κωμικοτραγικές φαντασιώσεις σε βάρος του Εθνικιστικού Κινήματος. Εις ότι αφορά την μισθοσυντήρητη συνέπεια τους, εκτιμάται ότι είναι απαράλλακτη (παρά την εγγενή τους χαμέρπεια) και πρέπει να ομολογείται απροκατάληπτα.
Οι κοινωνικοί μετασχηματισμοί οι οποίοι έχουν ήδη λάβει χώρα είναι πολύ βαθείς για να είναι αντιστρέψιμοι, είναι πλέον χαοτικοί. Οι διαλυτικές ενέργειες που απελευθερώθηκαν ή βρίσκονται ήδη σε τροχιά επικείμενης απελευθέρωσης, δεν μπορούν να αναπεριοριστούν μέσα στις δομές του μεταψυχροπολεμικού κόσμου.
Στην Πατρίδα μας το ίδιο το μεταπολιτευτικό γεγονός και οι συνακόλουθες δεξιές και αριστερές του μεταμορφώσεις και παραλλαγές, κατέστησαν τις ανατρεπτικές δυνάμεις όλο και πιο σθεναρές, ρωμαλέες κι επιθετικές. Συνεπώς, μιά οποιαδήποτε ακολουθούμενη «συναινετική» γραμμή ενεργειών θα οδηγούσε σ’ ένα άστοχο συμβιβασμό, ο οποίος θα ήταν απαράδεκτος ως ιδανικό, ηλίθιος ως ιστορική επιλογή και ολότελα επικίνδυνος ως τακτική.
Εμείς οι Εθνικιστές Χρυσαυγίτες γνωρίζουμε σαφέστατα και έχουμε συνειδητοποιήσει απόλυτα ότι οι Παραδοσιακές αξίες διόλου δεν είναι «αστικές αξίες», αλλά τουναντίον η απόλυτη αντίθεση τους, η άρνησή τους και η απόρριψή τους!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/pujida-idewn-oi-paradosiakes-ajies-h-astikh-pseutodejia-kai-h-aposunthesh-t#ixzz5PZgJnvoo